Մարդկանց «սահմանադրական գիտակցության մեջ տեղի ունեցած խորքային փոփոխությունները» կկործանեն պետությունը

ՄԱՐԴԿԱՆՑ «ՍԱՀՄԱՆԱԴՐԱԿԱՆ ԳԻՏԱԿՑՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ ՏԵՂԻ ՈՒՆԵՑԱԾ ԽՈՐՔԱՅԻՆ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ» ԿԿՈՐԾԱՆԵՆ ՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆԸ

ՀՀ սահմանադրության օրվա կապակցությամբ ՀՀ վարչապետի պաշտոնա­կատարի ուղերձում ասվում է, որ «վերջին երեք տարիներին մեր սահմանադրական գիտակցության մեջ տեղի են ունեցել խորքային փոփոխություններ…2021 թվականի հուլիսի 5-ը դիմավորում ենք կատարելապես նոր պայմաններում՝ Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության ոչ փոփոխելի 2-րդ հոդվածը լրումին հա­սած…իշխանությունը Հայաստանի Հանրապետությունում պատկանում է ժո­ղովրդին, և ժողովուրդն իր իշխանությունն իրականացնում է ազատ ընտրություն­ների միջոցով…Հայաստանի Հանրապետության յուրաքանչյուր քաղաքացի այսօր տեսնում է, գիտի, որ ինքը որոշիչ ուժ է…»

Եթե խոսքը վերաբերում այն ժողովրդին, որը՝
• զուրկ է արժանապատվությունից և հանդուրժում է իր նվաստացումը,
• հանգիստ է վերաբերում օտարերկրյա զինված ուժերի ասպատակելուն հայ­րենի հողում,
• կամավոր ու առանց սրտի թրթիռի մատաղ է անում իր որդիներին ան­հասկանալի, իբրև թե, պատերազմում (իրականում՝ սպանդում),
• հանդուրժում է իր գերեվարված որդիների՝ առևտրի օբյեկտ  դառնալը,
…
ապա ծայրահեղ վտանգավոր է, որ իշխանությունը պատկանում է այդպիսի ժողովրդին:
Եթե Հայաստանի Հանրապետության յուրաքանչյուր քաղաքացի այսօր տես­նում է, գիտի, որ ինքը որոշիչ ուժ է ու այդ ուժն օգտագործում է, որպեսզի՝
• պարբերաբար խախտի սահմանադրական կարգը, օրենքները,
• զինված ներխուժի ՊՊԾ գունդ և մահ պատճառի քաղաքացիներին ու ոստիկաններին,
• ներխուժի ոստիկանություն ու ծեծի ենթարկի ոստիկաններին,
• կոպիտ խախտի երթևեկության կանոնները, անհարգալից վերաբերի երթևե­կության մյուս մասնակցների նկատմամբ,
• ամայացնի կանաչ տարածքները, աղտոտի շրջակա միջավայրը,
• խախտի երկրի բնակավայրերի ճարտարապետական ներդաշնակությունը, իրականացնի տարածական զարգացման սկզբունքներին հակասող այլան­դակ կառուցապատումներ,
• ոտնահարի ազգային արժեքներն ու վերածվի մի կենսազանգվածի, բան­ջա­րեղենի,
…
ապա այդ ուժը որոշիչ կլինի հայոց պետականության կործանման գործում:

Հ.Գ. Պետություն, սահմանադրություն ունենալը, հայերից ավելի մեծաթիվ, բայց այդպիսիք չունեցող ժողովուրդների բաղձանքն է, գուցե, անիրականանալի երազանքը: Աստծո կամքով՝ մի բուռ հայ ժողովուրդն ունի պետություն, բայց նրա հետ վարվում է մի թափառական ու քոչվոր ազգի նման: Հետևաբար, տգետ մարդ­կանց սահմանադրական գիտակցության մեջ տեղի ունեցած խորքային փոփո­խությունների սպառնալիքները չեզոքացնելու համար պետք է այդպիսի մարդկանց «զրկել գիտակցությունից» ընդհանրապես՝ համապատասխան օրենսդրությամբ:
Անիմաստ եմ համարում Սահմանադրության օրվա կապակցությամբ ցան­կացած շնորհավորանք. շնորհավորելու բան չկա:
Ենթադրաբար, Վարչապետի պաշտոնակատարն էլ չէր շնորհավորի: Ուղղակի, ի պաշտոնե պարտավոր էր դա անել:

Գագիկ Վարդանյան
Տնտեսագիտության դոկտոր, պրոֆեսոր