Սերժ Սարգսյանը պետք է գար, որ գովազդեր «Ռոսիա մոլը», որովհետև ես շատ տուժած էի

Երեկ ԱԺ էր եկել գործարար Խաչատուր Սուքիասյանը: Թե որն է այցի նպատակը, գործարարը կատակեց, որ կարոտել է ԱԺ բուֆետի կարկանդակները։ Նրան ուղեկցում էին Սիփան Փաշինյանը, Հակոբ Սիմիդյանը եւ Ալեն Սիմոնյանը։

Հիշեցնենք, որ վերջերս Սուքիասյանն ասել էր, որ Սերժ Սարգսյանը վատ ընկեր է, դրանից հետո շատերը հիշեցին, որ նա «Ռոսիա մոլի» բացմանը հրավիրել էր նաեւ Սերժ Սարգսյանին։

Գործարարն ի պատասխան ասաց․ «Նախեւառաջ, Խաչատուր Սուքիասյանը, ցանկացած ՀՀ քաղաքացի ոչ թե անձին է ընդունում, այլ ինստիտուտն է հարգում եւ ընդունում: Խոսքը գնում է այդ պահին Հայաստանի նախագահական ինստիտուտի մասին»: Եվ նկատեց, որ նա այլ «իրավունքներ» էլ էր վերցրել, բայց դրանով ուրիշ «ինստիտուտներ» պետք է զբաղվեն։

- Նախկինում ինչո՞ւ չէիք ասում այդ մասին։

- Ի՞նչ է նշանակում այդ հարցը։ Ձեր եղբայրը, կինը կամ ամուսինը մի բան կասի՝ մի հատ մեծ, ծանր բանով կտան գլխին, նորմա՞լ է դա: Հետո դուք էլ, որպես լրագրող, կասեք՝ գիտե՞ք ինչ, նա անցավ, վերեւից մի բան ընկավ գլխին, ոչ թե տվեցին գլխին, որովհետեւ մնացածը նրանց սպասարկողներն են: Մարդը 45 հոգու բիզնես է խլում, 45 լրատվական կառույց պաշտպանում է, էդ թվերին, ի՞նչ է դրա անունը, կարա՞ք ինձ ասեք։

- Բայց այդքանից հետո Սերժ Սարգսյանին Դուք էիք հրավիրել «Ռոսիա մոլի» բացմանը։ 

- Իհարկե, ինքը պետք է գար, որ գովազդեր «Ռոսիա մոլը», որովհետեւ ես շատ տուժած էի: Որովհետեւ, երբ որ ինքն է գալիս, գալիս եք, լուսաբանում եք։

- Փաստորեն, ընդամենը օգտագործել եք իր անձը Ձեր բիզնեսում։

- Չեմ օգտագործել, ես ասել եմ՝ մետրոն օգտագործեք, պարոն Սարգսյան, մետրոյով եկեք, ու նա ընդունել է, մետրոյով է եկել։ 

- Իսկ «Բջնի» գործարանին ի՞նչ է սպասվում, հայտարարեցիք, որ գործընթաց եք սկսում, խոսեց նաեւ Ռուբեն Հայրապետյանը։

- «Բջնիի» հետ կապված՝ ես չեմ հետաքրքրվել, բայց գիտեմ, որ ինչ-որ գործընթաց է ընթանում։

- Ռուբեն Հայրապետյանը հայտարարել է, որ մեկ մլն դոլարով է վաճառելու գործարանը, այնպես, որ չկարողանան գնել։

- Ես ընդհանրապես չեմ մեկնաբանում ինչ-որ անհասկանալի մարդկանց անհասկանալի արտահայտությունները: Ես կարծում եմ՝ այդ գործարանը ոչ մեկի սեփականությունը չի։ Թե ումն է, պետք է պետական մարմինները որոշեն: Դրա համար չեմ կարող պատասխանել մի մարդու, որն ասում է՝ ես պետք է վաճառեմ։ Եթե ես չգիտեմ՝ դա իր սեփականությունն է, թե ձեր։ Ես ինչքան գիտեմ, Սերժ Սարգսյանի հետ են գնացել էդ աճուրդին, Սերժ Սարգսյանը, սիգարետը բերանը դրած, գնացել է։

- Ռուբեն Հայրապետյանն էլ ասում է, որ Դուք այդ գործարանի հարկերը չեք վճարել, ինքն է մարել։

- Ես հիմա ձեզ մի քանի բանում կմեղադրեմ, դուք հետո կսկսեք պաշտպանվել։

- Ուզում եմ խոսեք տնտեսական հեղափոխության մասին։ Հայաստանում կա՞ նման գործընթաց, թե՞ իշխանությունները միայն զբաղվում են քրեական հետապնդումներով։

- Նախ մենք պետք է բնութագրենք՝ ինչ ենք պատկերացնում տնտեսական հեղափոխություն ասելով։ Օրինակ, ԱԱՀ-ի հետ վերադարձը հատկապես այն կազմակերպությունների համար, որոնք ակտիվ արտահանողներ են, պատկերացնո՞ւմ եք դա ինչ խթան է, եւ այդ խթանը չգնահատել ու չպատկերացնել, թե խոսքն ինչի մասին է, ես ուղղակի չեմ կարող պատկերացնել։ Սա ՀՀ անկախության վերջին 28 տարիներին առաջին դեպքն էր, երբ պետությունը գումար, միջոց է վերադարձնում տնտեսվարողներին, այն էլ նրանց, որոնք արտահանման հետ կապ ունեցող կառույցներ են։ Սա, իհարկե, տնտեսական հեղափոխություն է։

- Խոսքը փոքրիկ դետալների մասին չէ, ներդրումային բումի մասին էր խոսվում, նոր խաղացողներ ներգրավելու։

- Նախ, ի՞նչ է նշանակում ներդրում։ Եթե խոսքը գնում է միլիարդների մասին, Հայաստանը դա չի կարող վերցնել։ Մենք 10 լիտրանոց դույլի մեջ չենք կարող 40 լիտր ջուր լցնել, կթափվի այդ ջուրը։ Հիմա ո՞նց ենք վերցնելու այդ գումարը, ո՞նց ենք մարսելու, եթե մեկի ստամոքսը վերցնում է մեկ կիլո, ավել չի կարող, մեր տնտեսությունը ո՞նց կարող է այդ ավել միլիարդները վերցնի՝ առանց հարթակը ստեղծելու։

- Ի՞նչ է նշանակում՝ չի կարող վերցնել, հիմա եթե մի գործարար գա, կամ տեղացի բիզնեսմեններն ուզենան ներդրում անել, պետությունը պիտի ասի՝ չե՞մ կարող ընդունել։

- Գործարարներ գան, ինչ… Տեսեք՝ եթե մեզ մոտ հաշվարկով 300 հյուրանոց է պետք, եթե գան 400 անեն, մյուս 300-ին էլ, չէ՞, կվնասեն։ Կամ մեկ ուրիշ օրինակ․ եթե բերեն, կստացվի, որ ավելցուկ կա, գները կսկսեն անկում ապրել։

- Դրա համար արաբ գործարարներին այդպես կոպիտ վտարեցին մեր երկրից, թող ասեն՝ մի եկեք, մեզ ներսում պետք չէ։

- Ես չեմ կարծում, որ վտարումներ են եղել։ Մենք բոլոր ազգերի հետ շփումներ ունեցել ենք առնվազն վերջին 30 տարվա ընթացքում, ինչ-որ աստիճանի ճանաչում ենք, հասկանում ենք շատերի ցանկությունը։ Մի խնդիր կա, որ պետք է գրանցենք, ՀՀ-ն հետսովետական այն երկիրը չէ, որ գան 100 տոննա ջարդոն գնեն, այդ ճանապարհն անցած է, եկողը շատ լուրջ մրցակցության մեջ է լինելու իր նմանի հետ։ Եթե նախկինում այստեղ չկային հայտնի հյուրանոցներ, այսօր արդեն կան, ինքը գալու է եւ շուկայական դասական գործիքներից օգտվի։

- Տեսակետ կա, որ իշխանությունը բիզնեսի համար բավարար պայմաններ չի ստեղծում, դատարանների շենքեր են շրջափակում, նույնիսկ տեղի գործարարները չեն ուզում աշխատել, ուր մնաց դրսից գան ներդրումներ անելու։

- Դուք շատ բան իրար եք խառնում, բիզնեսի հետ Ձեր նշած դատարանը կապ չունի։ Այն դատարանը, որ պետք է բիզնեսը քննարկի, դա ուրիշ հարթակ է։

- Ո՞նց, երբ վարչապետի մակարդակով հայտարարվում է վնգստացող դատավորների մասին, որ չկա անաչառ դատական համակարգ, ինչո՞ւ պիտի գործարարը գա։

- Եկեք այդ ամենը բիզնեսի հետ չխառնենք, որովհետեւ այն, ինչ եղել է, դա բիզնեսի հետ կապ չունի։

- Ատելության, ագրեսիայի մթնոլորտը չի՞ ազդում բիզնես միջավայրի զարգացման վրա։

- Իսկ ո՞ր մթնոլորտն էր լավը, երբ կոճակը սեղմում էին, ասում, որ էսինչի բիզնեսը խլե՞ք։

- Դուք եք այդ ժամանակ պատգամավոր եղել, Դուք կիմանաք, թե ինչու էին այդպես անում, նախկին իշխանության հետ Դուք էիք տալիս-առնում, պատգամավոր էիք։

- Տալիս-առնում չի, եթե ուզում եք հասկանաք՝ ինչ կա Հայաստանում, ապա իմացեք՝ այն պաշտոնյան, որը եկել ու պետական կոճակներից է օգտվել ու մտածել, որ ինքը մի մեծ բան է ներկայացնում, ինքը ոչնչություն է։ Ինքը պետք է գար ու ինստիտուցիոնալ դրսեւորվեր, այդ ժամանակ բոլորս կհարգեինք, ու կապ չունի, թե ինչ պաշտոն է զբաղեցրել՝ նախագահ, վարչապետ, նախարար։ Հետո․ մենք լավ գիտենք՝ ով որտեղ ինչ է արել այս տարիներին, դրա համար եկեք եղածը գնահատենք։ Ես նոր հին լրագրողներից տեսա, հարցրեցի՝ այսօրվա ԱԺ-ն քանի՞ անգամ է լավը նախորդներից, պատասխանեց՝ անգամներ։ Ես չեմ ասում, հարցրել եմ՝ ասել են։

- Այսօր Հայաստանում հավասա՞ր պայմաններ են, տեսնում ենք, որ որոշ գործարարներ իշխանությունների սիրելին են, նույն նախկիններից, օրինակ՝ Սամվել Ալեքսանյանը, բայց, ասենք, ՄԱՊ-ի Ալիկին անհիմն մեղադրանքով փակում են։ 

- Իհարկե, կան հավասար պայմաններ։ Ինչ վերաբերում է Սամվել Ալեքսանյանին, իհարկե, ե՛ւ իր, ե՛ւ բոլոր գործունեություն ծավալողների համար պետք է լավ լինի։ Իսկ ՄԱՊ-ի Ալիկի հարցը ես չգիտեմ, բայց կարծում եմ՝ խնդիր է ունեցել օրենքի հետ։ Չեմ կարծում, թե ՄԱՊ-ի Ալիկի տնտեսական գործունեությունը դրանով խարխլվել է։

- Գործարարին կալանավորում են, բարի համբավը կարեւո՞ր չէ։

- Չէ, բարի համբավը… ես ինչքան գիտեմ, իր գործունեության հետ կապ չունի, ինչ-որ փոխհարաբերություն է այլ  անձի հետ, որտեղ ինչ-որ միջոցներ են տվել-վերցրել, չեն գրանցել կամ այլ բան։ Բայց այն, որ ինքը պետք է խաղող մթերի, կոնյակ արտադրի, ոչ մեկ իր տեխնոլոգիային, գործունեությանը չի խանգարում։