Լավ տղու համար էտի գումար չի․ Շմայս
Պարզվում է՝ ԱԺ բոլոր պատգամավորներն անխտիր, ամեն ամիս, պետբյուջեից բացի, իրենց ֆիքսված աշխատավարձերին հավելյալ 15 հազարական դրամ են ստանում, որը հատկացվում է իբր ընտրողների հետ հանդիպումների համար: Դժվար է հավատալ, որ ԱԺ 131 ազգընտիրներից բոլորն ամեն ամիս նման հանդիպումներ են ունենում, եթե չասենք, որ ընտրողը շատերին տեսնում է ընտրությունից ընտրություն, հետևաբար, կարելի է արձանագրել, որ այս հատկացումով հազարավոր գումարներ են տարեկան մսխվում պետբյուջեից:
Թեև դրա կարիքն ունեցողներն էլ կան, բայց նրանք էլ դժգոհում են գումարի չափից: ԲՀԿ-ական պատգամավոր Տիգրան Ուրիխանյանը, օրինակ, ասում է, որ «Ֆեյսբուքի» իր էջով, ինչպես նաև հեռուստաեթերով ինքն ամիսը երկու անգամ առնվազն հայտարարություն է անում մարդկանց հետ ընդունելություն կազմակերպելու համար. «Բացի դրանից, ամեն օր առնչվում եմ ընտրողների հետ:
Բնականաբար, այդ գումարը չի բավականացնում, դա, կարելի է ասել, ծիծաղելի գումար է և չի բավականացնում անգամ միայն թղթաբանությանը, նամակագրությանը: Զորօրինակ, ծրարներ չեն տրամադրվում ԱԺ կողմից, և հարկադրված ես ինքդ ձեռք բերել, որովհետև ամեն քաղաքացու հետ կապված առաջանում է երկար շաբաթների հետ կապված, երբեմն ամիսների գրագրության անհրաժեշտություն: Էլ չեմ խոսում այցելությունների մասին: Շատ անգամ ամիսը մի քանի այցելության կարիք է զգացվել ինչ-որ տարածք, դահլիճի վարձակալություն երբեմն, բնական է, որ 15 հազարը չի բավականացնում»: Պատգամավորը տեղեկացնում է, որ անգամ այդ փոքրիկ գումարը ստաբիլ չի փոխանցվում. «Մեկ ասում են՝ իբր երկու ամիսը մեկ են փոխանցում, մեկ ասում են՝ ինչ-որ ժամանակ պարբերականությամբ»:
Փորձեցինք լսել նաև ԱԺ գործարար պատգամավորներին, որոնց համար մանդատը իբրև «սուվենիր» է: ՀՀԿ-ական Առաքել Մովսիսյանին (Շմայս) հարցրինք՝ ամիսը քանի՞ անգամ է հանդիպում ընտրողների հետ, հարցին պատգամավորը վրդովված պատասխանեց. «Ի՞նչ կարիք կա ես հանդիպեմ, երբ իրանց մեջ եմ ապրում: Ես քաղաքում տուն չունեմ, իրանց հետ եմ ապրում, բոլոր հոգսերս էլ իրանց հետ ա: Էս տարածքում ապրում եմ, մեր գյուղն ա, բոլորի հետ կապի մեջ եմ, էթալ-գալուց սիգնալ եմ տալում, բարև եմ տալում, կայնում եմ, հետները հաց եմ ուտում, հետ եմ գալի տուն, ուրիշ տեղ չունեմ էթալու, ո՞ւր պըտի էթամ»:
Հիշեցնենք, որ պատգամավորն Արմավիրի մարզից է: Այսինքն՝ Ձեզ պետք չէ՞ այն 15 հազար դրամը, որն ամսական տրամադրվում է յուրաքանչյուր պատգամավորի: «Ես սկի խաբար չեմ, եթե ստացել եմ, ուրեմն տվել եմ մի խեղճ ընտանիքի, նոր եմ լսում դրա մասին, ըտենց բաներով էլ չեմ հետաքրքրվում: Իմ աշխատավարձը ես տալիս եմ մի խեղճ ընտանիքի»: Իսկ ինչո՞վ է ապրում: «Ինչի ես էդ աշխատավարձո՞վ եմ ապրում, իմ ծախսերը ժողովրդի վրա էդ աշխատավարձի հարյուրապատիկն ա»: Պատգամավորն ընտրողների վրա իր ծախսերի մասին ավելի ստույգ իմանալու համար նոյեմբերի 15-ին մեզ հրավիրեց Փարաքար: «Փարաքարի, Թաիրովի երեք դպրոցներում ատապլենի եմ քաշել, եկեք՝ կտենաք ինչքան եմ ծախսում, մոտավորապես 35 մլն էս երեք ամսվա մեջ դրել եմ էդ երեք դպրոցի վրա, անձամբ իմ գրպանի հաշվին»: Իսկ պատգամավորի աշխատավարձը նույնիսկ չեք վերցնում, այդ ի՞նչ գումարներով եք ապրում և բարեգործություն ձեռնարկում: «Պատգամավորը պտի շնորհք ունենա, իրա լավ ընգերներով հզոր ըլնի: Ընգերներս օգնում են, ես էլ էդ ամեն ինչին տեր եմ կանգնում, անում ենք: Մենակ լինեի, հաստատ ոչ մի բան չէի կարա անեի, մոտավորապես 20 մլն ընգերներս են օգնել: Իսկ մնացածը ես եմ արել, իսկ էդ արդեն լավ տղու համար գումար չի»:
Լուսինե ՇԱՀՎԵՐԴՅԱՆ
Կարծիքներ