Լավանդայի Արայիկը կուսակցություն է հիմնում (մանրամասներ)

Լավանդայի Արայիկը կուսակցություն է հիմնում (մանրամասներ)
Դեռ ամիսներ առաջ  ՕԵԿ-ական գործարար Արայիկ Հայրապետյանը` Լավադայի Արայիկը, հայտարարել էր, որ առաջիկայում ուշագրավ հայտարարություն է անելու` այդպես էլ չհստակեցնելով, թե ինչի մասին է խոսքը: Դրանից հետո մամուլը պարբերաբար գրեց, որ նա դուրս է գալու ՕԵԿ-ից, եւ հայտարարությունն էլ այդ մասին է լինելու: Օրերս էլ տեղեկություններ են տարածվել, թե Հայրապետյանը վաճառում է ունեցվածքը: Ինքն էլ հաստատել է, որ վաճառքի է հանել Ծաղկաձորի իր քոթեջները: Արայիկ Հայրապետյանից փորձեցինք պարզել, թե  արդյո՞ք սա վկայում է, որ նա քաղաքականությունից դուրս է գալիս եւ իրեն նվիրելու է բացառապես բիզնեսին, թե՞ ինքն էլ է պատրաստվում լքել Հայաստանը: Սակայն Լավանդան հանդես եկավ ուշագրավ հայտարարությամբ, որը հակառակի մասին է խոսում:



 



- Նախ ասեմ, որ բացարձակապես չեմ պատրաստվում լքել ոչ քաղաքականությունը, ոչ էլ երկիրը: Ես միշտ հայտարարել եմ, որ վերջին լույսը ես եմ անջատելու, իմ հայրենիքն է, ես մինչեւ վերջ պիտի մնամ: Ես չգիտեմ էդ վաճառքն ինչի է մեծ աժիոտաժ առաջացրել. բիզնեսմեն եմ, եւ դա իմ ամենօրյա աշխատանքն է՝ կառուցել, վաճառել, նորը կառուցել եւ այլն: Չի կարելի ասել, որ ես դուրս եմ գալիս քաղաքականությունից, այլ կարելի է ասել՝ ես ժամանակավորապես ավելի պասիվացնում եմ իմ աշխատանքներն այստեղ, որովհետեւ ես նոր բան եմ նախաձեռնում, որի մասին առաջին անգամ հիմա պիտի հայտարարեմ: Ես ցանկանում եմ, ուզում եմ ստեղծեմ կուսակցություն, որը կլինի գործարարների կուսակցություն: Առայժմ ձեւավորվում է նախաձեռնողների խումբը, պետք ա լինեն միայն գործարարներ այդ կուսակցության մեջ, ինքը պետք է լինի անկախ, տարբեր կալիբրի գործարարներ կընդգրկվեն՝ փոքր, միջին, մեծ: Բացառապես չեն լինի օլիգարխներ:



 



 - Օլիգարխներին, օրինակ, ո՞նց եք որոշելու:



 



- Ես ունեմ օլիգարխի եւ բիզնեսմենի իմ բանաձեւը: Բիզնեսմեն է նա, որը սկսել է մեկ ցենտից եւ հասել հազարների, միլիոնների, իսկ օլիգարխները նրանք են, որոնք պետության անցումային փուլերում պետության բաց տեղերն օգտագործելու, արագ հարստանալու շնորհիվ են կուտակել ունեցվածքը, մարդիկ մեծ արագությամբ են իրենց ունեցվածքը կուտակել: Դրանք տարբեր մասնագիտության մարդիկ են, բոլորն էլ խելացի, ոչ մեկ վատը չի, մյուսն էլ լավը, ուղղակի մեր շահերն այնքան առօրյա, այնքան շատ շահեր կան, որ…



 



- Այսքան կուսակցություններ կան, որեւէ մեկը գործարար դասի շահերը չի ներկայացնում, ի վերջո ո՞րն է իրական նպատակը նման կուսակցություն ստեղծելու:



 



- Հայաստանի բոլոր գործարարները (ես ահագին մասի հետ կապի մեջ եմ) ունեն առօրյա խնդիրներ, չի կարա գործարարը չլինի քաղաքականության մեջ: Անկախ նրանից՝ գործարարն ունի մեկ հացի փուռ, մեկ վարսավիրանոց կամ ավելին, բոլորս էլ քննարկում ենք պետության կայունացման հետագա ծրագրերը, ուրեմն նաեւ քաղաքականությամբ ենք զբաղվում: Պարզապես մեկն ակտիվ քաղաքականությամբ է զբաղվում՝ գնում է պատգամավոր եւ այլն, մյուսը` պասիվ, ներքին շրջապատում: Մեր բոլոր գործերը, ծրագրերը կապված են երկրի քաղաքականության, որոշակի քաղաքական գործիչների, նախարարների հետ: Անկախ մեզանից` մենք ամբողջ օրը քաղաքականության մեջ ենք:



 



- Պարոն Հայրապետյան, բայց հենց Դուք էիք ամիսներ առաջ հայտարարել, որ գործարարը չպետք է քաղաքականությամբ զբաղվի, հիմա ինչո՞ւ եք մտքափոխվել: Բացի դրանից, Սահմանադրության նորմն է արգելում, որ գործարարը քաղաքականությամբ զբաղվի:



 



- Ուրեմն ես չեմ մտքափոխվել: Ես կարծում եմ՝ քանի որ մենք ունենք առօրյա խնդիրներ, պետք է գործարարը ծանոթ լինի օրենսդրական բոլոր խնդիրներին, որ կարողանա պաշտպանի իր շահերը: Իր շահերն ասվածը իր աշխատողների շահերն են, որն արդեն ժողովուրդն է: Ես էն կարծիքին չեմ ու չեմ հավատում, որ գործարարն առավոտ շուտ դառնում է պատգամավոր, իրա ամբողջ կյանքի ստեղծածը մոռանում է ու ասում, որ այլեւս չի զբաղվում բիզնեսով: Ուրիշ բան, որ գործարարն ուղիղ գծով իրավունք չունի աշխատելու որպես տնօրեն եւ զուգահեռ պատգամավորի գործ անի: Մարդը չի կարող… մի օր պատգամավորական լիազորությունները պետք է ավարտվեն, եւ ինքը նորից հետ վերադառնա եւ չի կարող կտրվի: Դրա համար ուզում եմ ստեղծել միջին, մեծ, մանր բիզնեսմենների կուսակցություն, անունը դեռ չեմ որոշել, նախաձեռնող խումբը կորոշի, եւ մենք կլինենք անկախ:



 



- Պարոն Հայրապետյան, ԱԺ-ում բիզնեսմեններ կան, Ձեր շահերը վատ են ներկայացնում, գուցե իրենց դիմեք, որ Ձեր շահերը լավ ներկայացնեն:



 



- Ես կասեի՝ ընդհանրապես չեն ներկայացնում: Յուրաքանչյուրը ներկայացնում է իր անձնական շահերը: Պետք է լինի մի կուսակցություն, որտեղ կլինեն մենակ գործարարներ ու կներկայացնեն գործարարների շահերը, որովհետեւ միայն նրանք գիտեն էս դասի դարդ ու ցավերը, եւ բոլորի մտահոգությունը նույնն է:



 



- Ինչո՞ւ եք կարծում, որ Ձեր նախագիծը կյանքի կկոչվի: Շատերս ենք տեսել, թե գործարարներն ԱԺ-ում ինչ գործունեություն են ծավալում, ավելի ճիշտ՝ անգործության են մատնված: Համենայնդեպս, փորձը ցույց է տվել, որ գործարար հատվածն օրենսդիր աշխատանքներից շատ-շատ հեռու է:



 



- Ես կարծում եմ՝ ժողովուրդը գործարարին ընդունում է, միգուցե գործարարի անվան տակ թաքնված որոշակի մարդկանց չի ընդունում, որոնք ինչ-ինչ նպատակներով հասնում են այնտեղ: Իմ նկատմամբ ես ոչ մի անգամ չեմ զգացել, որ ինձ չեն ընդունում, բացարձակ: Ավելին, պետական կառույցներում, կարծում եմ, մեր ժողովրդի 1 տոկոսն է աշխատում, մնացածի զբաղվածությունը գործարարներն են ապահովում: Ես չեմ կարծում, որ մարդ մի տեղ աշխատի եւ չսիրի իր գործատուին:



 



- Խոսքը սիրել-չսիրելու մասին չէ: Սիրում են որպես գործատուի, բայց մյուս կողմից խորհրդարանի տխուր օրինակը կա:



 



- Մենք ոչ թե ուզում ենք գործարարներով համախմբվենք, որ հարկ քիչ տանք կամ չտանք, այլ ընդհանրապես ավելի շատ տանք, բայց այդ ճանապարհն անցնելու համար, փոխաբերական ասած, հարթեցնենք այդ ճանապարհը: Թե չէ ճանապարհը ոնց կանցնես-չես անցնի, վերջում ասում են՝ դե հարկ տուր: Երբ գործարարն ամուր հիմքերի վրա կանգնած լինի, իր կոլեկտիվի կյանքն ավելի կբարելավվի: Այսինքն՝ միայն իր կյանքի մասին չի մտածում գործարարը, այլ մարդկանց, որոնք իր մոտ աշխատում են: Իմ գործերը եթե լավ են, ապա իմ աշխատողների գործերն էլ են լավ:



 



- Իսկ նախաձեռնող խմբում հայտնի մարդիկ, հայտնի անուններ կա՞ն:



 



- Անպայման կլինեն: Ուղղակի հիմա քննարկումներ են վարվում, եւ ես չեմ ուզում հրապարակել: Մենք հաշվի չենք առնում կուսակցական-անկուսակցական, ընդամենը պետք է գործարար լինի: Ի դեպ, մենք ուզում ենք այստեղ ընդգրկել ավելի շատ մարդկանց, որոնք ճանաչված չեն, ավելի ճիշտ՝ ճանաչված են, բայց ոչ մի կուսակցության մեջ չեն եղել, որովհետեւ չեն հավատացել, հիմա պիտի հավատան, որ դա իրենցն է: Որոշել եմ, որ կուսակցության նախագահն էլ պետք է տարին մեկ փոխվի, բոլորը հավասարությամբ ղեկավարեն: Չի լինի Արայիկ Հայրապետյանի կուսակցությունը, այլ՝ բոլորինը: Ես շատ հավատում եմ, որ կարելի է այսպիսով շատ բան փոխել, որովհետեւ ինչքան առաջարկություն ենք արել, ինչ-որ մասով լսել են մեզ եւ փոփոխություններ մտցրել դաշտում, այսինքն՝ երկրի ղեկավարությունը, համենայնդեպս, շահագրգիռ է:



 



- Պարոն Հայրապետյան, հիմա արդեն կարելի  է ՕԵԿ-ի մասին որպես նախկին կուսակցության խոսել: Ձեր նախկին կուսակցությունը գիտի՞ այս նախաձեռնության մասին:



 



- Առայժմ ոչ: