Որոշ խմբեր փորձ կատարեցին շարժման ղեկը թեքել դեպի իրենց, սակայն դա նրանց չհաջողվեց

«Հրապարակի» զրուցակիցը քաղտեխնոլոգ Արմեն Բադալյանն է:

- Պարոն Բադալյան, մայիսի 26-ին տեղի կունենա մեծ հանրահավաք` Բագրատ սրբազանի գլխավորությամբ: Ամենայն հավանականությամբ վարչապետի թեկնածուն հենց սրբազանն է լինելու, բայց հասկանալի է, որ միայն սրբազանը չի կարող երկրում իրադրություն փոխել, բանակցել ու իրավիճակը բարելավել: Նրան նախ անհրաժեշտ է թիմ` նախարարներ, փոխնախարարներ: Օրինակ` Պաշտպանության նախարարի պաշտոնում կարող է լինել Գրիգորի Խաչատուրովը, Արդարադատության նախարար` Արման Թաթոյանը, Արտաքին գործերի նախարար` Վարդան Օսկանյանը: Ինչո՞ւ մինչ այս պահը դեռևս չի խոսվում նոր ձևավորվելիք կառավարության անդամների մասին: Ըստ Ձեզ` կա՞ նոր քաղաքական թիմի ձևավորման անհրաժեշտություն:

- Քաղաքական գործընթաց է տեղի ունենում, ինչպես նախընտրական պրոցեսները, կուսակցության հիմնադրումը և այլն: Յուրաքանչյուր քաղաքացիական անհնազանդություն ևս քաղաքական գործընթաց է և մենք տեսնում ենք, որ քաղաքական տվյալ պրոցեսում ամեն բան ծրագրված է ըստ փուլերի: Թե որ փուլում ինչ կարող է տեղի ունենալ, սա հստակ է: Պայմանականորեն ասված` պետք է ձևավորվի ստվերային կառավարություն: Բագրատ սրբազանը նշել է, որ ստվերային կառավարության մասին կխոսվի մայիսի 26-ին` հանրահավաքի ժամանակ, որտեղ նաև կարծում եմ կտրվի այն հարցերի պատասխանները, թե ինչ թիմով են գալու, ինչ սկզբունքներով և այլն: Կադրերը շատ կարևոր են, բայց սկզբունքն ավելի կարևոր է այս պարագայում: Հավանականությունը մեծ է, որ ամսի 26-ին կխոսվի նաև սկզբունքի մասին, ինչու չէ, որոշ նախարարների անուններ էլ կարող են հնչել: Եթե ասենք, ով է լինելու ԿԳՄՍ նախարարը, դա այնքան էլ ակտուալ չէ, սակայն թե ով է լինելու Արտաքին գործերի, կամ պաշտպանության նախարարը, այ սրանք շատ կարևոր են: Չեմ ուզում որևէ ոլորտի ստորադասել, սակայն տրամաբանական է, որ այսօր ուժային կառույցներն ու ԱԳՆ-ն են առավել կարևոր: Մի այպիսի խնդիր կա, քաղաքական գործընթացքում դու պետք է հստակ կարողանաս տարբերել կարևորն անկարևորից, եթե որոշակի ինֆորմացիա շուտ հայտնեն, դա կկորցնի իր փիար էֆեկտը: Սկզբում ասված խոսքը չի ընկալվում և սպասումներ չի առաջացնում, իսկ եթե չկա սպասում, մարդիկ փողոց դուրս չեն գա: Թե որ բովանդակությունը որ փուլից հետո պետք է ասպարեզ բերես, սա շատ կարևոր է: Եթե ամենասկզբում ասեր` վարչապետը ես եմ լինելու, սրանք էլ իմ նախարարներն են, հավատացեք մարդիկ քննարկելու էին գործիչներին` մի կողմից լավ, մի կողմից` վատ և ողջ շարժման էությունը անէանալու էր:

- Մայիսի 9-ին շարժումը մեկնարկեց, բավականին մեծ թվով մարդիկ հրապարակ դուրս եկան, սակայն մինչ օրս չկա որևէ հստակեցում: Բայց արդյո՞ք այդպես ճիշտ է:

- Այս շարժումը տարբերվում է նախորդ քաղաքական գործընթացներից: Կարող ենք ասել, որ երկարատև շարժումներ կարող ենք համարել «Հայրենիքի փրկության» և «Դիմադրության» շարժումները, ավելի հետ չգնանք: ՀԱԿ-ը նույնպես երկարատև շարժում իրանացրեց, ինչը նույնպես արդյունք չտվեց: Եթե համեմատության մեջ դնենք այսօրվա պրոցեսները վերոնշյալ շարժումների հետ, ապա այս շարժում էականորեն տարբերվում է: Այս շարժումը փակ է, չի ներկայացնում, թե ինչպես է իշխանափոխություն իրականացնելու, հավանաբար հաշվի առնելով նախորդ փորձերըր: Երբ կոնկրետ ընթացք է ներկայացվում, քաղաքական հակառակորդներին թույլ է տալիս ձեռնարկել համապատասխան քայլեր` գործընթացը կասեցնելու համար: Եթե ասվի մեր քայլերը լինելու են հետևյալ սկզբունքով, բնական է, որ իշխանությունները իրենց վարչական ռեսուրսներով, ոստիկանական ուժերով ու տարբեր ռեպրեսիվ մեթոդներով կկասեցնեն, իմ տպավորությամբ` հենց այդ պատճառով էլ հստակություն չի մտցվում: Այսինքն` մրցակցին սրբազանը չի տալիս իր քայլերը կասեցնելու հնարավորություն: Եվ հետո խորհրդավորությունը միշտ գրավչություն է առաջացնում, իսկ հասարակության մի զգալի մաս գնում է այդ ամենի հետևից, հասկանալու համար, թե վերջում ինչ է լինելու: «Բա վերջը ի՞նչ կլինի», այ այս հարցը շատերին է հուզում, ինչը հետաքրքրություն է առաջացնելու: Ինչպես են մարդիկ կինո նայում, հետաքրքիր զարգացումները բացահայտելու համար, նույնն էլ սա է: Սա հոգեբանական պահ է: Սպասումները միշտ մեծ զարգացումներ են առաջացնում: Այս շարժումը նաև ունի լուրջ ու խանդոտ մրցակիցներ:

- Ո՞ր շրջանակներում:

- Ընդդիմադիր: Գաղտնիք չէ, որ կան շահեր ներկայացնող խմբեր, որոնք ունեն ցանկություն իրենք առաջնորդել այս շարժումը, իրենց ներկայացուցիչներին ասպարեզ բերել:

- Ովքե՞ր են նրանք և հետո` մարդիկ կգնա՞ն իրենց հետևից:

- Կան խմբեր, որոնք փորձ կատարեցին անգամ իրենց ներկայացուցիչներին մտցնել այս շարժման մեջ և շարժման ղեկը կամաց-կամաց թեքել դեպի իրենց, սակայն դա նրանց չհաջողվեց: Այդ գործընթացները կասեցվեցին: Այժմ այդ խմբերը կարող ենք խանգարել շարժմանը, որպեսզի այն չհաջողի: