Սերժ Սարգսյանի եղբոր թեկնածությունը չի խանգարի
Օրերս, անդրադառնալով Սյունիքի մարզում սպասվող խորհրդարանական նախընտրական ակտիվացմանը, ինչպես նաեւ հնարավոր թեկնածուներին, նշել էինք, որ թիվ 37 ընտրատարածքում, որտեղից պատգամավոր է ընտրվել Սերժ Սարգսյանի եղբայր Սաշիկ Սարգսյանը, առաջադրվելու են Սյունիքի մարզպետ Լիսկան՝ Սուրիկ Խաչատրյանը, եւ սիսիանցի նախկին զինվորական, մասնագիտությամբ պատմաբան Վոլոդյա Հովհաննիսյանը:
Նշել էինք, որ վերջինս, իմանալով Lիսկայի՝ կրկին առաջադրվելու մտադրության մասին, եկել էր խմբագրություն ու ասել, որ ինքն էլ է որոշել առաջադրվել: Եթե Սուրիկ Խաչատրյանը մեզ հետ զրույցում հերքեց իր առաջադրվելու հավանականությունը՝ հավատացնելով, թե «իր համար գործադիրն ավելի հետաքրքիր ա էներգիա սպառելու համար, քան թե օրենսդիրը», ապա մեր մյուս հերոսը՝ Հովհաննիսյանը, հաստատեց, որ իսկապես առաջադրվելու է:
Ավելին՝ ստաժավոր զինվորականը վստահեցրեց, որ իր նախընտրական արշավը սկսելու է հայրենի խեղճ ու աղքատ համայնքներում ապրող մարդկանց սոցիալական ու հոգեբանական խնդիրները մանրազնին ուսումնասիրելուց:
«Եղա տարածաշրջանի 18 գյուղերում՝ առաջին հասարակագիտական վերլուծությունը կատարելու, որովհետեւ շատ կարեւոր էր իմանալ, թե ազգաբնակչությունն ինչպիսի սոցիալ-հոգեբանական ու տնտեսական մթնոլորտում է ապրում: Իմ սեփական հնարավորությունների աստիճանը որոշելու համար պետք է ուսումնասիրել տարածաշրջանի վիճակը»,- պատմեց Հովհաննիսյանը:
Ապագա քաղաքական գործչի շրջայցերից պարզվել է, որ գյուղը մնացել է բախտի քմահաճույքին: Ինչպես բոլոր թեկնածուների, այնպես էլ նախկին զինվորական պաշտոնյայի համար քվեներ ապահովելու խթանն ու քաղաքականությամբ զբաղվելու մուսան վերստին գյուղի դարավոր թշվառությունն ու խեղճությունն են: Սակայն այս ընտրատարածքն ուշագրավ է Սաշիկ Սարգսյանի գործոնով:
Ինչպիսի՞ մրցակցություն է կանխատեսում Վ. Հովհաննիսյանը, եւ արդյո՞ք Սարգսյանի հանգամանքն իրեն չի խանգարում: «Այդ տարածքում ընտրված պատգամավորը ոչ մի անգամ տարածաշրջանում չի եղել, մարդիկ ունեն անձնական ու ընտանեկան հարցեր, որ ցանկանում են պատգամավորի հետ խորհրդակցել ու լուծել, քաղաքացիների, գյուղերի, համայնքների իրավունքների հարցեր»,- ասաց Սաշիկ Սարգսյանի մրցակիցը:
Եթե թեկնածուներն ընդհանրապես ֆինանսական ռեսուրսով կամ էլ ուժեղ տանիքով են ընտրապայքարի մեջ մտնում, ապա Վոլոդյա Հովհաննիսյանի հույսն ընդամենը մի միկրոֆոն, մեքենա ու մի քանի լիտր բենզինն են:
«Դրանցից ոչ մեկը չունեմ, ոչ էլ բիզնես, միշտ եղել եմ զինվորական պաշտոնյա, նաեւ ծառայել եմ իմ հայրենիքին, չեմ ստեղծել սեփական բիզնես: Ես պտտվելու եմ բոլոր գյուղերում եւ համայնք առ համայնք ներկայացնելու եմ իմ ծրագիրը»,- ասաց մեր զրուցակիցը:
Նշել էինք, որ վերջինս, իմանալով Lիսկայի՝ կրկին առաջադրվելու մտադրության մասին, եկել էր խմբագրություն ու ասել, որ ինքն էլ է որոշել առաջադրվել: Եթե Սուրիկ Խաչատրյանը մեզ հետ զրույցում հերքեց իր առաջադրվելու հավանականությունը՝ հավատացնելով, թե «իր համար գործադիրն ավելի հետաքրքիր ա էներգիա սպառելու համար, քան թե օրենսդիրը», ապա մեր մյուս հերոսը՝ Հովհաննիսյանը, հաստատեց, որ իսկապես առաջադրվելու է:
Ավելին՝ ստաժավոր զինվորականը վստահեցրեց, որ իր նախընտրական արշավը սկսելու է հայրենի խեղճ ու աղքատ համայնքներում ապրող մարդկանց սոցիալական ու հոգեբանական խնդիրները մանրազնին ուսումնասիրելուց:
«Եղա տարածաշրջանի 18 գյուղերում՝ առաջին հասարակագիտական վերլուծությունը կատարելու, որովհետեւ շատ կարեւոր էր իմանալ, թե ազգաբնակչությունն ինչպիսի սոցիալ-հոգեբանական ու տնտեսական մթնոլորտում է ապրում: Իմ սեփական հնարավորությունների աստիճանը որոշելու համար պետք է ուսումնասիրել տարածաշրջանի վիճակը»,- պատմեց Հովհաննիսյանը:
Ապագա քաղաքական գործչի շրջայցերից պարզվել է, որ գյուղը մնացել է բախտի քմահաճույքին: Ինչպես բոլոր թեկնածուների, այնպես էլ նախկին զինվորական պաշտոնյայի համար քվեներ ապահովելու խթանն ու քաղաքականությամբ զբաղվելու մուսան վերստին գյուղի դարավոր թշվառությունն ու խեղճությունն են: Սակայն այս ընտրատարածքն ուշագրավ է Սաշիկ Սարգսյանի գործոնով:
Ինչպիսի՞ մրցակցություն է կանխատեսում Վ. Հովհաննիսյանը, եւ արդյո՞ք Սարգսյանի հանգամանքն իրեն չի խանգարում: «Այդ տարածքում ընտրված պատգամավորը ոչ մի անգամ տարածաշրջանում չի եղել, մարդիկ ունեն անձնական ու ընտանեկան հարցեր, որ ցանկանում են պատգամավորի հետ խորհրդակցել ու լուծել, քաղաքացիների, գյուղերի, համայնքների իրավունքների հարցեր»,- ասաց Սաշիկ Սարգսյանի մրցակիցը:
Եթե թեկնածուներն ընդհանրապես ֆինանսական ռեսուրսով կամ էլ ուժեղ տանիքով են ընտրապայքարի մեջ մտնում, ապա Վոլոդյա Հովհաննիսյանի հույսն ընդամենը մի միկրոֆոն, մեքենա ու մի քանի լիտր բենզինն են:
«Դրանցից ոչ մեկը չունեմ, ոչ էլ բիզնես, միշտ եղել եմ զինվորական պաշտոնյա, նաեւ ծառայել եմ իմ հայրենիքին, չեմ ստեղծել սեփական բիզնես: Ես պտտվելու եմ բոլոր գյուղերում եւ համայնք առ համայնք ներկայացնելու եմ իմ ծրագիրը»,- ասաց մեր զրուցակիցը:
Կարծիքներ