Ադրբեջանը ղալաթ է անում՝ համարելով Զանգեզուրն իրենը. Հովիկ Աղազարյան

Hraparak.am-ը զրուցել է ՔՊ-ական պատգամավոր Հովիկ Աղազարյանի հետ:

 -Պարոն Աղազարյան, այսօր կրկին Արցախի ինքնորոշման հարցն է ամենագլխավոր թեման: Արցախում պատերազմը դեռ ավարտված չէ: Հայաստանը խոսում է թշնամու հետ խաղաղության պայմանագիր կնքելու մասին: Ի՞նչ գնահատական կտաք վարչապետի վերջին օրերի ելույթներին: 

-Ամբողջությամբ համաձայն եմ վարչապետի ելույթում ասված բոլոր տեսակետների և գնահատականների հետ:

- Բրյուսելյան եռակողմ հանդիպման ժամանակ որոշվել է ձևավորել դելիմիտացիոն երկկողմ հանձնաժողով՝ Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև, որը պետք է նախապատրաստի սահմանագծման պրոցեսը: Դուք՝ որպես հայ մարդ, ՀՀ քաղաքացի, ինչպե՞ս եք պատկերացնում այդ գործընթացն առանց Արցախի հարցի լուծման: 

- Ես այն տեսակետին եմ, որ մենք պետք է ամեն ինչ անենք, որ հայ- ադրբեջանական հարաբերությունները բոլոր մակարդակներում, և Արցախի ժողովրդի`մեր հայրենակիցների ինքնորոշման իրավունքի իրացման այս երկու հարցերը տարանջատենք իրարից: Դա շատ կարևոր հանգամանք է: 

- Հայաստանն ու Արցախն այսքան տարանջատված և հակադիր ճամբարներում չեն եղել, ինչու՞, ի՞նչն է պատճառը:

-Շատ պարզ, Արցախի ժողովուրդը ինքն է իր ճակատագրի համար առաջին պատասխանատու սուբյեկտը, և ինքը փորձում է իր բոլոր հնարավոր ուժերով և հնարավորություններով իրացնել ինքնորոշվելու իր սկզբունքը: Ես հարգում եմ այդ ցանկությունը, և անձամբ ես ամեն ինչ կանեմ՝ սատարելու Արցախի ժողովրդի, մեր հայրենակիցների ինքնորոշման իրավունքի իրականացմանը:

- Ասացիք՝ Արցախի ժողովուրդն ինքն է իր ճակատագրի համար առաջին պատասխանատուն: Այդ դեպքում Հայաստանի դերը ո՞րն է Արցախի հարցում, և ինչ իրավունքի որոշումներ ունի` Արցախի կամքին հակառակ: 

- Ադրբեջանի սահմանների անձեռնմխելիության ճանաչումը և Արցախի ժողովրդի՝ մեր հայրենակիցների ինքորոշման իրավունքի իրացումը իրար հետ հակասության մեջ չեն:

- Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը բազմիցս իր ելույթներում խեղաթյուրել է Ադրբեջանի պատմությունը, որի սկիզբը իրականում 1920-ական թվականներն են: Բայց նա ասում է, որ Զանգեզուրը 1920-ական թվականներին Ադրբեջանի կողմից փոխանցվել է Հայաստանին: Իր խոսքով, Ադրբեջանին է պատկանում նաև Սևանը, Երևանը: Ընդգծում Է, որ իրենց 1920 թվականի քարտեզի վրա Սևանա լճի անվանումը չկա, փոխարենը՝ Գոյչա լիճն է: Ինչի՞ մասին է խոսում արհեստածին պետության նախագահը:

- Այդ հռետորաբանությանը ես ծանոթ եմ: Մեկ անգամ չի, որ դա ասվում է Ալիևի կողմից: Խնդիրն այն է, որ հռետորաբանությունը մի բան է, ռեալ քաղաքականությունը՝ մեկ այլ: Հետևաբար, ես ասում եմ, որ մենք պետք է Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև այդ հարաբերությունները հասցնենք այնպիսի մակարդակի, որ բոլոր կնճիռները վերանան: Հիմա, դե կմտնեն Զանգեզուր, Զանգեզուրով կգան-կգնան, իհարկե, Զանգեզուրով կգան-կգնան Նախիջևան, դա միջազգայնորեն ընդունված օրենքներին համապատասխան է, ով է դրան դեմ: 

- Այսինքն, Զանգեզուրը  պիտի հանձնվի՞, թե՞ ուղղակի ճանապարհ պիտի տրվի:

- Զանգեզուրը չի կարող համարվել Ադրբեջանի տարածք, այն պարզ պատճառով, որ երբ ադրբեջանական պետությունը ստեղծվել է, դրանից տասնյակ դարեր առաջ Զանգեզուրը եղել է և պատմական Հայաստանի մաս, և պատմության տարբեր հատվածներում հայկական պետականության մաս: Եվ հետևաբար, չի կարող էդպիսի բան լինի: Ադրբեջանն ընդամենը 100-102 տարվա պետություն է: Կա այդ պետությունը, ոչ մեկը չի վիճարկում, բայց բավականին երիտասարդ պետություն է: Էլի եմ ասում, Զանգեզուրում մենք ապրել ենք հազարավոր տարիներ: Զանգեզուրը եղել է հայկական պետականության մաս: Ադրբեջանը ղալաթ է անում՝ համարելով Զանգեզուրն իրենը:

-Ի՞նչ ակնկալել Մոսկվայում նախատեսված Փաշինյան- Պուտին հանդիպումից:

- Դե, շատ կարևոր հանդիպում է, այն իմաստով, որ այսօր Ռուսաստանը շատ մեծ դերակատարություն ունի, ինչպես Արցախում գտնվող ռուս խաղաղապահ ուժերին ներկայացնող երկիր, այնպես էլ  ՀԱՊԿ-ի շրջանակներում մեր համագործակցությունը, մյուս կողմից էլ՝ մեր տարիների համագործակցությունները տարբեր ոլորտներում: