Գնում ենք police.am` լրագրել սովորելու

ՀՀ ոստիկանության հասարակության հետ կապերի բաժնի հարգելի պետ Աշոտ Ահարոնյան, Դուք, հավանաբար, չեք մոռացել որ ստանձնել եք ինձ` լրագրողիս, մեքենա վարելու կանոնները սովորեցնելու խոստումը: Նույնիսկ ճանապարհային երթևեկության կանոնների գիրք եք ուղարկել ինձ: Հիշո՞ւմ եք: Մենք էլ ենք հիշում: Մենք համեստորեն ընդունեցինք այդ նվերը` մտածելով, որ ոստիկանություն է, ինչքան չլինի` մեզնից մի քանի կանոն ավել կիմանա: Ի՞նչ եք կարծում, մեզ և ձեզ` թերթին ու ոստիկանությանը, ի՞նչ մնաց դրանից հետո: Հանկարծ չասեք, որ օրնիբուն դրած ճանապարհային երթևեկության կանոններ ենք կարդում: Չէ, մեզ մնաց շփումը, գեղեցիկ հիշողությունը, հայրենի իրավապահների հետ բոլորովին այլ հարթակում կայացած մարդկային երկխոսությունը: Սակայն, տեսնում եմ, որ դա Ձեզ, հարգելի գործընկեր, ոգևորել է, մղել նոր նվաճումների, սակայն, համազգեստը, որի մեջ եք, նեղություն է տալիս նոր բնագիծը նվաճելու Ձեր մեծ ցանկությանը: Կփորձեմ օգնել, բա ո՞ր օրվա բարեկամներն ենք:

Ուրեմն գամ այնտեղից, որ մեր և ձեր կողմից շատ հարգված Ահարոն Ադիբեկյանը երբեք ոստիկանությունում հարցախույզ չի անում ընտրություններից առաջ: Այսինքն` միլպետներին չի հարցնում` ո՞ւմ կտայիք ձեր ձայնը, եթե այս կիրակի լինեին ընտրություններ: Կասե՞ք թե ինչն է պատճառը: Ես գիտեմ պատասխանը, իսկ Դուք դեռ պետք է երկար մտածեք պատասխանելու համար: Ադիբեկյանը չի սիրում անիմաստ հարցումներ անցկացնել, մանավանդ երբ արդյունքը նրան հայտնի է էս գլխից: Ահա ձեր ֆեյսբուքյան էջում, մեր բարեկամությունը խորացնելու բարի նպատակով այսպիսի ոսկեղենիկ տողեր եք գրել. «Լրատվամիջոցներից մեկը, մեղմ ասած, տարօրինակ «ընդհանրացում» է արել, թե «ամենուր աշխատակազմերին ուղղորդում են դեպի ՀՀԿ, անգամ՝ ոստիկանության համակարգում»:

Ինչո՞ւ է Ձեզ թվում, որ այդ «ընդհանրացումը» տարօրինակ է: Արդյոք հայտնի ճշմարտություն չէ՞, որ Հայաստանում անիմաստ է ոստիկանությունում, բանակում, ուժային մյուս կառույցներում անհեթեթ հարցախույզեր անցկացնելը: Սա մի կողմ: Իսկ ինչո՞ւ է Ձեզ թվում, որ մամուլը տոգորվում է ոստիկանության անունը մեկ անգամ ավել հոլովելու ցանկությամբ: Քավ լիցի: Մեր մտքով չէր անցել, որ Հայաստանում կգտնվեն խելագարներ, ովքեր պարապությունից դրդված` ոստիկանությանը կսկսեին բզբզել: Հայտնի խոսք կա` ոստիկանից ու բժշկից հեռու: Այնպես որ ոստիկանության մասին մենք գրում ենք ոչ թե զավեշտալի նպատակով, այլ ծայր անհրաժեշտությունից դրդված:

Դուք մեզ կոչ եք անում ոստիկանության մասին գրել այն ու այնպես, ինչպես դա անում է police.am կայքը: Այ այստեղ մտածելու հերթը իմն է: Եղբայր, դուք ոստիկանությո՞ւն եք, թե՞ գիտությունների ակադեմիա, կամ համալսարանի ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետի «լենինյան թոշակառու»: Մնում է` մի հատ էլ ժուռնալիստիկայի գիրք ուղարկեք մեզ, որ անելիքներս իմանանք: Բայց ասեմ, որ police.am-ը նույնպես լրատվամիջոց է և ազատ լինելու իրավունք ունի: Սակայն, չգիտես ինչու, այդ կայքում մեր ոստիկանությունը ներկայացված է այն փափլիկ արջուկի տեսքով, որին կարելի է գրկել ու չկշտանալ նրան հպվելուց: Նույն լրատվամիջոցը, որը դուք ակնարկում եք, այսինքն` «Հրապարակը» մեկ անգամ չէ, որ անդրադարձել է ոստիկանության աշխատանքին: Եղել են դեպքեր, որ մեր հրապարակումը ոստիկանությանը մղել է համակարգի կտրուկ «վիրահատությունների»: Այդպիսի դեպքեր էլի կլինեն, այսինքն մենք շարունակելու ենք աշխատել: Հարևաններին էլ, ինչպես ասում են` չեն ընտրում: Ուրեմն` ի գործ և ոչ թե` ի Ֆեյսբուք անիմաստ մանկավարժությամբ զբաղվելու:

Սա էլ իմացեք` ինչպես Ձեր թանկագին ուշադրությունից չի վրիպում մեր ամեն մի հրապարակում, այնպես էլ մենք ենք ուշադիր մեր մասին եղած կարծիքների հանդեպ: Եվ այս արձագանքն էլ դրա վառ ապացույցն է: Տա աստված, որ մի օր էլ ընտրություններից առաջ հարցախույզ անցկացնեն ՀՀ ուժային կառույցներում, ինչպես դա անում էին ԱՄՆ նախագահի ընտրությունների ժամանակ: Ի դեպ` պարզվեց, որ շարքայիններն ու կրտսեր սպայական կազմը համակրում է Թրամփին, իսկ գեներալիտետը` իշխանության ներկայացուցչին` Հիլարի Քլինթոնին: Մեծամասնությունը հաղթեց, բացի այդ պարզվեց, որ ԱՄՆ զինուժն ու ոստիկանությունը կողմնորոշված, ուղղորդված չէ: Ցավում եմ, բայց նույնը պնդել հայրենի ուժային կառույցների և մասնավորապես ոստիկանության մասին ուղղակի անհնար է: Մեր դեպքում բնականն այդ կառույցների ուղղորդվածությունն է, անբնականը` այն, ինչ Դուք եք ասում, պարոն Ահարոնյան:

Էդիկ Անդրեասյան