Այս իրականությունը չես շփոթի

Եթե «Հրապարակի» երեկվա համարում կարդացել եք Լիսկայի թիկնապահ Զարզանդի հարցազրույցը, ապա, ինչ խոսք, եւս մեկ անգամ համոզվել եք, թե իշխանության ձեռքով պետությունն ինչպիսի անասնագոմի է վերածվել: Հայաստանի կեցությունը, սոցիալ-քաղաքական, հասարակական կյանքը գլորելով դեպի ֆեոդալիզմ, այդ կյանքը հավասարեցնելով ճորտի ու ճորտատերի փոխըմբռնումների մակարդակին: Եվ ՀՀ վարչապետին, ՀՀ նախագահին մնում է պարզապես վայելել իրենց «արարչության պտուղները», ծափահարել լիսկաների, զարզանդների եւ շատ ու շատ մարդկային ու քաղաքակրթական համատեքստերից դուրս մնացած գոյացությունների հերոսությունները:
Հայտնի է, որ Լիսկայի նկատմամբ մահափորձ է եղել, հայտնի է, որ նախաքննությունը պարզել է կասկածյալներին եւ մեղադրանք առաջադրելով՝ կալանավորել նրանց: Եվ ահա, պարզվում է՝ Լիսկայի թիկնապահ Զարզանդն ափերից դուրս է եկել եւ անարդարությունից խեղդվող ու ծառս եղող հոգով գիշերով հարձակվել է գործով մեղադրյալներից մեկի՝ Գարեն Աթաջանյանի որդու՝ Մհեր Աթաջանյանի Կապան քաղաքի Հունան Ավետիսյան 1 հասցեում գտնվող խանութի վրա եւ կոտրել խանութի ապակիներն ու դռները: Աբսուրդի թատրոնի ու գրականության ոչ մի ներկայացուցչի գիտակցության մեջ այսօրինակ դիպված չէր տեղավորվի:
Հետո Զարզանդը հարցազրույցում ջղայնանում է.
«Լավ եմ արել, պիտի մի քանի գլուխ ջարդեի՝ մի քանի ապակի եմ ջարդել», «Թող դրանց զնգոցը հասնի Գարենի ականջներին, տուժողներ չեն եղել, գիշերվա 4-ին ո՞վ պետք ա ընդեղ լիներ, որ տուժեր»:
Եվ հարցազրույցը եզրափակվում է այսպես.
«- Ուրիշի սեփականությունն եք վնասել:
- Հասնում ա՝ վնասել եմ, հետո՞: Փորձաքննությունը կպարզի, կգնահատեն, կփոխհատուցենք»:
Հիմա սա ինչպե՞ս սահմանել: Որպես «աբսուրդի թատրոնը» հերքեցինք, որպես զավեշտ՝ նույնպես մերժելի է, քանի որ զավեշտի մեջ դեռ հնարավոր է հումորի ու հեգնանքի տարրեր ներառել, իսկ այս պարագայում դա եւս անհնար է: Լիսկան, իր թիկնապահը եւ նրանց նմանները, որ ողողել են ու քայքայում են Հայաստանի ներքին կյանքը, լավ գիտեն ինչ են անում, ինչպես են անում, եւ ինչ է լինելու… Ուրեմն սա իշխանության կողմից ստեղծված ու համակարգված մի հանցավոր, ամենաթող ու խուլիգանական իրականություն է, որին երբեք ոչնչի հետ չես շփոթի: