Ակնկալիք ունենալն անիմաստ է, պետք է ոտքի ելնենք ու անենք դա աղոթքով

Ակնկալիք ունենալն անիմաստ է, պետք է ոտքի ելնենք ու անենք դա աղոթքով

Հարցազրույց երգչուհի, ՀՀ վաստակավոր արտիստ Աննա Մայիլյանի հետ

- Տիկին Մայիլյան, Դուք առաջիններից եք, որ միացաք ու Ձեր աջակցությունը հայտնեցիք Բագրատ սրբազանի առաջնորդությամբ դեպի Երեւան ընթացող «Տավուշը հանուն հայրենիքի» շարժմանը։ Ինչո՞ւ եւ ինչպե՞ս որոշեցիք միանալ շարժմանը:

- Միանալը ո՞րն է, երբ հայրենիքդ կործանման եզրին է․․․․ այն, ինչ կապված է մեր Հայ առաքելական եկեղեցու հետ, ես, բնականաբար, այնտեղ եմ։ Կարող է այս կամ այն քաղաքական ուժին չմիանամ, բայց երբ եկեղեցին է ահազանգում, ես՝ որպես հայ քրիստոնյա, արվեստագետ ու մարդ, ով իր կյանքը նվիրել է հայ հոգեւոր ու ազգային երաժշտությանը, ով գիտի, թե ինչ բան է հայրենիքը, եւ որոշել է, որ հայրենիքը չպիտի թողնի գնա, բնական է, որ եթե եկեղեցին է արդեն ոտքի կանգնել, ես պետք է լինեմ եկեղեցու կողքին։

- Այս օրերին շատ են վարկաբեկում ու պիտակավորում պայքարի ելած մարդկանց, այդ թվում` սրբազանին, նրանց անվանելով գործակալներ..., սա ինչո՞վ եք բացատրում։

- Սա չարի ու բարու պայքար է, ավելին՝ չարը միշտ բարու կողքին է, եւ հոգեւոր մարդը միշտ պետք է իմանա, որ քնած չպետք է լինի, եւ այս առումով կարող եմ ասել, որ մեր եկեղեցին ինքն է արթնացել, որովհետեւ, ինչպես մենք՝ բոլորս, 30 տարիների ընթացքում հանգիստ ու վստահ ենք եղել, այնպես էլ մեր եկեղեցին է այդ վիճակում եղել, բայց փաստը մնում է փաստ, որ մենք չպետք է հանգիստ լինենք եւ պետք է միշտ արթուն լինենք, ժողովրդի հետ պետք է մշտապես աշխատանք տարվեր, եկեղեցին պետք է միշտ աչալուրջ լիներ եւ իր քարոզը տաներ։ Ինչպես յուրաքանչյուր բնագավառ, նաեւ եկեղեցական ոլորտն ունի իր խնդիրները, ինչը բնական է, բա մարդ ենք բոլորս էլ, բայց դա չի նշանակում, որ այն, ինչը վատ է, պետք է եկեղեցու հետ կապել, իբրեւ թե մենք՝ բոլորս էլ սուրբ ենք։ Նման բան երբեք չի կարելի մտածել, մարդու անվերջանալի կատարելագործման ճանապարհը կապված է ապաշխարության, խոնարհության, ազնվության հետ, եւ այդ ճանապարհը դաստիարակում է եկեղեցին, առանց հոգեւոր կյանքի չկա նման ճանապարհ։

- Չնայած Բագրատ սրբազանն ասաց, որ սա չակնկալիքների պայքար է, բայցեւայնպես, Դուք ի՞նչ ակնկալիքով եք մայիսի 9-ին գնալու հրապարակ։

- Սրբազանը շատ ճիշտ է ասել, քանի որ դա էլ է շատ հոգեւոր պատասխան։ Ես միշտ հիշում եմ երջանկահիշատակ իմ սիրելի քահանա Տեր Կյուրեղ Տալյանին, երբ հյուրախաղերից առաջ խնդրում էի նրան՝ ինձ օրհնել, ինքն ասում էր՝ ակնկալիք չունենաս․․․ եւ դա շատ ճիշտ խորհուրդ է, որովհետեւ միայն Աստված է ուղղորդում, պետք է ամբողջովին քեզ վստահես Աստծուն ու հավատով առաջ գնաս, եթե ճիշտը սա է, ուրեմն թող Տերն իր հզորությամբ, ամենակարող ուժով, կամքով ուղղորդի եւ հաստատի իր հաղթանակը։

- Սրբազանը նաեւ նախօրեին ասաց, որ իրենք վարչապետի հրաժարականի պահանջ չեն ներկայացնելու, այլ պատասխան են պահանջելու անօրեն գործողությունների համար։ Ի՞նչ եք կարծում՝ առանց հրաժարականի պահանջի հնարավոր կլինի՞ ավելի շատ մարդկանց միավորել։

- Անշուշտ, եւ հետո մենք՝ բոլորս, ուզենք-չուզենք, արդեն քաղաքականության մեջ ենք, քանի որ մեր երկիրը կանգնած է սարսափելի վտանգի առաջ, այս պահին երաշխավորված չեն ոչ մեկիս կյանքն ու ապագան, դրա համար հիմա ակնկալիք ունենալն ուղղակի անիմաստ է, մենք պետք է ոտքի ելնենք ու անենք դա աղոթքով։ Սա է ճանապարհը։ Առանց հոգեւորի չկա հաղթանակ, այս պատերազմն էլ հոգեւոր պատերազմ է, բարու եւ չարի պատերազմ, մենք ակնհայտորեն բախվում ենք բիբլիական ճշմարտության հետ։ Քրիստոս իր անցած ճանապարհով ապացուցեց, որ կա հարություն, իսկ հարության փաստը քրիստոնյայի համար հենց հաղթանակի փաստն է, դրա համար են հիմա հոգեւորականներն առաջին գծում, ու իրենք են առաջնորդում այս շարժումը, որովհետեւ իրենք գիտեն՝ ինչ է նշանակում հարության հաղթանակ։ Ես տխրում եմ միայն, որ կա նման հալածանք եկեղեցականների հանդեպ ու նման խոսակցություններ եկեղեցու շուրջ, որը նեղսիրտ մարդկանց քայլեր են․․․ ի դեպ, շատ լավ կլիներ, եթե մեզ մոտ լիներ կրոնապետություն, ինչպես այս օրերին հնչում են շատ հայտարարություններ։ Պետք է հիշել, որ սա առաջին քրիստոնյա պետությունն է, եւ լավ կլիներ, որ այդպես լիներ, բայց, կարծում եմ, այսօր նման խնդիր դրված չէ, եւ սա ուղղակի ժողովրդի ապաշխարության, մեղքից ազատվելու քայլերթն է։ Այդ անձրեւը, կարկուտը, որ գալիս են, ու մարդիկ քայլում են, դա գիտե՞ք, թե մեր ժողովրդի համար ինչ բուժիչ ճանապարհ է։ Եթե այս ճանապարհը շարունակվի՝ հալածանքները հաղթահարելով ու ազնվությունը պահելով, սա կլինի մեր ժողովրդի փրկության ճանապարհը։