Դատախազությունն ու Քննչական կոմիտեն պայքարում են Լիսկայի որդու համար

Ըստ ամենայնի, Քննչական կոմիտեն եւ ՀՀ գլխավոր դատախազությունն այնքան էլ համերաշխ չեն մայիսի 2-ին Սդղի գյոլի մոտ տեղի ունեցած «ռազբորկայի» քննության հարցում։ Մեկ դատախազությունը քննիչից նյութեր է ուզում, ընդհատելով նրա աշխատանքը։ Մեկ Քննչական կոմիտեն է դիմում դատախազություն՝ դատախազներից մեկի վարքը քննարկման առարկա դարձնելու խնդրանքով։ Մեր տեղեկություններով, դա տեղի է ունեցել մոտ երկու շաբաթ առաջ` այն բանից հետո, երբ կենտրոնական ապարատի դատախազներից մեկը զանգահարել է Զաքարյաններին եւ նրանց հետ իրենց ցուցմունքների վերաբերյալ զրույց ունեցել, ինչը գործը վարող քննիչը դիտարկել է որպես քննության վրա ներազդելու փորձ։ Դատելով Սդղի գյոլի ծեծկռտուքի զոհերի՝ Զաքարյան եղբայրների հոր՝ մամուլում արած հայտարարություններից, նա հավատում է քննիչներին եւ համոզված է, որ հանցագործությունը բացահայտվելու է։ Երեւում է՝ քննիչներն իրոք անաչառ եւ բազմակողմանի քննություն են տանում, իսկ դատախազությունը ցանկանում է փոխել այս հունը, չափից դուրս ակտիվ «հսկողություն» իրականացնելով։ Մանավանդ, որ գլխավոր դատախազի համակրանքը Լիսկայի եւ նրա ընտանիքի նկատմամբ վաղուց է հայտնի։ Ինչպես հիշում ենք, երկու տարի առաջ մարզպետի տան մոտ տեղի ունեցած կրակոցների շուրջ հանրային ալեկոծման գագաթնակետին հենց Գեւորգ Կոստանյանը Սուրիկ Խաչատրյանի օգտին առաջին հայտարարությունն արեց, ասելով, որ նա քնած է եղել։ Հետագայում հենց Կոստանյանի այս «կարծիքը» դարձավ քննիչների վարկածի հիմքը։ Բայց չմոռանանք, որ նույն համակրանքը Լիսկայի նկատմամբ, համենայնդեպս մինչեւ վերջին ժամանակներս, ուներ ՀՀ նախագահը։ Ի՞նչ է ստացվում։ Քննչական կոմիտեն նախագահի «սիրեցյալ» մարզպետի դե՞մ է գնում։ Հազիվ թե։ Ավելի հավանական է, որ Սերժ Սարգսյանն ուղղակի ձեռքը հետ է քաշել Սյունիքի մարզպետի գլխավերեւից եւ այս պահին ամեն ինչ թողել է օրենքի ուժին։ Իսկ Աղվան Հովսեփյանն ու Գեւորգ Կոստանյանը, երեւում է, սույն ուժի տարբեր ընկալում ունեն, եւ յուրաքանչյուրն իրենն է ապացուցում, համառորեն պայքարելով մարզպետի որդու գործի համար։