Ես ուղղակի նախանձոմ եմ Դավիթ Շահնազարյանին (տեսանյութ)

Ամենայն անկեղծությամբ եմ ասում՝ միշտ նախանձել եմ այն մարդկանց, ովքեր էս գլխից ամեն ինչ գիտեն ու հենց մի բան է պատահում, տուտ ժե տալիս են իրենց սպառիչ գնահատականը:

Դավիթ Շահնազարյանն, անխոս, այդ մարդկանցից մեկն է և ես նրան նախանձում եմ:

Ինչպե՞ս չնախանձես մի մարդու, ով, դեռ Ուկրաինայում Բոինգ-777-ը գետնին չհասած, Ինքը Երևանում արդեն գիտի, որ խփել են, գիտի ովքեր են խփել, ինչու են խփել... Չէ, այս մեկը՝ ինչու են խփել, չգիտի, բայց այդ հարցն այնպես է շրջանցում, որ տպավորություն է ստեղծվում, թե դա էլ գիտի:

Որպեսզի հիմնավոր դարձնի իր ասածները, Դավիթ Շահնազարյանը չի մոռանում մեզ տեղյակ պահել, որ ինքը հետևել է Բոինգի կործանման հետ կապված ողջ լրահոսին: Եվ, ահա թե ինչ է պարզել՝ Բոինգը խփել է կամ Ռուսաստանը, կամ նրա ցուցումով կռվող Դոնեցկի աշխարհազորը: Այդպես էլ ասում է՝ միանշանակ, միանշանակ է որ նրանք են խփել:

Եթե Դավիթ Շահնազարյանը ասեր նաև, թե ռուսները կամ Դոնեցկի աշխարհազորը ինչու են խփել այդ բազմաչարչար Malaysia Airlines-ի ինքնաթիռը, նախանձս կատարյալ էր լինելու:

Ու հիմա չկա մեկը, որ ինձ ասի, թե միջազգային այս հսկայական ճնշման տակ Ռուսաստանի կամ Դոնեցկի անջատականների ինչի՞ն էր պետք մերկ հետույքներին կատու շալակել: Մի՞թե Մոսկվան ու Դոնեցկը չէին հասկանում, որ բավական է նման մի առիթ տան ու արդեն ոչ թե սուտ պատժամիջոցներ կկիրառվեն, այլև գործնական քայլեր:

Բայց գանք Դավիթ Շահնազարյանի տեղեկացվածությանն ու անալիտիկ մտքին, որին ես այնքան նախանձում եմ: Նա, ընդամենը տեղյակ լինելով, որ Բոինգ է ընկել ու մեջը 283 ուղևոր է եղել, տուտ ժե եզրակացրել է, որ ռուսներն են խփել, կամ նրանց ցուցումով կռվող աշխարհազորը: Այդպես էլ ասում է՝ միանշանակ, միանշանակ է, որ նրանք են խփել: Ո՞նց չնախանձես...

Պարզվում է, որ Մեծ Բրիտանիայում էլ Դավիթ Շահնազարյանի նման մտածողներ կան: Բոինգը դեռ գետնին չհասած՝ ՄԱԿ Անվտանգության խորհրդի արտակարգ նիստ են հրավիրել բոինգի գծով: Դեռ ՄԱԿ հիշյալ նիստը չսկսված՝ Ուկրաինայի նախագահ Պորոշենկոն հայտարարում է, որ հակաահաբեկչական գործողությունների գոտում պետք է փոխել տակտիկան ու ավելի որակյալ պայքար ծավալելու նպատակով երկիր հրավիրել այլ պետությունների (բացառությամբ Ռուսաստանի) զինված ուժեր: Պորոշենկոյի այդ խոսքի վրա էլ ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղար Ռասմուսսենն է իրար խառնվում, Օբաման է այնտեղից հրահանգում՝ ոչնչի ձեռք չտալ, մինչև մասնագետները հասնեն աղետի վայր:

Ես, իհարկե, ավելի մանրամասն տեղեկություններ էլ ունեմ: Օրինակ, որ ուկրաինացի դիսպետչերները Բոինգի անձնակազմին կարգադրել են իջեցնել օդանավը մինչև 10,06 կմ բարձրության, մինչդեռ նախնական պայմանավորվածության համաձայն, ինքնաթիռը Ուկրաինայի երկինքը պետք է անցներ 10,6 կմ բարձրության միջանցքով: Ի տարբերություն Դավիթ Շահնազարյանի, գիտեմ նաև, որ 2001 թվականին անկախ Ուկրաինայի հակաօդային պաշտպանության համակարգից արձակված հրթիռը որոշ խելացի գեներալների պատճառով հարվածեց Ty-154 ինքնաթիռին և սպանեց մոտ 70 մարդու: Արդեն նույնիսկ աշխարհը գիտի, որ Դոնեցկի շրջանում տեղի էր ունեցել ուկրաինական հակաօդային պաշտպանության համակարգերի վերադիսլոկացիա և հենց այդ տարածքում էին տեղակայվել Ուկրաինայի զինուժի БУК М1 համակարգերը և այլն: Բայց ինչո՞ւ, Դավիթ Շահնազարյանի նման, ես չեմ կարողանում միանշանակ, միանշանակ պնդել, որ Ուկրաինայի բանակն է խփել Բոինգը:

Պուտինը որ Պուտին է, դարձյալ չի կարողանում միանշանակ ասել, որ Ուկրաինան է խփել: Նա ասում է. «Պատասխանատվությունն ընկնում է այն երկրի վրա, որի տարածքում նման խայտառակություն է տեղի ունենում»:

Եվս մի նկատառում: ՄԱԿ-ից, թռիչքների անվտանգության միջազգային կազմակերպությունից, Մալայզիայից, Ամերիկայից, մյուս շահագրգիռ երկրներից մասնագետներ պետք է գան և ուսումնասիրեն տեղի ունեցածը, իսկ Դավիթ Շահնազարյանին չեն կանչել: Ինչո՞ւ չեն կանչել: Բայց կանչեն՝ ի՞նչ անեն: Դավիթ Շահնազարյանն ամեն ինչ գիտի: Երևի նախանձում են:

Էդիկ Անդրեասյան