Ամեն տարիքում նկատել եմ թուրքերի ու ադրբեջանցիների հետ հարաբերությունների տրանսֆորմացիան
Նախ սպորտի շնորհիվ, ապա նաև կրթության՝ 15 տարեկանից շփվել եմ թուրքերի և ադրբեջանցիների հետ: Ամեն տարիքում նկատել եմ հարաբերությունների տրանսֆորմացիան:
Երբ պատանի էինք և այնքան էլ քաղաքականացված չէինք, շփումներն ավելի անկաշկանդ էին և մաքուր (նույնիսկ թշնամական վերաբերմունքը մաքուր էր՝ առանց ձևերի, ինչը միշտ զգացել եմ ադրբեջանցիների կողմից՝ հատուկենտ բացառություններով): Թուրքերի կողմից երբեք նման վերաբերմունք չեմ նկատել: Հակառակը, միշտ եղել է ընդգծված սիրաշահում, սիրալիրություն, հարգանք (թեկուզև ձևական): Ինչու՞. որովհետև թուրքերն ինչ պետք էր, արել էին և վերցրել, իսկ ադրբեջանցիներն էլ լրջորեն պատրաստվում էին…
Տարիքի հետ, երբ ավելի հասուն դարձանք, հայտնի, որոշներս էլ՝ խոհեմ, ամեն բան դարձավ ավելի հաշվարկված:
Ադրբեջանցիների մոտ ավելի ծայրահեղական դարձավ վերաբերմունքը հայերի նկատմամբ՝ ընդհուպ մինչև իրար չբարևելը: Մի բան, որ սպորտում շատ հազվադեպ է լինում:
Բայց թուրքերի հետ նորից խնդիր չկար: Դեռ ավելին, ինչքան ավելի հայտնի դարձանք, տիտղոսակիր, այնքան ուժեղացավ սիրաշահումը: Այդ առումով նրանք հաստատ բացառիկ են…
Հիմա,երբ ըմբշամարտի միջազգային ֆեդերացիայում բարձր պաշտոն եմ զբաղեցնում, այդ հարաբերություններն այլ երանգ են ստացել՝ չխորանամ:
Այս տարիների ընթացքում ունեցել եմ շփումներ շարքային մարզիկներից մինչև բարձրաստիճան պաշտոնյաներ երկու երկրներից էլ…
Մի փոքրիկ դրվագ. երբ 2016թ-ին Պոլսում (ներկայիս Ստամբուլ) դարձա միջազգային մրցաշարի հաղթող, տեղի քաղաքապետը ոտնկայս ծափահարում էր և հետո թարգմանչի միջոցով արտահայտում հիացմունքը գոտեմարտերիցս...
Այսքանը (հնարավորինս հակիրճ) գրեցի, որ մոտավոր հասկանաք եղած փորձը:
Ավելացնեմ՝ բակալավրում դիպլոմային աշխատանքս եղել է «թուրք-չինական հարաբերությունները», մագիստրատուրայում՝ «թուրք-ամերիկյան», իսկ ասպիրանտուրայում՝ «թուրք-սիրիական»:
Հիմա, Հայաստանի դե ֆակտո իշխանության չտես, հակապետական ներկայացուցիչները, որոնք ո՛չ տեսական, ո՛չ գործնական որևէ փորձ չունեն, գտնվում են բոլոր առումներով ստորացվածագույն վիճակում, որոշել են հարաբերվել/քաղաքական խաղեր տալ ժամանակակից միջազգային հարաբերություններում ամենավտանգավոր և ամենաազդեցիկ դեմքերից մեկի և նրա կցորդի հետ, ով պահը բաց չի թողնում մեզ վնասելու և ստորացնելու համար:
Դե հիմա պատկերացրեք, թե Հայաստանը ներկայացնող պատուհասներին ինչպես են խաբելու(եթե դրա անհրաժեշտությունն իհարկե լինի) ու «ծովից ծարավ հետ բերելու»:
Եվ այդ ամենը կատարվում է հայ ժողովրդի լռության/համաձայնության պայմաններում՝ ունենալով նաև որոշ վայ քաղաքական ուժերի աջակցությունը…
հ.գ. տարիներ անց հուսամ կբացահայտվի, թե սրանց ովքեր էին իշխանության բերել Հայաստանում:
Ամեն բան օրինաչափ է
Կարծիքներ