Երբ հալածեցին Գագիկ Ծառուկյանին, գոնե մեկ մարդ դուրս չեկավ, պատվախնդրություն չցուցաբերեց. Վարդգես Գասպարի

Եթե ԱԺ պատգամավորների ճնշող մեծամասնությունը խորհրդարան մուտք գործելուց կարճ ժամանակ անց մոռանում է իր ընտրողին, ապա գտնվում են քաղաքացիներ, որոնք չեն մոռանում նրանց։ Քաղաքացիական ակտիվիստ, նախկին քաղբանտարկյալ Վարդգես Գասպարին անցած տարիների ընթացքում առիթը բաց չի թողնում ԱԺ ՀԱԿ խմբակցության պատգամավորներին հիշեցնելու իրենց պարտականությունները։ Երբ սոցիալական ցանցերում, հրապարակային ելույթներում նրա ահազանգերը շարունակում են մնալ անպատասխան, Վարդգես Գասպարին ակցիաներ է անում՝ իր ընտրյալ պատգամավորների տան դիմաց մի քանի օր շարունակ, որոշակի ժամերի պառկելով։
Վարդգես Գասպարիի հետ Hraparak.am-ի զրույցը ներկայացնում ենք ստորեւ։

-Պարոն Գասպարի, հուլիսի 17-31-ն ընկած ժամանակահատվածում, «Սասնա ծռեր» ջոկատի անդամների կողմից ՀՀ ոստիկանության ՊՊԾ գունդը հսկողության տակ վերցնելուց հետո, Դուք թե՛ Ֆեյսբուքում հայտարարությունների տեսքով, թե՛ ակցիաների միջոցով Ձեր ընտրած պատգամավորներից պահանջում էիք, որ արձագանքեն տեղի ունեցող իրադարձություններին։ Ի՞նչ հետեւություններ արեցիք նրանց վերաբերմունքից։
-Ոչ մի արձագանք չեղավ։ Այդ լռության իմաստն այն էր, որ լինեն նվազ խոցելի։ Ես ենթադրում եմ, որ նրանք ասելիք չունեն։ Քաղաքական հարցերը՝ մի կողմ, նույնիսկ քաղաքացիական հասարակությանն են անուշադրության մատնում։ Երբ ոտնահարվում են մասսայաբար մարդու իրավունքները, իրենք ոչ մի բացատրություն չունեն։ Իրենք ուղղակիորեն անցել են ընդհատակ, եւ ես ենթադրում եմ, որ առաջիկա ԱԺ ընտրություններին իրենք այլեւս իմ քվեի կարիքը չունեն։ Առհասարակ՝ նրանք քաղաքացիների քվեի կարիքը չունեն, որովհետեւ, իմ ընկալմամբ, իշխանությունները տիրապետում են ընտրակեղծարարության բոլոր մեխանիզմներին։ Եվ բոլոր ընդդիմադիր կոչված ուժերը, այդ թվում նաեւ՝ ՀԱԿ-ը, ավելի շատ խնդիր ունեն իշխանությունների հետ, որովհետեւ իրենց քվեն նրանցից են խնդրելու։ Հետեւաբար՝ իրենք ո՛չ իմ, ո՛չ էլ այլ քաղաքացիների քվեի կարիքը չունեն։ Իրենք էլ են համոզված, որ ընտրությունների ելքը կախված է իշխանություններից եւ աշխատում են իրենց հարաբերությունները չփչացնել գործող իշխանության հետ։

-Դուք ակցիա արեցիք նաեւ ՀԱԿ առաջնորդ, ՀՀ առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի առանձնատան դիմաց։ Ի՞նչ արձագանք ունեցավ այն։
-Անցած մի քանի օրերին, ամեն օր, երեկոյան ժամը 19.00-20.00-ն ես ակցիաներ եմ անում։ Իմ ձեռքին հետեւյալ պաստառն է՝ «Սերժի՛կ, մարդասպան, Սերժի՛կ, սրիկա»։ Մոտեցան Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի թիկնապահները եւ ասացին՝ կարո՞ղ է, մենք չգիտենք։ Ես էլ ասացի՝ այո՛, Դուք մոռացել եք արդեն, դա չի երեւում, բարձրաձայնե՛ք մի անգամ, որ տեսնեմ՝ չեք մոռացել։ «Բարձրաձայնել» ասելով նկատի ունեի եւ՛ ԱԺ ՀԱԿ պատգամավորներին, եւ՛ ՀՀ առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին։ Ասացի՝ քանի որ չեք բարձրաձայնում, ես կասկածում եմ, որ Դուք մոռացել եք, թե ով է Սերժիկը։ Հաջորդ օրերին գալիս էին ասում, թե ինչ ես անում, քանի օր ես գալու. այն, ինչ որ ես գրել էի Ֆեյսբուքում։ Խնդիրն այն է, որ «Հայ ազգային կոնգրես» կուսակցության հավատացյալներին այդ հարցն այնքան էլ չի անհանգստացնում, գերադասում են վայելել իրենց ամառային հանգիստը, քան գալ եւ պատասխանել իմ հարցերին։ Մարդը, որն ընտրել է ԱԺ պատգամավորին, գալիս, պահանջ է ներկայացնում։ Ի՞նչ պահանջ է նա ներկայացնում, տրամաբանակա՞ն է այն, թե՞ անտրամաբանական, ընդունելի՞ է այն, թե՞ ոչ՝ իրենց դա չի անհանգստացնում, իրենք իրենց արձակուրդն են վայելում։ Իրենք առհասարակ իրենց ընտրողների կարիքն այլեւս չունեն, ոչ էլ այդ հարցն իրենց հուզում է, որ իրենց տարիների կուռքի աստիճան Նախագահի տան առջեւ պիկետ է արվում։ Եթե Դուք Ֆեյսբուքում ինչ-որ բան գրեք իրենց, իրենք Ձեզ 12 անգամ ավել հայհոյանքներով կպատասխանեն, բայց երբ ընտրողը գնում, կոնկրետ հարց է առաջ քաշում, որ ԱԺ պատգամավորները, ՀԱԿ առաջնորդը գոնե մի փոքր դերակատարություն ունենան՝ ընդդեմ քաղաքացիական իրավունքների ոտնահարման, այն իրենց չի հետաքրքրում։ Իրենց հետաքրքրում է, որ Ֆեյսբուքի տարածքում հայհոյեն ընդդիմախոսներին։

-Դուք կարդացե՞լ եք Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի վերջին հոդվածը, որը վերաբերում էր «Սասնա ծռեր» ջոկատի գործողություններին։ Ի՞նչ հետեւություններ եք արել այդ հոդվածից։
-Ինձ, անկեղծ ասած, չի հետաքրքրում այդ հարցի քաղաքական լուծումը։ Դա քաղաքական գործիչների խնդիրն է։ Ինձ հետաքրքրում են մարդու իրավունքների զանգվածային ոտնահարման դեպքերը, այն, որ տասնյակ, հարյուավոր մարդկանց տանում, լցնում են ներքին զորքերի զորանոցը, այնտեղ նրանց պահում են 10-15 ժամ, նվաստացնում, ենթարկում կտտանքների։ Ոչ մի քաղաքական ուժի դա չի հետաքրքրում։ Եթե ԱԺ ՀԱԿ պատգամավորներին դա չի հետաքրքրում, այն առավել եւս չի հետաքրքրում ավելի տոտալիտար կուսակցություններին, ինչպիսին է, օրինակ՝ Դաշնակցությունը։ Եթե ՀՅԴ-ի որեւէ համախոհ քննադատի իր կուսակցության ղեկավարներին, ապա ես կարծում եմ, որ ոչ ավել, ոչ պակաս, կսատկացնեն նրան։ Իսկ մյուս կուսակցություններն ի՞նչ համախոհ կարող են ունենալ, կամ նրանց ի՞նչ պահանջներ կարող են ներկայացնել։ Կյանքը ցույց տվեց, որ, երբ Գագիկ Ծառուկյանին հալածեցին, գոնե մեկ մարդ դուրս չեկավ, պատվախնդրություն չցուցաբերեց՝ ասելով, թե ինչու են Գագիկ Ծառուկյանին այդքան նվաստացնում։ Ես քվեարկել եմ ՀԱԿ-ի օգտին եւ ակնկալում եմ, որ մինչեւ 2017թ. ԱԺ ՀԱԿ խմբակցության պատգամավորները կատարեն իրենց պարտականությունները, մասնավորապես՝ քաղաքացիական իրավունքների պաշտպանության հարցում։

-Օրինակ, ԱԺ ՀԱԿ խմբակցության պատգամավոր, ՀԺԿ նախագահ Ստեփան Դեմիրճյանը 2003թ. ՀՀ նախագահի ընտրություններից հետո, ոչ պաշտոնական տվյալներով՝ համարվում էր ՀՀ ընտրված նախագահ, նա մեծաթիվ զանգվածներ էր հանում փողոց եւ բազմամարդ հանրահավաքներ կազմակերպում։ Դրանից հետո էլ նա գործել է ընդդիմության դաշտում։ Դուք ակցիաներ եք արել նաեւ նրա տան դիմաց։ Ըստ Ձեզ՝ ինչո՞վ է պայմանավորված նրա պասիվությունը։
-Ամեն մեկն արդեն հարմարվել է իր կարգավիճակին։ Ստեփան Դեմիրճյանը ստացել է ԱԺ պատգամավորի մանդատ, եւ ինձ թվում է, որ դա իրեն բավարարում է մինչեւ 2017թ.։ Իսկ 2017 թվականից հետո ինքը կորոշի՝ մեկ այլ բան անի՞, թե՞ ոչ։

Թագուհի Հակոբյան