Ամիսներն անցնում են, իսկ մարդիկ իշխանության քաղաքական վրեժխնդրության հետևանքով դեռ բանտում են

Ամիսներն անցնում են, իսկ մարդիկ իշխանության քաղաքական վրեժխնդրության հետևանքով դեռ բանտում են

Արմեն Աշոտյանի կալանքի ժամկետը 3 ամսով երկարաձգելուց հետո առաջին անգամ էի տեսակցության գնում:

Դժվար է պատկերացնել, որ Արմենի նման մարդը նույնիսկ մեկ օր կարող է բանտում անցկացնել, բայց դե իշխանությունն ամեն ինչ իր գարշելի պատկերացումներով է չափում և, ցավոք, Արմենը շարունակում է բանտում մնալ:

Մեկ այլ ՔԿՀ-ում` «Վարդաշենում» այսօր նաև Մամիկոն Ասլանյանին ու Նարեկ Մալյանին եմ տեսակցել:

Ամիսներն անցնում են, իսկ մարդիկ իշխանության քաղաքական վրեժխնդրության հետևանքով դեռ բանտում են:

Այսօր նաև սեպտեմբերյան իրադարձությունների ժամանակ բերման ենթարկված/կալանավորված անձանց գործով դատական նիստն էր, որով 11 անձ է անցնում` ճնշող մեծամասնությունը 18-19 տարեկան երիտասարդներ են:

Այս մարդիկ իրենց արդար պահանջը ձևակերպելիս ու իրենց հայրենիքի հետ տեղի ունեցածի հետ չհամակերպվելով բախվել են պետական բութ մեքենային, որի հետևանքով մի մասը նստած է, մի մասը` տնային կալանքում կամ վարչական հսկողության տակ` կարված գործի ներքո:

Բռնատիրության բաստիոնի վերածված Հայաստան:

Տիգրան Աբրահամյան
ԱԺ պատգամավոր