«Հրապարակ». Կհաջողվի՞ արդյոք գեներացնել ընդդիմադիր շարժում

Երեկ տրվեց Երեւանի ավագանու ընտրությունների նախընտրական քարոզարշավի մեկնարկը: Ի՞նչ կարող են տալ այս ընտրությունները մեր երկրին, որքանո՞վ են անհրաժեշտ։ Այս եւ այլ հարցերի մասին զրուցել ենք քաղաքագետ Արմեն Բաղդասարյանի հետ:

- Երեկ նախընտրական քարոզարշավի մեկնարկը տրվեց: Ընդդիմադիրներից կազմված մի զանգված կա, որ կարծում է, թե Նիկոլ Փաշինյանի հետ ընտրությունների գնալն անիմաստ է: Մի ստվար զանգված էլ անտարբեր է եւ չի գնալու քվեարկության: Ի՞նչ ընտրություններ են մեզ սպասվում: Ի՞նչ գնահատական կտաք այս պրոցեսներին Դուք:

- Ընտրություններն ինձ համար, վստահ եմ՝ նաեւ շատերի համար կարեւոր են այնքանով, որքանով կհաջողվի դրա արդյունքում գեներացնել ընդդիմադիր շարժում, որը կկարողանա ի վերջո հասնել իշխանափոխության: Այսինքն` ընտրությունների նպատակը չպետք է լինի քաղաքապետի շատոն (դղյակ` Հ. Գ.) վերցնելը, որովհետեւ ես վստահ եմ, որ այդ հարցն իշխանությունները կարգավորելու են տարբեր սխեմաներով: Այդ առումով ընտրությունները որեւէ առումով նշանակություն չունեն եւ անգամ հետաքրքիր էլ չեն: Ընտրությունները հետաքրքիր են զուտ նրանով, որ կարող են դրա արդյունքում քաղաքական գործընթացներ սկսվել: Նշեմ, որ այդ գործընթացն արդեն իսկ պետք է սկսված լիներ: Չեմ կարծում, թե ընտրություններից հետո կհաջողվի նման շարժում ձեւավորել: Պահը հիմա է: Այնպես որ, ընտրություններին մասնակցելն էական չէ, դա երկրորդական հարց է, առանձնապես այդ մասին չեմ էլ մտածում: Կլիներ հետաքրքիր, եթե լիներ միավորում, իշխանությունների դեմ ձեւավորված շարժում: Եթե այդ շարժումը չկա, ուրեմն այս ընտրությունները չեն տարբերվում Գավառի կամ Ստեփանավանի ընտրություններից:

- Այսինքն, կարծում եք՝ չկա պայքար: Անդրանիկ Թեւանյան, Մանե Թանդիլյան, Հայկ Մարության... ո՞րն է նրանց նպատակը, քաղաքապետ դառնա՞լը:

- Չէ, նույնիսկ դա չէ, որովհետեւ այդ ուժերի մեծ մասը շատ լավ գիտակցում է իր ուժերի կարողությունը: Ըստ իս` նրանք գիտեն, որ շանս չունեն: Պարզապես կարող են պայքարել պատվավոր երկրորդ կամ երրորդ տեղերի համար, իրենց վարկանիշը բարձրացնել, բայց վստահ եմ, որ նրանք՝ բոլորը, հասկանում են իրողությունները եւ ավելի շատ միմյանց են կսմթելու: Կարծում եմ՝ Երեւանի քաղաքապետի հարցն արդեն լուծված է: Ինձ չի թվում, թե այս ընթացքում հնարավոր է լուրջ ռեսուրսներ գեներացնել:

- Կարծիքներ կան, որ Հայկ Մարությանը կարող է մեծ թվով ձայներ հավաքել, անգամ առաջատար լինել:

- Ես որեւէ մեկին չեմ ուզում անդրադառնալ, որովհետեւ իմ նշածը բոլորին է վերաբերում, մեծ հաշվով: Եթե հասարակության մեջ նման կարծիք կա, դա նշանակում է, որ Մարությանը կարող է պայքարել երկրորդ տեղի համար: Այսպես ասած` երկրորդ տեղի ֆավորիտն է:

- Ինչո՞ւ եք այս իշխանություններին անպարտելի համարում:

- Ոչ թե անպարտելի են, այլ անպարտելի է վարչական ռեսուրսը, անպարտելի է նաեւ ընտրակեղծիքների այն համակարգը, որը եղել է նախկինում, այսօր էլ, իմ պատկերացմամբ, այն ոչ թե ոչնչացրել, այլ կատարելագործել են` թյունինգի ենթարկել: Տիգրան Ավինյանի փոխարեն, ինչպես իրենք են ասում, ինչ ուսապարկ էլ լիներ, այդ նույն մեխանիզմների կիրառմամբ դառնալու է քաղաքապետ:

- Այդ դեպքում ինչո՞ւ են լռում Հայաստանի ընդդիմադիրները: Չկա՞ ցանկություն, չկա կա՞մք, թե՞ չկա ռեսուրս:

- Այս պահին, ըստ իս, քաղաքական լուրջ պրոցեսներ գեներացնելու համար քաղաքական լուրջ ուժերը նախ պետք է ներկայացնեն այլընտրանքային ծրագիր, որպեսզի Հայաստանն ու Արցախն այս վիճակից դուրս բերեն: Բայց քանի որ չկա այդպիսի ծրագիր, կամ էլ պարզապես չեն ցանկանում այդ մասին բարձրաձայնել, գերադասում են մի կողմ քաշված սպասել ֆորսմաժորային իրավիճակի, որի արդյունքում կարող են մեծանալ իշխանափոխության հասնելու իրենց շանսերը: