Ֆեյսբուքյան ֆենոմենի հայկական տարբերակը

Դիմագիրքը՝ Ֆեյսբուք կոչված այս նոր երեւույթը, շփման մի լայն դաշտի է վերածվել արդեն, եւ թե ի՞նչ նպատակների համար կծառայի այսուհետ՝ լոկ մեզանից է կախված:

Ճշմարտություն է այս պարագայում նաեւ Շուշան Պետրոսյանին ու նրա ամուսնուն վերաբերվող քննարկումների անիմաստությունը: Նպատակադրված չէ՞ արդյոք Վահեի դեպքից հանրության ուշադրությունը երկրորդական ու հարյուրերորդական թեմաների վրա շեղելը: Քանզի իմ ու ձեր համար, անձամբ չի կարող որպես կարեւոր հարց դիտվել ցանկացած կարգի հայտարարությունները, որոնք տվյալ դեպքում առանձին անձանց փիարի վրա են աշխատում և ոչ երբեք մեծամասնությանը հետաքրքրող խնդիրների: Զարմանալին այն է, ի դեպ, որ Դիմագրքում են հենց մեկնաբանվում ակտիվորեն անհեթեթությունների հասնող տարատեսակ նոթագրությունները: Մինչդեռ ճիշտ վերաբերմունք ցուցաբերելու ժամանակ, Ֆեյսբուք կոչված բավականին ընդարձակ այս տարածքը, կարելի՝ եւ պե՛տք է, ըստ հարկի որպես ընձեռնված հրաշալի մի հնարավորություն ընդունել, պայմանով, որ յուրաքանչյուրս ընկալի վերջապես, թե այդտեղ բավականին մեծ մի լսարան ունի` տարբեր տարիքի, սեռի, զբաղմունքի եւ համոզմունքների տեր մարդկանց, որոնք կարող են քննարկել լոկ այն, ինչ ամենքս ենք մատուցում նրան: Եվ երբ ստատուսները գրելու պահին նկատի առնվեն այս հանգամանքներն ու նրբանկատությունները, եւ միտքը տեղ հասցնելու հարմար եղանակը գտնվի, արդյունքն, ապա, շատ ավելին կլինի քան կարող ենք պատկերացնել: