Ուսանողները մտել էին փակուղի, այլ տարբերակ չկար՝ դադարեցրին
hraparak
16 Նոյեմբեր 2017 | 08:00
0
Քաղաքագետ Նարեկ Սամսոնյանի հայացքով՝ երեկ տեղի ունեցածը, երբ ուսանողները դադարեցրին հացադուլն ու դասադուլը, շատ պարզունակ ու բնական էր՝ որեւէ արտառոց բան չկար:
«Ես սա ասում եմ հետեւյալ համատեքստում. երբ ցանկացած շարժում՝ լինի քաղաքական իշխանության հասնելու համար, սոցիալական խնդիրների, ունի տրամաբանություն ու միջոցներ, որոնք բերում են հռչակված նպատակների: Այս շարժումը հենց սկզբից սխալ ձեւերով փորձեր արեց, անգամ իրենց նպատակը հստակ չէր՝ դասադուլն ինչի համար է արվում, հետո առավել անհասկանալի դարձավ, թե ինչու հացադուլ սկսեցին: Այսինքն՝ վստահ եմ, որ երիտասարդների անփորձությունն օգտագործվեց որոշ քաղաքական «աութսայդերների», չկայացած ակտիվիստների կողմից, եւ երիտասարդներին ուղղակի տարան պատային իրավիճակի»,- ասում է Նարեկ Սամսոնյանը: Նրա ամփոփմամբ՝ երիտասարդներին այլ բան չէր մնում, քան դադարեցնել հացադուլն ու դասադուլը, որն արդեն իրոք ինքնանպատակ էր դառնում, եւ մնում էր օգտվել Շարմազանովի առաջարկից՝ դեմք փրկելու համար:
Նարեկ Սամսոնյանը, ով ժամանակին Բրյուսովի անվան համալսարանի ռեկտոր Սուրեն Զոլյանին պաշտպանողների ակտիվ խմբից էր, այն կարծիքին չէ, որ շարժումը թափ էր հավաքում, ուներ elektrikyerevan-ի պոտենցիալը: «Այդպիսի չափազանցություններ անընդհատ եղել են, ես 2012-ին Բրյուսովի շարժման մասնակից եմ, եւ միայն մի բուհով մենք 2 հազար ուսանող էինք հանում փողոց, բառիս բուն իմաստով, հակառակը՝ այս շարժումը չուներ այն էներգետիկան, որը վերագրվում էր: Եվ այս, որ ասում էին՝ թափ առնել, ուղղակի չակերտավոր է, որովհետեւ ուսանողների մոտ հավաքվածները խնդրի շահառուները չէին. կային 1 տոկոսից պակաս ձայներ հավաքած կուսակցութուններ, կրկնում եմ՝ չստացված քաղակտիվիստներ, կոմունիստներ, անարխիստներ: Այսինքն՝ դա ավելացում չէ, երբ նման մարդիկ շատանում են: Ավելին՝ դա նշանակում է, որ այս շարժումն արդեն իսկ կործանված է, ինչպես եղավ, այո, elektrikyerevan-ի հետ, երբ ասպարեզ եկան «լուզերները»»,- պնդեց քաղաքագետը:
Իսկ անուններ կտա՞ք՝ ովքե՞ր են այդ «լուզերները»։ Նարեկ Սամսոնյանն արձագանքեց, որ անուն տալու կարիք չի տեսնում, որպեսզի, իր խոսքով, չարժեւորի այդ մարդկանց շատ փոքր անձերը:
**Անի Բաղդասարյան**
«Ես սա ասում եմ հետեւյալ համատեքստում. երբ ցանկացած շարժում՝ լինի քաղաքական իշխանության հասնելու համար, սոցիալական խնդիրների, ունի տրամաբանություն ու միջոցներ, որոնք բերում են հռչակված նպատակների: Այս շարժումը հենց սկզբից սխալ ձեւերով փորձեր արեց, անգամ իրենց նպատակը հստակ չէր՝ դասադուլն ինչի համար է արվում, հետո առավել անհասկանալի դարձավ, թե ինչու հացադուլ սկսեցին: Այսինքն՝ վստահ եմ, որ երիտասարդների անփորձությունն օգտագործվեց որոշ քաղաքական «աութսայդերների», չկայացած ակտիվիստների կողմից, եւ երիտասարդներին ուղղակի տարան պատային իրավիճակի»,- ասում է Նարեկ Սամսոնյանը: Նրա ամփոփմամբ՝ երիտասարդներին այլ բան չէր մնում, քան դադարեցնել հացադուլն ու դասադուլը, որն արդեն իրոք ինքնանպատակ էր դառնում, եւ մնում էր օգտվել Շարմազանովի առաջարկից՝ դեմք փրկելու համար:
Նարեկ Սամսոնյանը, ով ժամանակին Բրյուսովի անվան համալսարանի ռեկտոր Սուրեն Զոլյանին պաշտպանողների ակտիվ խմբից էր, այն կարծիքին չէ, որ շարժումը թափ էր հավաքում, ուներ elektrikyerevan-ի պոտենցիալը: «Այդպիսի չափազանցություններ անընդհատ եղել են, ես 2012-ին Բրյուսովի շարժման մասնակից եմ, եւ միայն մի բուհով մենք 2 հազար ուսանող էինք հանում փողոց, բառիս բուն իմաստով, հակառակը՝ այս շարժումը չուներ այն էներգետիկան, որը վերագրվում էր: Եվ այս, որ ասում էին՝ թափ առնել, ուղղակի չակերտավոր է, որովհետեւ ուսանողների մոտ հավաքվածները խնդրի շահառուները չէին. կային 1 տոկոսից պակաս ձայներ հավաքած կուսակցութուններ, կրկնում եմ՝ չստացված քաղակտիվիստներ, կոմունիստներ, անարխիստներ: Այսինքն՝ դա ավելացում չէ, երբ նման մարդիկ շատանում են: Ավելին՝ դա նշանակում է, որ այս շարժումն արդեն իսկ կործանված է, ինչպես եղավ, այո, elektrikyerevan-ի հետ, երբ ասպարեզ եկան «լուզերները»»,- պնդեց քաղաքագետը:
Իսկ անուններ կտա՞ք՝ ովքե՞ր են այդ «լուզերները»։ Նարեկ Սամսոնյանն արձագանքեց, որ անուն տալու կարիք չի տեսնում, որպեսզի, իր խոսքով, չարժեւորի այդ մարդկանց շատ փոքր անձերը:
**Անի Բաղդասարյան**
Կարծիքներ