Պատգամավորի տան համար առևտուր էր անում
Մտա բանջարանոցային մեր փոքրիկ կրպակը, իմանալու՝ հատուկենտ առևտուր անողները ինչ որակի առևտուր են անում: Երբ մի կերպ խցկվեցի կրպակ, բադրիջանների կողքին աչքովս ընկավ չափով մեծ մի բադրիջան: Այն է, ուզում էի ձեռքս մեկնել՝ վերցնելու, երբ ձեն հանեց.
-էս ամեն մինը իմ բոյիս է, կտրած չես ծախու՞մ:
Վաճառող տղամարդը մուշտարու աչքով նայեց չորիկ ու սևուկ հաճախորդուհուն և բռնկվեց.
-Սրա ի՞նչը կիսեմ,- այնպես վիրավորվեց,- ասես իր հետ կապված մի բան էին առաջարկում:
Լավ է, որ մի ուրիշ առևտուր անող մտավ.
-Սուրո ջան էդ բադրիջանդ խի՞ է տենց խոշոր:
Դե շունը կապիր, Սուրոյին բաց թող: Այնպես արժանապատվորեն բմբլահանեց տիկնոջը, որ չորիկ տիկինը մտավ մյուս կնոջ վիճակի մեջ ու ասաց.
-Կիսենք էլի, Սուրո ջան, ես ու էս տիկինը:
Սուրոն զինաթափվեց ու երկու տիկնոջ մեջ կիսեց բադրիջանը, հետո խեղճ- խեղճ ինձ նայելով, ասաց՝ այ սա է իմ հալը: Չորիկ տիկինը կանգ առավ ծիրանի վրա, վերցնում ու դնում էր, վերցնում ու ասես փայփայում էր: Սուրոն էն գլխից ասաց.
-Ծիրանը չեմ կիսելու:
- Խի՞ որ, արձագանքեց մյուս տիկինը: - Պճղովի չի՞, հատով ծախիր էլի, գոնե համը տեսնենք:
Հենց այդ պահին թարմ խնձորի տեսքով մի կին մտավ: Սուրոն լավ ապրանքագետի նման ժպտաց՝ համեցե՜ք… Երկու տիկիները վիրավորվեցին.
-Թող մեր առևտուրն անենք, վերջացնենք, նոր հրավիրիր,- ասացին զայրացած:
Բայց Սուրոն այլևս ոչ մի խոսք չէր ընկալում, ոնց որ այդ երկու տիկինը նախորդ օրվա բանջարեղեն լինեին, վրեններն էլ չէր նայում: Խնձոր տիկինը գեղգեղաց.
-Սուր ջան, էրեգ ողջ գիշեր շեֆերս ֆուտբոլ են նայել: - Գործի չեն գնացել:- Էդ լավ-լավ մրգերից տուր, տանեմ, ուշքի գան:
Սուրոն միշտ պարծենում էր, որ մի լավ հաճախորդ ունի: Պատգամավո՜ր է,- ասում է խորհրդավոր: Նա էլ որ չլինի, չգիտեմ՝ ինչ էի անելու: Տան աշխատողը միշտ գալիս ու բոլ- բոլ առևտուր է անում: Այդ խնձոր տիկինը նրանց տան աշխատողն էր:
-Տա՜մ, բա չտա՜մ,- երանությամբ արձագանքեց Սուրոն:
-Անաբու՜ռ,- ասացին բադրիջանը կիսած կանայք:
Արկղերի մեջ ինչքան խոշոր ծիրան, սալոր, խնձոր ու այլ մրգեր կային, Սուրոն պատգամավորի տան համար առանձնացրեց: Արկղերը համարյա դատարկվեցին: Տնական ձու էլ կար, պատգամավորի տան աշխատողն ասաց.
- Սուր ջան խոշոր ձվեքը տուր:
Երբ պատգամավորի տան աշխատողը գնաց, մի ուրիշ հաճախորդ եկավ.
-Սուրո, էդ խի՞ են ձվեքդ մանր…
Երկու տիկինները վրա տվին.
-Մեծ ձվեքը պատգամավորն ու իր կինն են ուտում…
ՀԳ Անունը հարկ չեմ համարել նշել, որովհետև բոլորն էլ նույն կարգավիճակում են… ու նույն փորով են մտածում ժողովրդի մասին:
ՀԱՍՄԻԿ ԲԱԲԱՋԱՆՅԱՆ
Կարծիքներ