Այսօր կարևորն այն է, որ մեր ժողովուրդը համախմբվի հանուն Հայաստանի դրոշի, ոչ թե սրա կամ նրա շահերի

Hraparak.am-ը Հայաստանյան ներքաղաքական լարված իրավիճակի շուրջ զրուցել է «Ազատագրական շարժման» համահիմնադիրներից մեկի՝ Վազգեն Պետրոսյանի հետ։

 - Երեկ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը հոդված-հայտարարությամբ հանդես եկավ՝ «Ապացուցվածն ու անապացուցելին» վերտառությամբ, որտեղ Հայաստանի երկու նախագահներին և գործող վարչապետին խորհուրդ է տալիս նստել բանակցային սեղանի շուրջ և ելքեր գտնել երկրում ստեղծված ներքաղաքական իրավիճակի կայունացման համար։ Ի՞նչ եք կարծում՝ կողմերը կգնա՞ն համագործակցության։

- Նախ և առաջ, այդ հայտարարությունը, որ Լևոն Տեր Պետրոսյանը արել է, իրականացնում են քաղաքական տարբեր-տարբեր կողմերից՝ նրանք, ովքեր ցանկություն ունեն երկարացնելու և երկարաձգելու Նիկոլ Փաշինյանի կյանքը՝ մինչև հայ-թուրքական հարաբերությունների նորմալացում, որի արդյունքում հայտնի չէ, թե ինչ է ստանալու Հայաստանը, բայց պարզ է, որ Թուրքիան ավելի է հզորանալու տարածաշրջանում։ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի երեկվա հայտարարությունը դրա, այսպես ասած, տրամաբանական շարունակությունն է։ Մենք տեսնում ենք և «Բևեռն» է ակտիվացել, և գոյություն չունեցող կուսակցությունների ղեկավարներն են տարբեր հեռուստաալիքներով ակտիվանում և բոլորը խոսում են, որ ինչ էլ, որ անեք՝ ընթացքը գնալու է։ Սա նշանակում է ժողովրդին թևաթափ անել, դնել մի փակուղու մեջ և ասել՝ ճանապարհ չկա։ Սա նշանակում է ժողովրդին մտցնել թունելի  մեջ և  այդ թունելը պայթացնել։ Այն, ինչ արեց Նիկոլ Փաշինյանը։ Մինչդեռ իրականության մեջ կա լուծում, և այդ լուծումը կարող է իրականացնել կամքով ուժեղ մարդ։ Նմանատիպ հայտարարություն անողները Հայաստանում Արևմտյան թևին պատկանող խմբերն են։ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի երեկվա հայտարությունը՝ Նիկոլ Փաշինյանի հայտարարության շարունակությունն էր՝ ապրիլի կեսերին արված խորհրդարանում։ Երբ ասում է՝ «միջազգային ուժերը պարտադրում են, որ մենք Արցախի կարգավիճակի նշաձողը իջեցնենք»։ Տենց բան չկա և չի էլ կարող լինել։ Ասեմ, որ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը ինքը նշաձողը մեկ անգամ ոչնչացրեց, երբ 1991 թվականին հրաժարվեց Արցախը միացնել Հայաստանին։ Ինքը այդ լոզունգով եկավ իշխանության գլուխ։ Բայց իշխանության գլուխ գալուց հետո, անմիջապես այդ լոզունքը ոչնչացրեց և դրանից հետո Արցախի  գոյությունը դրեց հարցականի տակ։ Մենք այդ սխալը պետք է ուղղենք, և պետք է ուղղվի մեկընդմիշտ։ Չի կարող այդ սխալն անընդհատ շարունակվել։ Եթե ուզում ենք Արցախի հարցը լուծվի, հայ ժողովրդի անվտանգության հարցը լուծվի, պետք է սկսենք շարունակել բանակցությունները, բայց ոչ այն ձևով, և այն բովանդակությամբ, որ անում է Նիկոլ Փաշինյանը։ Պետք է շարունակել այլ կերպ՝ այլ ուղիով և զուգահեռաբար հզորացնել հայկական բանակը, հզորացնել հայկական արտաքին գործերի նախարարությունը, որից այսօր ոչ մի հայկական հոտ չի գալիս, հզորացնել ազգային անվտանգության ծառայությունը և  դարձնել հայկական, ոչ թե օտարի տիրապետության տակ պահել։ Ինչ վերաբերում է երկու նախագահների և վարչապետի՝ մեկ սեղանի շուրջ նստելուն և համագործակցությանը, չեմ հավատում դրան։  Որովհետև դա կնշանակի, որ նրանք չունեն սկզբունքներ։

- Իսկ դուք տեսնո՞ւմ եք այսօր քաղաքական որևէ ուժի մեջ լիդեր։

- Այսօրվա ընդդիմության ներկայացուցիչների մեջ անձամբ ես չեմ տեսնում որևիցե մեկին՝ լիդերի դերում, որը կամք ունենա և այդ ամեն ինչի դեմն առնի։ Բայց անհնարին չի։ Խորհրդարանական ընդդիմությունը, որն այսօր ընդդիմանում է Նիկոլին և Հայաստանի, այսպես ասած, թրքացմանը, պետք է օգնել ամեն կերպ։ Բոլոր նրանք, ովքեր մտածում են Հայաստանի, հայրենիքի մասին, պետք է դուրս գան փողոց։ Եթե իրենք դուրս չգան փողոց և տեր չկանգնեն հայրենիքին, հայկական շահին, վստահ եղեք, որ այդ իրենց իրավունքին տեր կլինեն ուրիշները։ Երբ մեր ժողովուրդը դուրս գա փողոց, և տեր կանգնի իր շահերին, ինքը կկարողանա պարտադրի և խելքը գլխին ղեկավար բերի իշխանության գլուխ։ Եվ այդ անձը կարող է կարգավորել ամեն ինչ։ Կարելի է շարունակել բանակցությունները և Ադրբեջանի հետ, և Թուրքիայի հետ, բայց ոչ թե շտապողական, այլ դանդաղեցնելով։ Ոչ մեկը չի կարող մեզ պարտադրի՝ արագացրեք։ Ով ուզում է լինի դա, ուզում է լինի Միացյալ Նահանգները, ուզում է լինի Մեծ Բրիտանիան։ Այսօր կարևորն այն է, որ մեր ժողովուրդը համախմբվի հանուն Հայաստանի դրոշի, ոչ թե սրա կամ նրա շահերի։

- «Ազատագրական շարժումը» փողոցային պայքարը շարունակելո՞ւ է։

- Միանշանակ, մենք մեր պայքարը շարունակելու ենք։ Այս պայքարի ընթացքում, այս բողոքների, ակցիաների ընթացքում, վստահ եղեք, որ ծնվելու են նոր լիդերներ, նոր մարդիկ են ի հայտ գալու, և այդ նոր մարդիկ են, որ կարողանալու են երկիրն այս վիճակից հանել։ Անկախ ամեն ինչից մեր հայությունը 2.5 միլիոն է մնացել Հայաստանում։ Եվ այդ 2.5 միլիոնն են որոշելու հայ ժողովրդի ճակատագիրը գալիք մի քանի հարյուր տարվա կամ հազարամյակների համար։ Մենք պետք է ուժ գտնենք մեր մեջ և դուրս գանք այս փակուղուց։ Բոլորը փորձում են մեզ մտցնել փակուղի և ասել, որ մարդ չկա։ Մեր ժողովրդի արգանդը չի չորացել, այն դեռ ծնում է հերոսներ։ Ծնում է նժդեհներ, Դավիթ բեկեր, Զորավար անդրանիկներ։