Երկրում տեղի ունեցողը հեղափոխության տրամաբանության շրջանակներում է

Սահմանադրական դատարանի նախկին անդամ Կիմ Բալայանը, արդարադատության նախկին նախարար Արտակ Զեյնալյանը, ԱԱԾ տնօրենի նախկին տեղակալ Արզուման Հարությունյանն ու մի շարք այլ նախկին ու ներկա պաշտոնյաներ երեկ մասնակցում էին ՍԴ եւ ԲԴԽ նախկին նախագահ Գագիկ Հարությունյանի նոր գրքի շնորհանդեսին։

Միջոցառումից հետո փորձեցինք ներկա գտնված նախկին պաշտոնյաներին հարցեր ուղղել ՍԴ-ի, Հրայր Թովմասյանի ու նրա ընտանիքի եւ, առհասարակ, դատական համակարգի շուրջ տեղի ունեցող իրադարձությունների, երկրում տիրող մթնոլորտի մասին։ Արզուման Հարությունյանը, որը Գագիկ Հարությունյանի եղբայրն է եւ հեղափոխությունից հետո լքեց ԱԱԾ փոխտնօրենի պաշտոնը, բավականին կոշտ հրաժարվեց պատասխանել մեր հարցերին, սակայն հետո, երբ տեսախցիկն անջատված էր, ավելի քաղաքավարի տոնով խոստովանեց, որ հիմա ինքը մարդ է, չի ուզում խառնվել որեւէ բանի, կարծիք հայտնել։ Ի դեպ, իր պես շատերն են անում այսօր՝ պաշտոնից հեռանալուց հետո ձգտելով անցնել ընդհատակ, չերեւալ տեսախցիկների առջեւ, որեւէ կարծիք ու դիրքորոշում չհայտնել՝ «շառից-փորձանքից-իրավապահներից հեռու» սկզբունքով։ Չնայած կոնկրետ Արզուման Հարությունյանը, ԱԱԾ մյուս պաշտոնյաների նման, նախկինում էլ է ձգտել հեռու մնալ տեսախցիկներից, նույնիսկ այն դեպքում, երբ երեկ մեզ կեսկատակ հարցրեց, թե առաջ ինչու իրեն չէինք հիշում, իր կարծիքը չէինք հարցնում ու հիմա հանկարծ հիշեցինք։

ՍԴ նախկին անդամ Կիմ Բալայանն էլ, որը շնորհանդեսի կեսից դուրս եկավ, հընթացս ոտքի վրա ՍԴ-ի ու Հրայր Թովմասյանի շուրջ տեղի ունեցող դեպքերի վերաբերյալ կարճ պատասխանեց․ «Խիստ բացասական եմ գնահատում եւ ոչ իրավաչափ»։ Հարցրինք՝ իր կարծիքով, սա քաղաքակա՞ն հետապնդում է, թե՞ իրավական գործընթաց, Բալայանն ասաց. «Էդ եզրակացությանը հանգելն արդեն մասնագիտություն չէ»:
Երկար բանակցելուց ու համոզելուց հետո կարողացանք մի քանի բառ էլ կորզել արդարադատության նախկին նախարար Արտակ Զեյնալյանից, որն ավելի խորը ընդհատակ է իջել, քան հարյուր տարվա պաշտոնյաները։ Նրա խոսքից, սակայն, այդպես էլ լավ չհասկացանք՝ նորմա՞լ է այն ամենը, ինչ տեղի է ունենում այսօր մեր երկրում՝ ՍԴ-ի, ԱԱԾ-ի ու իրավապահ մյուս կառույցների շուրջ, թե՞ ոչ։ «Ես արդեն ասացի, որ չեմ ուզում հարցազրույց տալ եւ ձեռնպահ եմ մնում դիրքորոշումներ հրապարակային հայտնելուց»,-բանակցության սկզբնական փուլում հայտարարեց Արտակ Զեյնալյանը։

- Իսկ ի՞նչն է Ձեզ կաշկանդում կամ խանգարում։

- Դե․․․ դեռեւս չգիտեմ։

- Ձեզ դո՞ւր է գալիս այն մթնոլորտը, որ այսօր ձեւավորված է իրավական, քաղաքական դաշտում։

- Պատասխանն ունիվերսալ է նաեւ այս հարցի հետ կապված։

- Ձեզ դո՞ւր է գալիս, որ քաղաքական հետապնդումներ են որակում այն գործընթացները, որոնք տեղի են ունենում այսօր տարբեր պաշտոնյաների շուրջ։

- Դրանց վերաբերյալ վերջերս հեռուստատեսությամբ ես հարցազրույց տվել եմ եւ դրա վերաբերյալ իմ տեսակետը հնչեցրել եմ։

- Պարոն Զեյնալյան, այնուամենայնիվ, սրանք քաղաքակա՞ն գործընթացներ են, թե՞ իրավական։ Մեկ-երկու բովանդակային նախադասություն եմ ակնկալում Ձեզնից։

- Ես արդեն ասացի։ Դա կախված է ինձնից, չէ՞, ես կխոսե՞մ, թե՞ չէ։

- Հասկանալի է, ես էլ Ձեզ համոզում եմ, որ խոսեք, ի վերջո, Դուք արդարադատության նախարար եք եղել, հանրային անձ եք, փաստաբան եք, ընդդիմադիր կուսակցության անդամ եք, իրավական ոլորտում հայտնի անձ եք, եւ ես ակնկալում եմ, որ Դուք պատասխանեք մեկ-երկու հարցի, տաք Ձեր գնահատականը երկրում տիրող իրադարձությունների եւ մթնոլորտի վերաբերյալ։

- Հետհեղափոխական․․․ հետհեղափոխական եւ կառուցողական։

- Ի՞նչ են կառուցում դրանով, ինչո՞վ է այդ կառուցողականը դրսեւորվում։

- Վերակառուցողական, որովհետեւ հեղափոխությունն ուղղակի չէր լինի, եթե դրա անհրաժեշտությունը չլիներ։ Հեղափոխությունը փաստ է, իրողություն է, անհրաժեշտությունը կար, եւ նաեւ հեղափոխության տրամաբանության շրջանակներում է։

- Հրայր Թովմասյանի նկատմամբ այս ամեն ինչի կամ Թովմասյանի հայրական տան տանիքն ուսումնասիրելու անհրաժեշտությո՞ւնն էլ կար, կամ ԱԱԾ տնօրեն նշանակելու, հետո ազատելու, տարբեր անձանց նկատմամբ հետապնդումներ իրականացնելու անհրաժեշտություն կա՞ր։

- Ես արդեն ասացի դրա վերաբերյալ։ Ես Ձեզ հետ համաձայն չեմ, Ձեր հարցադրումների մեջ կա դիրքորոշում, որոնք ես չեմ կիսում։

- Իսկ Ձեր դիրքորոշումը ո՞րն է։

- Արդեն ասացի՝ ես դրա վերաբերյալ դիրքորոշում հայտնել եմ ու չեմ կրկնի։

- Լավ, գոնե որպես քաղաքացի, որ ապրում եք այս երկրում, մտնում եք Ֆեյսբուք, տեսնում եք՝ ինչ է կատարվում... ամեն դեպքում՝ մթնոլորտն առո՞ղջ է, Ձեզ դո՞ւր է գալիս։

- Ֆեյսբուք չեմ մտնում եւ դրանց չեմ հետեւում։

- Իսկ լրահոսին հետեւո՞ւմ եք։

- Շատ մասնակիորեն եմ հետեւում։