Ռուսաստանի համար Ուկրաինան ցավոտ թեմա է, հայերի համար Արցախն ավելի մեծ ցավ է․ Ռուբեն Վարդանյան

Մինչ Հայաաստանում համառորեն լուրեր են շրջանառվում, թե ռուսաստանահայ գործարար Ռուբեն Վարդանյանը շուտով կնշանկվի Արցախի պետնախարար, վերջինս հերքում է այդ լուրերը. երեկ Forbes-ի ռուսական ամսագրին տված հարցազրույցում, պատասխանելով հարցին, թե՝ «Նախատեսու՞մ եք պետական պաշտոն ստանձնել», գործարարը պատասխանել է .«Ոչ: Ուզում եմ գործելու լիակատար ազատություն ունենալ, այդ թվում՝ բարոյական տեսանկյունից։ Այնուամենայնիվ, Արցախը մի տարածք է, որը դեռևս չունի լիարժեք որոշակի կարգավիճակ, և այս հակամարտության պատմության մեջ ես չեմ ուզում փոխարինել Ռուսաստանին»։ Հիշեցնենք, որ 2007 թ-ից Վարդանյանը ռուսական Forbes ցուցակի անդամ է: 

Այնուհետեւ, իր քաղաքական կարիերայի սկզբի մասին հարցին ի պատասխան, Վարդանյանն ասել է.«Ռուսաստանի համար շատ ցավոտ թեմա է այն, ինչ կատարվում է Ուկրաինայում։ Հայերի համար Արցախն ավելի շատ ցավ է. Նման ճգնաժամի պայմաններում և՛ քաղաքականությունը, և՛ պաշտոնները երկրորդական են, հիմա, առաջին հերթին, անհրաժեշտ է կոնսոլիդացնել հասարակությունը, կանխել մի իրավիճակ, երբ մենք կարող ենք կորցնել ամեն ինչ։ Մենք ապրում ենք մի աշխարհում, որտեղ տեղի են ունենում կարդինալ փոփոխություններ. հին աշխարհը փլուզվում է, և ոչ թե մեկ տարածաշրջանում, այլ ամենուր և բոլոր ուղղություններով՝ քաղաքական, տեխնոլոգիական և հոգեբանական: Համաճարակ, տեխնոլոգիական նորարարություններ, քաղաքական կատակլիզմներ, պատերազմներ... Սա հանգեցնում է նրան, որ մարդկանց մոտ աճում է անհանգստության և անվստահության մակարդակը։ Ապագայի անկանխատեսելիությունը շատ վտանգավոր է։ Իսկ ես նախընտրում եմ լինել այնտեղ, որտեղ ամենադժվարն է իրավիճակը»։

Այնուհետեւ գործարարը խոսել է այն դժվարությունների մասին, որում հայտնվելու է իր ընտանիքը՝ որը Արցախ է տեղափոխվելու հարմարարվետ ու ծանոթ կյանքից: Իսկ իր գործողությունների ծրագրի մասին հարցին ի պատասխան Վարդանյանն ասել է. «Արդեն 20 տարի է, ինչ նախագծերով զբաղվում եմ Հայաստանում, Արցախում։ Առաջին հերթին պետք է շեշտը դնել կրթության, առողջապահության, տեղեկատվական և մշակութային հանրային տարածքի ձևավորման, կառավարման կադրային համակարգի ստեղծման վրա, ինչպես ես արել եմ Սկոլկովոյի բիզնես դպրոցում։ Ես կարող եմ իմ գործընկերներին և իմ ռեսուրսներին ներգրավել այս խնդիրների լուծման մեջ, որպեսզի դա անեմ արագ, արդյունավետ և լավագույն համաշխարհային չափանիշներին համապատասխան»։