Ես ցանկություն էլ չունեմ քաղաքականությամբ զբաղվելու. Արշալույս Փայտյան

Ես ցանկություն էլ չունեմ քաղաքականությամբ զբաղվելու. Արշալույս Փայտյան

Հարցազրույց ՀՀ զինված ուժերի գլխավոր շտաբի պետի նախկին տեղակալ Արշալույս Փայտյանի հետ:



-Պարոն Փայտյան, պաշտոնը լքելուց հետո ինչո՞վ եք զբաղված:



Զբաղված եմ իմ նախասիրություններով, շատ եմ սիրում գիրք կարդալ, պատմվածքներ եմ գրում: Մեկումեջ ֆեյսբուքում եմ լինում, այժմ զբաղված եմ նաև «Նժդեհ» ջոկատի մասին արխիվները ընդհանրացնելով, որ մեր ժողովուրդը ընդհանրական վիճակով ծանոթ լինի այդ ջոկատին:



-Ինչպե՞ս վերաբերեցիք Սեյրան Օհանյանի պաշտոնանկությանը և Վիգեն Սարգսյանին Պնախարար նշանակելուն:



Սեյրան Օհանյանին ես բարձր եմ գնահատում՝ որպես զինվորականի, քանի որ ես վաղուց գիտեմ իրեն, շարժման հենց առաջին օրվանից, գիտեմ նրան զինվորական ունակությունները, կարողությունները, ստրագետիկ մտածողությունը, և բանակաշինության մեջ ինքը մեծ ներդրումներ է ունեցել:



-«1000 դրամների» օրենքի նախագիծը ընդունվեց, այս նախագիծը բուռն քննարկումների առիթ տվեց, մարդիկ նշում էին, որ պետության ֆունկցիան կատարում է ժողովուրդը:



Հայրենիքը միշտ ժողովրդինն է, եթե հայրենիքը ժողովրդինն է, բանակը ստեղծվում է ժողովրդից և ժողովուրդը ոչ թե պարտավոր է, այլ դա ներքին զգացողական խնդիր է, ինքը անհրաժեշտ է, որ միշտ լինի բանակի կողքին: Իմ կարծիքով՝ 1000 դրամները շատ քիչ են, այսինքն՝ դա ընդհանրապես պետք է վերանայել և ավելի մեծ ակնկալիքներով որոշումներ կայացնել, բայց ոչ պարտադրված, որովհետև մեր ժողովուրդը ընդհանրապես իր ցանկություններով միշտ էլ առաջնային է եղել հանուն հայրենքի պաշտպանության և դրա անհրաժեշտությունը չկար, ինձ թվում է, որ կանցնի որոշակի ժամանակ և այս նշված հարցը նորից կվերանայվի և ավելի ճիշտ որոշման կեզրահանգեն, գուցե այս պահին դա հնարավոր չէ, դրա համար այս քայլը կատարվեց, բայց ես հավատացած եմ, որ կանցնի որոշակի ժամանակ: Դա նվիրատվություն չի, դա պարտավորություն է ազգի, ժողովրդի, պետության համար:



-Այսինքն՝ Ձեր կարծիքով «պարտադիր» բաղադրիչը պետք է հանվի՞:



Ես չեմ ասում, որ հանվի, ես ասում եմ՝ միգուցե այսօր դա էդպես էր պետք, քանի որ ինքը որպես մտածողություն, ծրագիր, անպայման պետք է կատարվի, այն, ինչ առաջ է շարժվում, ուրեմն զարգացման պոտենցիալի մեջ է առաջ շարժվում, դրա համար ես հավատացած եմ, որ վաղը կամ մյուս օրը այս ծրագիրը ավելի խորն է վերանայվելու և ավելի լավ որոշումներ են կայացվելու, իսկ ինչ վերաբերում է պարտադիրին, նորից եմ կրկնում՝ մեր ժողովրդին պետք չէ որևիցե բան պարտադրել, մեր ժողովուրդը գենետիկորեն ունի մեծ հայրենասիրություն:



-Մարդկանց մոտ վստահություն չկա, որ այս 1000-ական դրամները նպատակին կծառայեն:



Ես չեմ կարծում, որ այս երկրի վրա  ծնված մի հայ, զինվորի համար ժողովրդի կողմից հանգանակած գումարը օգտագործի այլ նպատակի, ես չեմ պատկերացնում: Դա մի քիչ մեր ժողովրդի ոգևորության սցենարից է գալիս, նորից եմ կրկնում՝ չեմ կարծում, որ այդպիսի հայ ծնված լինի:



-Բարձրաձայն խոսվում է բանակում տեղի ունեցող թալանի ու թալանչիների մասին:



Ասելը այլ բան է, ապացուցելը այլ բան, իրողությունը այլ բան: Ես չեմ բացառում որևէ հանցագործություն, ես այլ բան եմ ասում՝ եթե կա հանցագործություն, ուրեմն հանցագործությունը պետք է բացահայտվի, մեղավորներն էլ պատժվեն, ոչ թե հենց այնպես ասել: Ընդհանրական գաղափարները, ես գտնում եմ, որ դա վիրավորում է ամբողջ բանակի անձնակազմին, կլինեն անհատներ, ովքեր նման քայլի կգնան, դրա համար կա օրենք, օրենքի սահմաններում այդ հարցը կարելի է լուծել: Նորից եմ կրկնում՝ ընդհանրական մոտեցումները մեր բանակին վնասում են:



-Պարոն Փայտյան, ըստ մամուլի՝ Ձեզ աշխատանքից հեռացրել են բանակին գոմեշի միս մատակարարելու համար: Դա այդպե՞ս է:



Ինձ չեն հեռացրել, ես եմ դիմում գրել: Ընդհանրապես գոմեշի միս ասված հասկացությունը, ամբողջ աշխարհն է այդ տեսակ «գոմեշի» միս օգտագործում:



-Ի՞նչ տեսակ է եղել այդ «գոմեշի» միսը:



Ես չգիտեմ, թող մասնագետները ասեն, հրապարակումներ եղան, հոդվածներ գրվեց, որևէ մեկը չէր կարող առանց համապատասխան լաբորատոր ստուգման եզրակացության բանակին տրամադրելու վատ սննդամթերք, այդպիսի բան հնարավոր չէ ու չի էլ եղել:



-Այդ դեպքում ինչո՞վ էր պայմանավորված Ձեր կողմից ազատման դիմում գրելը:



Վերջապես ես երկար տարիներ եմ ծառայել, ունեի որոշակի առողջական խնդիրներ, հասկացա նաև, որ մեզանից հետո եկող սերունդը բավականին ամուր է կանգնած իր ոտքերի վրա և հնարավորություն կունենա մեր նախաստեղծ գործը շարունակելու պատվով:



-Պարոն Փայտյանը, ըստ լուրերի՝ Ձեր բիզնեսների գործերը վատացել է, անգամ ձեր որդին՝ Վահեն է ուզում արտագաղթել ԱՄՆ:



Ես ոչ մի բիզնեսի հետ կապ չունեմ, ես ոչ մի բիզնես չունեմ: Բնականաբար, իմ երեխաները ունեն փոքր աշխատանքներ, ինչպես բոլորը, բնական է, որ աշխատում են: Եվ, այսօր ասել՝ վատ է, ընդհանրապես մեր պետության տնտեսական վիճակն է ճգնաժամի մեջ, այսինքն՝ դա միայն այդ հարցով է պայմանավորված, ընդհանրական խնդիր է: Ասեք որևէ բիզնեսի ճյուղը, որը գտնվում է ծաղկուն վիճակում, բնականաբար բոլորը գտվում են ծանր վիճակում և փորձում են այդ ծանր իրավիճակից դուրս գալ: Իմ գենը ամբողջ պատմության ընթացքում չի արտագաղթել և համոզված եմ, որ այդպես էլ շարունակվելու է:



-Պարոն Փայտյան, մեր տեղեկություններով՝ Հարկայինը Ձեր բիզնեսներում ստուգումներ է արել և 15 միլիոն դրամ խախտում հայտնաբերել և այդ ակտի դեմ դուք բողոքարկել եք:



Բնական է, որ հարկային կառույցները ունեն իրենց պարտականությունները և բոլոր տեղերում են կատարում ստուգումներ, իսկ նրանք, ովքեր աշխատում են, նաև մեկ-մեկ սխալվում են, թերություններ են ունենում, բնական է, որ կլինի: Ես նման բաներից տեղյակ չեմ, ցանկություն էլ չեմ ունեցել երբևիցե տեղյակ լինելու: Դուք ինձ հարց տվեցիք՝ ինչո՞վ եք զբաղված, ես նշեցի, թե ինչով եմ զբաղված:



-Առաջիկայում ԱԺ ընտրություններ են, ի՞նչ ձևով եք մասնակցություն ունենալու:



Որպես ՀՀ քաղաքացի պարտաճանաչ կարգով ես գնալու եմ ընտրության:



-Ձեզ առաջարկություն եղե՞լ է որևէ կուսակցության կողմից իրենց միանալու:



Ես քաղաքականությամբ զբաղվել եմ դեռևս 87 թ վերջերից, այդպես էլ սկսվել է քաղաքականության մեջ իմ դերակատարումը:



-Պարոն Փայտյան, պարզապես ուզում ենք հասկանալ՝ ինչ-որ թևի կողմից ձեզ առաջարկություն եղե՞լ է միանալու իրենց:



Նորից եմ կրկնում՝ ես քաղաքականությամբ զբաղվել եմ 87-ից մինչև բանակ մտնելը և այլևս չեմ զբաղվել և ցանկություն էլ չունեմ քաղաքականությամբ զբաղվելու: Քաղաքականությամբ թող զբաղվեն քաղաքական գործիչները, իմ  ճակատագրով տրված կարգավիճակը հայրենիքի զինվոր լինելն է և մինչև հիմա էլ այդպես եմ պատկերացնում:



-Ձեր խոսքից կարելի՞ է եզրակացնել, որ եղել են առաջարկություններ, բայց մերժել եք:



Ես ոչ ասացի եղել է, ոչ ասացի՝ չի եղել: Նրանք, ովքեր խորիմաստ են և տողատակերից կարող են հասկանալ՝ եղել է, չի եղել, թող հասկանան: Խոսքն էլ իր դիվանագիտական արժեքը պետք է ունենա: