Տոնի սիրտ չունենք
hraparak
29 Մայիս 2013 | 05:51
0
Անշուշտ, անձրեւն ու մռայլ եղանակը չէին պատճառը, ոչ էլ տոնական միջոցառումների պակասը, որ մարդիկ երեկ՝ Հանրապետության օրը, տոնական տրամադրություն չունեին, եւ անկախության օրվա ուրախությունն զգալի չէր երկրում:Անցած տարիներին, հիշում եմ, այդ օրվա առիթով մարդիկ շնորհավորում էին միմյանց, տոնական մթնոլորտ էր տիրում: Եվ այդ մթնոլորտը չէր սահմանափակվում պաշտոնական-պարտադրված ծեսերով ու պաթետիկ ճառերով, այլ բխում էր մարդկանց սրտից՝ անկեղծ էր ու ինքնաբուխ: Հիմա ոչ միայն Հանրապետության օրն է խամրել, այլեւ մարդիկ կորցրել են պետականության, անկախության, ինքնիշխանության գիտակցությունը: Եվ տոնի ոչ սիրտ ունեն, ոչ տրամադրություն: Ու ստացվել է այնպես, որ պետական, նոմենկլատուրային վերնախավի մի հատված տոնում է ու զվարճանում, մեդալներ է բաժանում, կոչումներ շնորհում, խնջույքներ անում, իսկ հասարակության գերակշռող մասը՝ սգում: Սգում է գազի եւ մյուս գների բարձրացումը, կարկուտի հետեւանքով կորցրած բերքը, բանակում կորցրած զավակներին:
Նաեւ վրդովվում է Ռուսաստանից ժամանած էմիսարի՝ ոմն Կուրղինյանի՝ մեր ազգային արժանապատվությունը նսեմացնող ելույթից, Հայաստան ժամանած արքայական ընտանիքի անդամի՝ արքայազն Չարլզի գաղտագողի Մատենադարան գնալուց: Նաեւ մտահոգվում է աղետալի չափերի հասնող արտագաղթի առիթով, ԼՂՀ կոնֆլիկտի չկարգավորման, աշխատատեղերի նվազման, ծնելիության անկման, հիվանդացությունների աճի, կենսամակարդակն իջնելու եւ շատ ու շատ այլ պատճառներով: Այսքան հոգսերի ու խնդիրների առկայության պարագայում որեւէ տոն՝ անգամ ամենանվիրականը, չի կարող ուրախացնել մարդկանց: Առավել եւս, երբ այսօր՝ մոտ մեկ դար անց, մենք շատ ավելի լավ վիճակում չենք, քան Առաջին հանրապետության ծանր ու դժնդակ օրերին էր:
Կարծիքներ