Իմ վարած սերմերի ծիլերը դու և Նիկո՞լն եք․․․

Երբ գնում ես այգի ու տեսնում, որ քո ցանած սերմերը, որոնք ծիլ են տվել,  կորած են անցանկալի բույսերի խեղդոցի մեջ, առաջին պահին սարսափում ես՝ ո՜նց եմ ծիլերը փրկելու վնասակար բույսերից։ Դրանք ճնշում են քո ցանած բույսերի աճը՝ կլանելով հողից մեծ քանակությամբ ջուր և սննդանյութեր։

Բացի այդ  պարունակում են թունավոր նյութեր, որոնք խառնվելով բերքին՝ փչացնում են այն։ Եթե այդ վնասակար բույսերը, ասենք ուղտափուշը,  լեզու ունենար կասեր այգու տիրոջը՝ մենք քո ցանած սերմերն են, մեզ դուրս մի հանիր, մենք ծիլ ենք տվել, փարթամանում ենք ու շուտով դուք լավ բերք կունենաք։ Եթե տերը հասկանում է այգեգործությունից, ժամանակ չի կորցնի՝ կքաղհանի ու շունչ կտա այն բույսերին, որոնց սերմը ինքն է ցանել։ Հասարակության մեջ նույնն է, այն տարբերությամբ, որ այստեղ աճած բույսերը լեզու ունեն և խոսում են։

ՊՆ Սուրեն Պապիկյանը Վազգեն Սարգսյանի 65-ամյակին նվիրված հանդիսավոր միջոցառման ժամանակ ասաց՝  «Սպարապետ, վստահ եղիր, քո ցանած սերմերը տվել են իրենց ծիլերը»։ Եթե Սպարապետը կարողանար խոսել՝ կասեր՝ ո՞րն է իմ վարած սերմերի ծիլերը։ Իմ արյան գնով ձեռք բերված զենքի հանձնու՞մը թշնամուն, պարտությու՞նը, կապիտուլյացիա՞ն․․․Իմ վարած սերմերի ծիլերը դու և Նիկոլ Փաշինյա՞ն եք․․․ Ու՞ր է Արցախը, ինչու՞ է թշնամին օկուպացրել Հայաստանի տարածքները։ Ու մի բան էլ։ Անընդհատ մտածում էի, թե ինչու այս իշխանությունը բոլոր հերոսներին զրոյացնելով, Վազգենին դեռ չի զրոյացնում։ Պապիկյանը համարյա խոստովանեց՝  հոկտեմբերի 27-ի ոճրագործության մասին խոսեց։ Թեման շահարկելու  տե՞ղ կա։ Այսօր, երբ ձեր ձեռքին է իշխանությունը, երբ աջ ու ձախ ձերբակալություններով եք զբաղված, ինչու՞ եք շահարկում թեման, բացահայտե՜ք․․․ ինչպես խոստացել եք։