Այնքան անամոթ են, որ դիմակ չկրելու իրենց իրավունքն ամրագրում են հրամանով

Այնքան անամոթ են, որ դիմակ չկրելու իրենց իրավունքն ամրագրում են հրամանով

Երեկ մեծ աղմուկ էր բարձրացրել նախագահական նստավայրից հրապարակված լուսանկարը, որտեղ Արմեն Սարգսյանի հրավիրած «Մտքերի հայկական գագաթնաժողովի» մասնակիցների համար կազմակերպված ընդունելությանը բոլորն առանց դիմակների էին, բացառությամբ բարձր տեխնոլոգիաների նախարար Վահագն Խաչատրյանի:Մարդիկ վրդովվել էին, որ դիմակներ, համաճարակային կանոնների պահպանում պահանջող իշխանության ներկայացուցիչներն իրենք են խախտում կարգը: Իսկ առողջապահության նախարար Անահիտ Ավանեսյանի բաց դեմքն առհասարակ զայրույթի տեղիք էր տվել, քանզի նա նույն օրը որոշել էր ուսումնական հաստատությունենրի արձակուրդը երկարացնելու, մանկապարտեզմները փակելու եւ օնլայն ուսուցման անցնելու մասին: 

Այս աղմուկին ու զայրույթին ի պատասխան այսօր Առողջապահական և աշխատանքի տեսչական մարմինը հրապարակել է ՀՀ առողջապահության նախարարի հրամանը, որում ներկայացված են փակ տարածքներում դիմակ կրելու պայմանները եւ մի կետով նշված է, որ «Փակ տարածքներում դիմակ կրելը պարտադիր է բոլորի համար, բացառությամբ՝ Հայաստանի Հանրապետության նախագահի, Ամենայն հայոց կաթողիկոսի, վարչապետի, Ազգային ժողովի նախագահի, Սահմանադրական դատարանի նախագահի, Բարձրագույն դատական խորհրդի նախագահի գլխավորությամբ անցկացվող արարողակարգային միջոցառումների ժամանակ ելույթ և ուղերձ ունեցողների և միջոցառման անմիջական մասնակիցների (բացառությամբ` լրագրողների և սպասարկող անձնակազմի)»:

Եւ այս ռասիստական, անօրինական ու անբնական կետը առողջապահության նախարարը ոչ միայն գրել է իր հրամանում, այլեւ դա հրապարակում են` որպես արդարացում երեկվա անդիմակ «դիմակահանդեսի»:

Նախ, եթե այս կանոնները մի նպատակ ունեն` համաճարակի կանխումը, կնշանակի անխտիր բոլորին պետք է վերաբերվեն դիմալ կրելու, թեստ հանձնելու կամ պատվաստվելու կանոնները` ԱՌԱՆՑ ԲԱՑԱՌՈՒԹՅԱՆ: Որովհետեւ` համաճարակը պաշտոն ու կարգավիճակ չի հարցնում եւ համաճարակի տարածումը կարող է կատարվել ինչպես «սպասարկող անձնակազմի» ու «լրագրողների», այնպես էլ նախարարի ու վարչապետի միջոցով: 

Երկրորդը` ամբողջ աշխարհը գնում է հավասար իրավունքներ եւ հավասար պարտականություններ սահմանելու ճանապարհով: Իսկ արտոնությունները սահմանվում են բացառապես պաշտոնական պարտականությունների կատարմանը նպաստելու, պետության համար անհրաժեշտ գործառույթների իրականացումը հեշտացնելու համար: Աշխարհի շատ երկրներում առավելագույնս խուսափում են արտոնություններ սահմանելու եւ պետական պաշտոն զբաղեցնելու լրացուցիչ գայթակղություններ սահմանելու իրողությունից: Էլ չենք ասում, որ պետական բարձր պաշտոն զբաղեցնող անձինք պետք է առավել օրինավոր լինեն եւ օրինակ ծառայել շարքային քաղաքացիների համար: Այլ ոչ թե օգտվելով իրենց արտոնյալ վիճակից` չկրեն դիմակ եւ այնքան անամոթություն ունենան, որ դա ամրագրեն հատուկ հրամանով: