Ես ընտրությունների գնալու որոշումն ընդունելուց հետո եմ ընդգրկվել այս թիմում

Ես ընտրությունների գնալու որոշումն ընդունելուց հետո եմ ընդգրկվել այս թիմում

Մեղրիի նախկին քաղաքապետ, «Հայաստան» դաշինքի պատգամավոր Մխիթար Զաքարյանը երկուշաբթի եկել էր խորհրդարան՝ մասնակցելու նիստերին։ Սա նրա երրորդ մասնակցությունն էր ԱԺ նիստերին։ Նա մի քանի հարցի պատասխանեց։

- Ի՞նչ փուլում է գտնվում Ձեր գործով դատական պրոցեսը։

- ՍԴ-ի որոշում կա, որը չեն կարող բողոքարկել, ուղղակի նոր դատավորի են մակագրել, նոր դատավորն էլ, ինչ-որ, չի ուզում գործը վերցնի։

- Իսկ մտավախություն չունե՞ք, որ ՍԴ-ի որոշումից հետո, որ չեն կարող առանց պատգամավորին անձեռնմխելիությունից զրկելու, նրա նկատմամբ քրեական հետապնդում սկսել, հիմա դատախազը որոշի միջնորդությամբ մտնել խորհրդարան եւ զրկել Ձեզ անձեռնմխելիությունից։

- Թեորեապես հնարավոր է։ Ես պատրաստ եմ ամեն ինչի էլ, բայց դա չի էականը, էլի։

- Դուք այս մթնոլորտում ինչպե՞ս եք Ձեզ զգում։

- Վատ։

- Կարո՞ղ ենք ասել, որ անազատության մեջ գուցե հոգեպես ավելի հարմար իրավիճակում էիք, քան այստեղ՝ Ազգային ժողովում։

- Էնտեղ էլ ուրիշ խնդիրներ կային, երկրում պրոցեսներ են կատարվում, եւ դու, փաստորեն, դրանց մասնակից չես։ Իսկ իմ տեսակն էնպիսին է, որ ես միշտ առաջնագծում եմ ինձ պատկերացրել։ Բայց մեկուսացված վիճակում գործընթացներին չմասնակցելը՝ ընդամենը միակողմանի կապ կար, միայն տեսնում էի հեռուստացույցով, մասնակցություն չէի ունենում։

- Երբ անցյալ տարի հայտնի ծեծկռտուքը եղավ ԱԺ դահլիճում, եւ իշխանական պատգամավորները մի քանի հոգով հարձակվեցին ընդդիմադիր Ձեր գործընկերների վրա, շատերն ասում էին՝ եթե Դուք, Արթուր Սարգսյանը ազատության մեջ լինեիք եւ դահլիճում լինեիք, ինչպես Դուք եք ասում՝ առաջնագծում կլինեիք ու թույլ չէիք տա, որ «ուսապարկերն» ուժ կիրառեին Ձեր ընկերների նկատմամբ։

- Տրամաբանություն կա Ձեր ասածի մեջ, բայց ես չեմ ցանկանա, որ իմ երկրի Ազգային ժողովում էդ հարթությունում ուժերը չափեն։ Պատկերավոր ասենք՝ ցանկացած խմբակցություն կարող է իր կազմում ներգրավել մեկ-երկու բռնցքամարտիկի, ըմբշամարտիկի, եւ դուրս գա, որ ինքը միշտ հաղթողի դերում է։

- Հիմա, եթե նորից նմանատիպ իրավիճակ ստեղծվի, Դուք պատրա՞ստ եք «մարտի նետվել» եւ պաշտպանել Ձեր ընկերներին։

- Աստված մի արասցե։ Էդպիսի դրվագներից բոլոր կողմերն էլ պարտված են դուրս գալիս։ Ես չեմ պատկերացնում, որ կարող է հաղթող լինել։

- Տեսեք, մի կողմից ընդդիմությունը փորձում է հուժկու քննադատել իշխանությանը, սուր ելույթներ ունենալ, ինչը հաճախ հանգեցնում է բախման, քանզի իշխանությունը շատ կոշտ է արձագանքում, նախկինների նման հանդուրժող չեն։ Եթե սուր էլ չեք քննադատում, այդտեղ էլ տպավորություն է ստեղծվում, թե արդեն մերվել եք իշխանությունների հետ, այլեւս կոշտ ընդդիմություն չեք։

- Էդպիսի միջադեպեր աշխարհի բոլոր խորհրդարաններում էլ լինում են, բայց այս գումարման խորհրդարանում ոնց որ բալանսը խախտվել է, «պերեդոզ» է եղել, այսպես ասած։

- Իսկ փողոցային պայքար սպասվո՞ւմ է առաջիկայում։

- Չգիտեմ, տեղյակ չեմ, ճիշտն ասած։

- Դուք՝ անձամբ, կո՞ղմ եք փողոցային պայքարին, թե՞ պատկերացնում եք, որ պետք է խորհրդարանական «խրամատից» պայքարել այս իշխանությունների դեմ։

- Խորհրդարանում պայքարը պայքարի մի ճակատ է, բոլոր ճակատներով էլ, իմ կարծիքով, պետք է պայքարել։

- Կարծում եք՝ ընդդիմությունն իր ստացած մանդատները մինչ օրս արդարացրե՞լ է։

- Համենայնդեպս, ընդդիմադիր երկու խմբակցություններում էլ հավաքված է բարձր ինտելեկտով, ճանապարհ անցած ուժեղ թիմ։

- Բայց դեռ արդյունքը չենք տեսնում, որ ինչ-որ պրոցեսներ կանխած լինեք կամ, ինչպես դուք եք ասում, երկիրը կործանման ճանապարհից փրկեք։

- Սա իմ սուբյեկտիվ կարծիքն է՝ առնվազն իմ անձնական դիտարկմամբ չեմ տեսնում մի այնպիսի անելիք, որ պետք է արվեր ու չի արվում։

- Դե, պետք էր ընդամենը Նիկոլ Փաշինյանին հեռացնել, որը չի արվում։

- Ընդդիմությունն ընդամենը 107 պատգամավորից, եթե չեմ սխալվում, 36 կամ հիմա արդեն 35 պատգամավոր ունի։

- Դրա համար էլ ձեր դաշինքին մեղադրում են, որ չպետք է մասնակցեիք ընտրություններին, մասնակցելու դեպքում էլ պիտի հաղթեիք։

- Ես ընտրությունների գնալու որոշումն ընդունելուց հետո եմ ընդգրկվել այս թիմում։

- Հիմա, որ հետ եք նայում, Ձեզ համար ընդունելի՞ էր դա, ճի՞շտ էր ընտրություններին մասնակցելը։

- Գիտե՞ք, սիրողական կլինի հիմա իմ պատասխանը։

- Ի դեպ, ձեր դաշինքում միակա՞մ են բոլորը, մամուլում երբեմն գրվում է թիմի ներսում եղած տարաձայնությունների մասին։

- Ես չեմ նկատել տարաձայնություն, ես հակված եմ թիմային պայքարին։

- Հիմա, եթե Մեղրին էլ որոշեն հանձնել այս իշխանությունները կամ Սյունիքում մեկ այլ ճանապարհ տան թշնամուն՝ էլ ավելի վատ դրության մեջ դնելով սյունեցիներին, Դուք՝ որպես Սյունիքից ընտրված պատգամավոր, ինչպե՞ս եք կանխելու այդ ամենը։

- Դե, գիտե՞ք, «եթե»-ով հարցերին ճիշտ չէ պատասխանելը։

- Բայց այդ «եթե»-ն, ինչպես ասում են, հինգ է պակաս իրականություն դառնալուց, որովհետեւ տեսանք, թե ինչպես Գորիս-Կապան եւ Կապան-Ճակատեն ճանապարհները հանձնեցին, եւ ընդդիմությունը չկարողացավ դա կանխել։

- Աստված մի արասցե, էլի, ի՞նչ ասեմ։ Ես գիտեմ, որ լրագրողները հարցերին պատասխանող չեն, հարց տվող են, բայց ուզում եմ հարցի բովանդակությունը հասկանալ, օրինակ՝ ի՞նչ կարելի էր անել, որ չի արվել։ Եթե իմանամ, ես ավելի արդյունավետ կանեմ։

- Այդ դեպքում ձեր դաշինքի՝ Ազգային ժողովում գտնվելու իմաստը ո՞րն է, եթե չգիտեք՝ ինչ պետք է անել, եւ նման պրոցեսները կանխելու որեւէ լծակ չունեք։

- Մենք ինչ պատկերացնում ենք, ես իմ տեղում ինչ պատկերացնում եմ, որ հնարավոր է անել, անում ենք, փորձում ենք նոր ուղիներ գտնել անելու։ Բայց էդպիսի մեղադրանք, որ ոչինչ չի արվում, թույլ տվեք չհամաձայնել։