Խոսեք ու աղաղակեք ի պաշտպանություն Արցախի
Իտալացի գրող Ումբերտո Էկոն ասում է, որ մտավորականը պետք է լռի, երբ տեսնում է, որ օգտակար ոչինչ չի կարող անել: Նա ճիշտ է, բայց իտալական, գուցե եվրոպական մտածելակերպի սահմաններում: Էկոյի մտքով անցնել իսկ չէր կարող, որ իր հայրենիքում հնարավոր է արցախյան ներկայիս կացության պես իրավիճակ, երբ մայր հանրապետության իշխանությունները եւ նրանց սատարող հազարավոր մարդիկ բացեիբաց, հորոդոր-սպառնալիքներով փորձում են հայրենիքի մի մասը օտարել մայր երկրից եւ խցկել երդվյալ թշնամու երախը: Ոչ մի իտալացի նորմալ մտավորական չէր լռի այդ դեպքում: Ընդհանրապես դժվար է պատկերացնել, որ իտալական որեւէ իշխանություն, իր սոցիալ-քաղաքական հենարանով, կարող է ազգն ու հայրենիքը պառակտող քաղաքականություն վարել: Հին Հռոմից սկսած՝ հռոմեացի-իտալացիք մշտապես հակված են եղել միավորման ու մեծ տերության:
Հիմա հայ մտավորականներից շատերին, եւ ոչ միայն մտավորականներին, թվում է, թե իրենք ոչնչով չեն կարող օգտակար լինել եւ լռում են, իսկ մի մասն ուղղակի աջակցում է ազգադավ իշխանություններին: Վերջիններիս թող դատեն Աստված ու գալիք արդարադատները, հիմա մեր հոգսը լռողներն են: Պարոնայք եւ տիկնայք, ձեր լռությունը հավասարազոր է դավաճանության: Մեր ազգն ու պետությունը ձեզ նրա համար չի կրթել, որ դուք շահախնդրորեն ու անառողջ բնազդներով լռեք, երբ կորստյան եզրին է հայտնվել մեր հայրենիքի մի չքնաղ հատվածը: Խոսեք ու աղաղակեք այդ մասին՝ ամեն օր ու ժամ, ամենուր, քանի դեռ իրավիճակը համեմատաբար տանելի չի դարձել: Վստահ եղեք՝ ձեր ազգապահպանիչ ու հայրենասիրական յուրաքանչյուր խոսք օգտակար է, այն ունի պաշտպանիչ ու բուժիչ հատկություն, ավելին, ոգեշնչում է վհատյալներին: Իսկ եթե խոսքից հետո նաեւ գործեք, սարեր շուռ կտաք:
Ձեր պարտքն է՝ խոսեք ու աղաղակեք ի պաշտպանություն Արցախի: Դա ի պաշտպանություն է նաեւ Հայաստանի ու ձեզ:
Հրանտ Ալեքսանյան
Կարծիքներ