«Ուժեղ, էնքան ուժեղ, որ պատրաստ եմ շարքում նորից որպես զինվոր պայքարել»

Գեներալ Մանվելն ու «կից» գեներալ Սեյրանը երեկ վաղ առավոտից խորհրդարանում էին: Գեներալը շատ լավ տեսք ուներ, խնամված էր, տրամադրությունը՝  բարձր, մի քիչ լրագրողներից էր բողոքում, որ «շառ-շուռ են անըմ»: Իսկ իրեն ողջունելու եկածներին` Սամվել Լիմինդրովիչին, Արտաշես Մամիկոնիչին` բոլորին բարեւում, ողջագուրվելու պահին էլ ֆրանսիական ակցենտով ասում էր` «Ֆրանսայի պես` Ֆրանսայի պես», ասել է թե` երեք անգամ այտը այտին պետք է ողջագուրվել իր հետ այլեւս:

Եկել եք գազի համաձայնագրին կողմ քվեարկեք, որ եղած-չեղածը տանք ռուսների՞ն՝ հարցրինք: «Որ հնարավորություն ունենայինք՝ ոչ մեկին ոչ մի բան չտայինք, շատ լավ կըլներ, բայց դե հըմի` կյանք ա, բարեկամական կամ աշխատանքային հարաբերություններ ա, այո, պտի փոխադարձ լինի, իրանք մեզ են տարբեր բաներով  աջակցում, մինչեւ` է՜, ռազմական կամ սահմանների պաշտպանության, մենք էլ որոշ բաներ պետք է իրանց հետ համագործակցենք»: Լավ եք, չէ՞, գեներալ: «Ուժեղ, էնքան ուժեղ, որ պատրաստ եմ շարքում նորից որպես զինվոր պայքարել»: Շա՞տ չուզող ունեք:

«Նաաբարոտ` սաղ ուզում են, տենում ես՝ հենց մի բան ա ըլնում, սաղ ազգով ինձնով են հետաքրքրվում»: