Անձամբ ճանաչել եմ Սերգեյ Ֆիլատովին․ նա հպարտությամբ նշում էր՝ իր հայրը ռուս բանաստեղծ է, մայրը՝ թիֆլիսցի հայ

Օգոստոսի 25-ին 88 տարեկան հասակում մահացել է Ռուսաստանի նախագահի աշխատակազմի նախկին ղեկավար Սերգեյ Ֆիլատովը։ Այս մասին հայտնել է նրա դուստրը։ 

URA.RU-ն տեղեկատվություն է տրամադրում այն ​​մասին, թե ինչով է հիշվել քաղաքական գործիչը։
Սերգեյ Ֆիլատովը ՌՍՖՍՀ ժողովրդական պատգամավոր է ընտրվել 1990 թվականին։ Այնուհետեւ դարձել է ՌՍՖՍՀ Գերագույն խորհրդի պատգամավոր։

1991 թվականի հունվարից մինչև նոյեմբեր մարդն աշխատել է որպես ՌՍՖՍՀ Գերագույն խորհրդի նախագահության քարտուղար։ 1991 թվականի օգոստոսյան ապստամբության ժամանակ նա ղեկավարել է Սովետների պալատի պաշտպանության շտաբը։ 

1991 թվականի նոյեմբերից մինչև 1993 թվականի հունվար Ֆիլատովը զբաղեցրել է ՌՍՖՍՀ Գերագույն խորհրդի նախագահի առաջին տեղակալի պաշտոնը։ 1992-1993 թվականներին եղել է Ռուսաստանի Դաշնության Նախագահին առընթեր անվտանգության խորհրդի անդամ։
1993 թվականի հունվարից մինչև 1996 թվականի հունվար Ֆիլատովը ղեկավարել է Ռուսաստանի նախագահ Բորիս Ելցինի վարչակազմը։ 

Միաժամանակ նա ղեկավարել է Ռուսաստանի Դաշնության նախագահին կից փորձագիտական-վերլուծական խորհուրդը։ 1993 թվականի հոկտեմբերին նա դարձավ աշխատանքային խմբի ղեկավար, որը պատրաստեց Ռուսաստանի Դաշնության Սահմանադրության վերջնական տարբերակը։ 1993 թվականին Ֆիլատովն ընտրվել է առաջին գումարման Պետդումայի պատգամավոր, սակայն նա հրաժարվել է իր պաշտոնից մինչ խորհրդարանի աշխատանքը։

Նախագահի աշխատակազմում աշխատելուց հետո Ֆիլատովը դարձավ Ռուսաստանի Դաշնության նախագահական ընտրությունների համառուսաստանյան շտաբի ղեկավարի տեղակալ։ Նա մասնակցել է Բորիս Ելցինի ընտրարշավի խորհրդին։ 1997թ.-ից դարձել է Սոցիալ-տնտեսական և ինտելեկտուալ ծրագրերի հիմնադրամի համահիմնադիր և նախագահ:

Ֆիլատովը տեխնիկական գիտությունների թեկնածու էր, եղել է ՌԴ ժուռնալիստների միության անդամ, նաև՝ Մոսկվայի գրողների միության նախագահ։ Քաղաքական գործիչը գիտության և տեխնիկայի բնագավառում 1988 թվականի ԽՍՀՄ պետական ​​մրցանակի դափնեկիր է։ Պարգևատրվել է Պատվո և Բարեկամության շքանշաններով։

Դիմեցինք Արա Սահակյանին, որը 1990թ․ օգոստոսից մինչև 1992թ․ ապրիլը զբաղեցրել է ՀՀ ԳԽ քարտուղարի պաշտոնը։

«Անձամբ ճանաչել եմ Սերգեյ Ֆիլատովին և պահպանում եմ իր հետ կապված ջերմ հիշողություններ։ Ռուսական կողմից նա էր ղեկավարում ԱՊՀ միջխորհրդարանական վեհաժողովի ստեղծման աշխատանքները՝ որպես ԳԽ նախագահ Բորիս Ելցինի 1-ին տեղակալ։ Մոսկվայում, Մինսկում, Կիևում անցկացված նախնական քննարկումներից հետո 1992թ. մարտի վերջին Ալմա Աթաում հավաքված Ռուսաստանի, Բելառուսի, Հայաստանի, Ղազախստանի, Ուզբեկստանի, Տաջիկստանի և Ղրղզստանի խորհրդարանների ղեկավարները որոշում ընդունեցին ստեղծել Միջխորհրդարանական վեհաժողով, որն այսօր ճանաչված միջազգային կազմակերպություն է և ԱՊՀ ամենաարդյունավետ կառույցներից է։ 1993թ. հոկտեմբերի 4-ին Սպիտակ տան գրոհից և ԳԽ-ն արձակելուց հետո այլեւս չառաջադրվեց պատգամավոր, 3 տարի պաշտոնավարեց  որպես Նախագահի աշխատակազմի ղեկավար, ապա ղեկավարում էր Նախագահի խորհրդատվական կառույցներից մեկը և Ելցինի հետ հեռացավ քաղաքական ասպարեզից:  Սերգեյ Ալեքսանդրովիչը հպարտությամբ նշում էր, որ իր հայրը ռուս բանաստեղծ է, իսկ մայրը՝ թիֆլիսցի հայ։  Մոր ազգականները հետագայում տեղափոխվել էին Երևան՝ մշտական բնակության»։