Երկու ֆրոնտով

Նորից հայ հասարակությունը հայտնվեց նույն տհաճ, շոկային վիճակում, ինչ վիճակում նոյեմբերի 9-ին էր, երբ անսպասելիորեն, կրկին Միքայել Մինասյանի գրառումից տեղեկացավ, որ Փաշինյանը կապիտուլյացիոն փաստաթուղթ է ստորագրել՝ միանձնյա եւ առանց որեւէ մեկի կարծիքը հարցնելու։

Ավելի ուշ պարզվեց, որ ո՛չ ՀՀ նախագահը, ո՛չ ԱԳՆ ու Պնախարարները, ո՛չ Անվտանգության խորհուրդը, ո՛չ էլ առավել եւս՝ իշխանության «տերը», որին 3 տարի շարունակ Նիկոլ Փաշինյանը սեր էր բացատրում եւ համոզում, որ նա է իշխանության տերը, եւ ոչ ոք այլեւս չի կարող նրանից խլել այդ իշխանությունը, բացարձակապես տեղեկացված չի եղել այդ փաստաթղթի մասին։ Մի ամբողջ երկրի ու ժողովրդի ճակատագիր է վճռվել՝ փակ դռների ետեւում, 2 շահագրգիռ երկրների ղեկավարների մասնակցությամբ, թերեւս՝ պարտադրանքով, պարտված ու ընկճված, դիմադրողականությունից իսպառ զրկված ՀՀ վարչապետի կողմից։

Երեկ էլ անսպասելիորեն տեղեկացանք, որ հերթական գաղտնի փաստաթուղթն է պատրաստվում ստորագրել վարչապետի ժամանակավոր պաշտոնակատարը՝ ընտրություններից մեկ ամիս առաջ։ Եվ միանգամայն հասկանալի են այն վրդովմունքն ու հայհոյանքները, որ երեկվանից տեղում են հայ մարդիկ դավադրաբար նման փաստաթուղթ ստորագրողի հասցեին։

Ըստ էության, մենք ոչ այնքան մինչեւ նոյեմբերի 9-ն ենք պարտվել, որքան դրանից հետո, եւ պարտվում ենք ամեն օր, երբ թիզ առ թիզ մեզնից հող են գրավում, գերիներ վերցնում, գերիներին չեն վերադարձնում, թշնամին շարունակում է նվաստացնել ու ստորացնել հայ մարդկանց՝ առանձին վերցրած, եւ հայ ժողովրդին՝ որպես հավաքական հանրույթ։ Եվ այս սոսկալի վիճակում մենք ստիպված ենք պայքարել մի կողմից արտաքին թշնամու եւ նրա հոգեբանական գրոհների, մյուս կողմից՝ սեփական իշխանությունների դեմ, որ հեռանան։