Րաֆֆու հոր ու մոր տեղ լավ կլիներ Րաֆֆու Սամվելը գար…

Էդպես էլ հանրությունը չհասկացավ, թե Րաֆֆու հերն ու մերը ինչու էին եկել: Երբ ֆեսբուքում առաջին արձագանքները կարդացի, հասկացա, որ թեման խիստ հումորածնիչ է:



 



Առաջին արձագանքներից էին. ՛՛Ոնց որ ծնողական ժողով լինի: Տուն ու տեղով հավաքվել են, մամաս է պապաս է, կնիկս է, տղաս է…՛՛: Հին օրերի մի հումոր հիշեցի. ՛՛Մարդամեկը գնում է ընկերոջ  տուն և օրեր են անցնում, բայց նա իրենց տուն գնալու մասին չի էլ մտածում: Ստեղ ավելի լավ է,- մտածում է: Ընկերը ստիպված ասում է՝  հիմա ձերոնք  կարոտած կլինեն քեզ, չէ՞… Էլ մի ասի,- պատասխանում է մարդամեկը,- լավ է հիշեցրիր, հեսա զանգեմ՝ ընտանիքս  էլ գա՛՛: Ազատության հրապարակից աշխարհի որ ծեր ասես, Րաֆֆին նամակ է գրում, հանդիպման հրավիրում: Նույնիսկ նախագահին, ում դեմ պայքարում է, Օպերա է կանչում… հավանաբար միասին ինչ որ արիայի մասով… Թեմայի վերաբերյալ ամենադիպուկը և ամենատարածվածը Մարկ Անտոնյանի ծաղրանկարային հումորն է. ՛՛Րաֆֆու հերն ու մերն եկել են՝ որ ինչ անեն...



 



Լավ չէ՞ր Րաֆֆու "Սամվելը" գար, սուրը ձեռին՝

Որ սպաներ ԳԱՂՋ ոսոխին ): Կարո՞ղ է նախական ծնող է կանչել, տեսնելով, որ Րաֆֆիկը կարող է կանտրոլից դուրս գա՛՛:



 



Հասմիկ ԲԱԲԱՋԱՆՅԱՆ