Իմ որդին չի ծառայել, որովհետեւ մինչեւ 23 տարեկանը սովորել է, 18-ից էլ՝ ամուսնացել

Պատգամավոր Հակոբ Հակոբյանը՝ Պիվի Հակոբը, «Կիլիկիա» գարեջրի գործարանի սեփականատերը, կարծում է, որ Հարկային նոր օրենսգիրքը խոչընդոտներ է առաջացնելու բիզնեսի համար։ Նա ԱԺ ֆինանսատնտեսական հանձնաժողովում ձեռնպահ է քվեարկել նախագծին եւ հույս ունի, որ այն փոփոխության կենթարկվի:

- Ինչո՞վ է Հարկային օրենսգիրքը խնդրահարույց, որ անգամ Դուք, լինելով ՀՀԿ-ի ներկայացուցիչ, կողմ չեք քվեարկել:

- Բավականին խնդրահարույց հարցեր կան, ամբողջությամբ դեռեւս չեմ հասցրել ուսումնասիրել, որովհետեւ ինքը բավականին հաստափոր է, ժամանակ է պետք, մենք հանձնաժողովում պայմանավորվեցինք, որ երկու ամսվա ընթացքում, առաջին ընթերցումից հետո մենք կարող ենք ներկայացնել մեր առաջարկությունները:

- Կթվարկե՞ք խնդրահարույց մի քանի դրույթներ:

- Շատ հարցեր կան, կոնկրետ, օրինակ՝ շրջանառելի տարան։ Ավելացված արժեքի հարկով գանձելը, դա կարծում եմ՝ ճիշտ չէ, կապարակնքման հետ կապված խնդիր կա, որ չպետք է խոչընդոտվի տնտեսվարողի գործունեությունը, նախկինում կար, հիմա հանվել է։ Կան, շատ հարցեր կան, որոնք պետք է առանձնացնեմ եւ ներկայացնեմ քննարկումների ժամանակ: Ես կարծում եմ, որ այս տարբերակով օրենսգիրքը չի ընդունվի: Զրուցել եմ կառավարության մի քանի անդամների հետ, եւ իրենք էլ ընդունում են, որ պետք է փոխվի:

- Ի՞նչ առաջարկներ եք պատրաստվում անել, ի՞նչն է խոչընդոտում այսօր բիզնեսի ծավալմանը, այդքան գործարարներ են հեռանում երկրից:

- Բիզնես գործունեությանն առաջին հերթին խոչընդոտում է արտագաղթը: Սպառումը պակասում է, բիզնեսը լավ չի աշխատում, լավ չաշխատեց՝ հարկեր չի տալու, աշխատավարձեր վճարելու եւ այլն։

Հետեւաբար, պետք է էնպիսի մի իրավիճակ ստեղծել, որ արտագաղթը կանգնի, քչանա, բայց քանի որ պատերազմական վիճակում ենք, եւ որեւէ մեկը եթե պետք է ասի, որ էդ վիճակից դուրս ենք եկել, էդպես չէ, հետեւաբար, արտագաղթի գերակշիռ մասը պատերազմի պատճառով են գնում, որոնք ունեն երեխաներ, էս լարված իրավիճակի համար հանում են։

- Պատերազմը մեկ ամիս տեւեց։

- Ես կարծում եմ, որ 90-ականներին սկսված պատերազմը մինչ օրս չի ավարտվել, մինչեւ Ղարաբաղի հարցը վերջնական լուծում չստանա, հաշվեք, որ պատերազմը չի ավարտվել, ամեն վայրկյան կարող է պատերազմ սկսվել։

- Իսկ Ձեր որդին ծառայե՞լ է բանակում։

- Ոչ, չի ծառայել, որովհետեւ ինքը սովորում էր մինչեւ 23 տարեկանը, 18 տարեկանից ամուսնացել էր, երկու երեխա ունեցավ, որի պատճառով էլ ազատվեց բանակից։

- Այ, տեսնո՞ւմ եք՝ դուք ձեւը գտնում եք ձեր զավակներին ազատելու, բոլոր հարուստների զավակներն էլ բարձրագույն կրթություն են ստանում։

- Ես շատ կուզենայի, որ բոլորն այդ տարբերակով շատ-շատերը գնան, թող ամուսնացնեն, մնան հանրապետությունում, բայց դա մտածված չի եղել, երբեք հիմիկվա երիտասարդներին չես կարող ասել՝ ամուսնացի կամ մի ամուսնացի։

- Լավ, Դուք կարծում եք, որ մարդիկ արտագաղթում են ոչ թե սոցիալական վիճակից, անարդարության, պատճառով, այլ պատերազմի՞։

- Ես չասեցի՝ մենակ պատերազմի պատճառով, պատերազմը, մեկը մյուսի նկատմամբ վերաբերմունքը, դա լինի իշխանավոր, թե բիզնեսմեն, թե լրագրող, շատ բաներ կան, էնքա՜ն բաներ կան։

- Ո՞վ է պատասխանատու Ձեր ասած այդ «բաների» համար։

- Ես իմ մեղքը գոնե չեմ տեսնում, ես մեր երկրում բավականին շատ աշխատատեղեր եմ ստեղծել, ես աշխատատեղ ստեղծող մարդ եմ, որը երկրի համար անում է լավ բաներ, այսինքն՝ եթե մարդիկ աշխատատեղ, լավ աշխատավարձ ունենան, արտագաղթի չափերը զգալի կպակասեն։

- Կառավարությունը մենաշնորհների եւ կոռուպցիայի դեմ պայքար է հայտարարել, նոր օրենսգիրքը սահմանում է գործիքակազմ, որը կնպաստի դրանց վերացմանը:

- Կան մենաշնորհներ, օրինակ՝ գազը, էլեկտրաէներգիան, որը որ այդպես էլ պետք է լինի, դրանց դեմ պայքարելու բան չկա։ Եթե, օրինակ, խոսվում է բենզինի, դիզվառելիքի, շաքարավազի մասին, ապա կարծում եմ, որ դիզվառելիք մի կազմակերպություն չի բերում, մեկից ավելի կազմակերպություններ են, իսկ շաքարավազ ներկրող չկա, ընդամենը արտադրվում է այստեղ՝ մի կազմակերպության կողմից, որը հումք է ներկրում արտերկրից եւ նոր գործարան է կառուցել, շատ աշխատատեղեր է ստեղծել: Կարծում եմ՝ նման դեպքերում նման գործարանին ոչ թե պետք է հարվածել, այլ խրախուսական բաներ անել, քանի որ աշխատատեղ ստեղծող մարդը շատ է պետք մեր երկրին: Գործարանը հաստատ արտադրում է, պետք է գնալ ու տեսնել:

- Բայց մարդիկ ասում են, որ Սամվել Ալեքսանյանի գործարանը չի աշխատում:

- Այո, շատերն են ասում, որ մշտական չի աշխատում, բայց, բնականաբար, ցանկացած արտադրող աշխատում է ըստ սպառման:

- Այսինքն, Դուք կարծում եք, որ Հայաստանում մենաշնորհ չկա, իսկ եթե կա էլ, պետք է խրախուսե՞լ:

- Ես նման բան չասացի: Կարծում եմ՝ կարող ա լինի մենաշնորհ, ես մանրակրկիտ չեմ ուսումնասիրել ոլորտներ, բայց որ ասում են՝ հնարավոր է։ Կոնկրետ գարեջրի արտադրությունում չկա մենաշնորհ…Վարչապետն էլ ասում է, որ պետք է վերացնեն մենաշնորհները:

- Կառավարությունը, էկոնոմիկայի նախարարությունը կոչ են անում մատնանշել մենաշնորհների տեղը, որպեսզի պայքարեն: Բայց մամուլը բազմիցս է գրում այդ մասին:

- Գիտե՞ք ոնց, շատ բան է ասվում, էկոնոմիկայի նախարարությունն ինքը կուսումնասիրի եւ կզբաղվի մենաշնորհներով, բայց եթե ահազանգ լինի, ինքն ավելի հեշտ կգտնի: Նախարարը նոր է ու շատ ճիշտ հայտարարություն է արել, եթե գիտեք, զանգահարեք ասեք, ի՞նչ է եղել: Եթե ձեր ասելուց հետո ինքը պատասխան չի տա ձեզ, նոր քննադատեք:

- Փաստորեն, Դուք հավատում եք, որ կառավարությունը չգիտի մենաշնորհների տեղը:

- Ասեք, Դուք գիտե՞ք, ես չգիտեմ, օրինակ: Ի՞նչ ամոթ բան կա էդտեղ, որ չեք ուզում ասեք:

- Չե՞ք կարծում, որ կառավարությունը, որը չգիտի մենաշնորհների տեղը, ուրեմն լավ չի աշխատում:

- Հիմա նոր նախարար է եկել, մինչեւ չաշխատի, չի իմանա՝ մենաշնորհներ եւ այլն, եւ այլն, եթե մեկ տարի հետո նա բան չի անի: Ես էլ, երբ նոր էի եկել ԱԺ՝ 2007-ին, էն ժամանակ ու հիմա իմ մեջ հսկայական տարբերություն կա, էն ժամանակ ես նոր էի, կցկտուր էի խոսում, հիմա վստահ եմ խոսում, չէի ուզում շփվեի ձեր հետ, հիմա խնդիր չկա: Դա փորձի պակասից էր: Հիմա էկոնոմիկայի նախարարն էլ գործադիրում կարող է խամություն անի:

Լուսինե ՇԱՀՎԵՐԴՅԱՆ