Հիմա սպասե՞նք Քոչարյանին, թե՝ չսպասենք

Արա Աբրահամյանը պիտի գար ու… չկա:

Ասում են, որ եղանակային պայմանները հարմար չեն ու ամռանն է գալու՝ բերք ու բարիքի հետ:

Ինչպես միշտ, հանրությանը սպասման մեջ է:

Բայց մինչ ամառվա տապը՝ չշրջանցենք գարնան զարթոնքը: Առաջին ձնծաղիկի պես ձյունի տակից ելնում է ձնծաղիկը:

Հիմա էլ ասում են՝ Օսկանյանն է գալիս: Բացեք դռները: Գարնան ավետում: Հետն էլ մանուշակ է բերում:

Ձնծաղիկ ու մանուշակ: Օսկանյան ու Քոչարյան: Քաղաքական դաշտի մի մասը դա զարթոնք է համարում, մյուս մասը՝

ուուու՜, ձմեռը երկարում է…

Լրագրողները հարցնում են Քոչարյանի գրասենյակի տնօրենին, որ ծիծեռային ճռվողյունով հաստատի՝ Երկրորդ նախագահը գալի՜ս է:

Իսկ նա հուսախաբ է անում.

«Գիտեք, այնքան անհեթեթություններ կան, եթե բոլորը մեկնաբանեմ...»:

Անհեթեթություն:

Հիմա չգիտենք՝ սպասե՞նք Քոչարյանին, թե չսպասե՞նք:

Անհեթեթությու՞ն է Քոչարյանին սպասելը:

Գոնե Օսկանայանը գա՝ «հանց մի ծաղկով գարուն»:

Գոնե:

Չլինի այնպես, որ գլուխը հանի, մի պահ բարևի ու «անցնի- գնա»:

Ա՜յ դա կլինի իսկական անհեթեթություն:

Հասմիկ Բաբաջանյան