Որտե՞ղ էիք դուք՝ աշխարհ, որ հայերը ահաբեկիչներ էին. դա՞ եք ուզում հասկացնել

Քաղաքական հայտարարություններ հայաստանյան ահաբեկչության մասին շատ են լինելու և ինչպես միշտ, հանրությունը չի հավատալու այն տեսակետին, որը հրապարակում է իշխանությունը:

Թե ո՞րն է դրա պատճառը, կարծում եմ մեկնաբանություն պետք չի: Հենց թեկուզ իշխանական ամենաբարձր մակարդակով ասվել է, որ կա հավատի ճգնաժամ: Ուրեմն թող ոչ ոք չզարմանա, առավել ևս «ահաբեկչություն հայտնաբերողները», երբ մարդիկ, այն էլ կրակի բովով անցած մարդիկ, թերահավատորեն են մոտենում այդ հարցին:

Նույն Գորիկ Հակոբյա՞նը չէր ասում, որ Հայաստանում կա հավատի, վստահության բացակայություն: Ուրեմն ինչի՞ վրա են զարմանում, ումի՞ց են բողոքում, որ հանրությունը չի հավատում դրա իսկությանը:

Բայց ես այլ հարց եմ ուզում բարձրացնել: Միջազգային այս խայտառակ ահաբեկչություններից հետո արժե՞ր Հայաստանում հայերի «ահաբեկչական որջ հայտնաբերվեր»: Խնդրում եմ չակերտները հաշվի առնել:

Դրանով ի՞նչ կշահի մեր պետությունը: Ուզում եք հասկացնե՞լ Ֆրանսիային ու աշխարհին՝որտե՞ղ էիք դուք, որ հայերը ահաբեկիչներ էին: Կարծում եմ, որ շատ սխալ մոտեցում է դա ու եթե նույնիսկ այդ ամենը ճշմարտություն լիներ, նման աղմուկ չպետք է բարձրացվեր:

Ամբողջ աշխարհում կթնդա. հայ ահաբեկիչները:

Հարևան Ադրբեջանն էլ կասի՝ հայերը տեղով մեկ ահաբեկիչներ են:

Գուցե սթափվեք, քանի ուշ չէ: Քանի դեռ Հայաստանը տեռորիզմի որջ չեն հայտարարել:

Հասմիկ Բաբաջանյան