Մենք բարձր գոռալով չենք պայմանավորում ընդդիմության որակը

Կառավարության ծրագրի քննարկման դրամատիկ հանգուցալուծման, իշխանություն-«Լուսավոր Հայաստան» առճակատման մասին լսեցինք խորհրդարանական ամենամեծ ընդդիմադիր ուժի՝ ԲՀԿ պատգամավոր Սերգեյ Բագրատյանին։

- Պարոն Բագրատյան, թեեւ դուք եք մեծությամբ երկրորդ ուժը եւ դեմ քվեարկեցիք ծրագրին, կարո՞ղ ենք ասել, որ ԲՀԿ-ն, ավանդույթի համաձայն, ռադիկալ դիրքերից հանդես չեկավ, կոշտ չքննադատեց ու դրա համար էլ չարժանացավ իշխանության  «ուշադրությանը»։

- ԲՀԿ-ի քննադատությունները խիստ առարկայական էին եւ թվային, տրամաբանական եւ ողջամիտ, հետեւաբար, շատ բարդ կլիներ քննադատել այդ առաջարկությունները։ Մեր առաջարկները պետության զարգացման կարեւորագույն բաղադրիչներն են։ «Լուսավոր Հայաստանի» առաջարկների վերաբերյալ չեմ կարող ոչինչ  ասել, բայց շեշտում եմ, որ մեր առաջարկներն այնքան տրամաբանված էին, որ չէին կարող ոչինչ ասել, այդ առաջարկության հեղինակներին պիտակավորել չէր կարելի, դա փաստ է։

- Փաստորեն, Ձեր ասածի ենթատեքստն էլ համընկնում է իշխանության կարծիքին, որ Մարուքյանն ու իր թիմը ոչ կառուցողական քննարկում էին ծավալել, ինչի առիթով էլ արժանացան իշխանության կոշտ գնահատանքին։

- ԼՀԿ-ի առաջարկները որակելու իրավունքն ունի բացառապես իշխանությունը, ես ձեռնպահ կմնամ։

- Ձեր տպավորությամբ՝ ո՞ր կողմն էր այս բանավեճում «ճիշտը»։

- Ես իմ ելույթում էլ հատուկ շեշտեցի հանդուրժողականության մթնոլորտի կարեւորությունը եւ այժմ նույնպես այն կարծիքին եմ, որ քաղաքական օպոնենտի նկատմամբ պետք է հանդուրժող լինել։ Բայց կան երեւույթներ, որ միգուցե ավելի խորքային են, քան հասարակությունը տեսնում է, եւ հաճախ ակնհայտ դիսոնանսի դեպքում ցանկացած անձնավորված խոսք զայրույթ է առաջացնում։ Ենթադրում եմ, որ կային ավելի խորքային պատճառներ՝ նման կտրուկ պատասխանելու, սուր քննադատության։

- Օրինակ՝ ի՞նչ խորքային պատճառներ։

- Դե, օրինակ, վարչապետի պատասխանները տեսաք դրոշի վերաբերյալ, որ Վատիկանի դրոշը պետք է լինի, եւ նախկինում հեղափոխության ընթացքի վերաբերյալ իր պատասխանները։ Ես ենթադրում եմ, որ այդ խորքային հարցերի հետ էր կապված, որ ադեկվատ չէր հարցերը ունենալով նման խորքային պատմություն։ Սա իմ ենթադրությունն է։

- Այսինքն՝ կասկածներ ունեք, որ ԼՀԿ-ն այլ կենտրոնից է կառավարվում, կամ, ինչպես Փաշինյանն էր ասում՝ նրա քաղաքականության «մշակման կենտրոնը» չի փոխվել։

- Ես վերլուծելով՝ նման կարծիք ունեցա, որ վարչապետը դա է ակնարկում։

- Իսկ գուցե իսկապես ավելի ռադիկա՞լ էր ԼՀԿ-ն, կամ, ինչպես ոմանք են նման հետեւություններ արել՝ իշխանությունը ԼՀԿ-ին շնորհում է ռադիկալ ընդդիմության տիտղոսը, որպեսզի ԲՀԿ-ն ավելի շատ անկյուն մղվի։

- Ընդդիմություն-իշխանություն հարաբերությունը որոշվում է ընտրությունների ընթացքում, եւ ժողովուրդն իր ավելի մեծ քվեով ԲՀԿ-ի ծրագրերն է համարել այլընտրանքային «Իմ քայլը» դաշինքի ծրագրերին, հետեւաբար, որեւէ մեկը չի կարող արհեստական ընդդիմության իմիտացիա ստեղծել։

- Բայց դուք ակնհայտ մեղմ, երկչոտ ելույթներ, քննադատություն ներկայացրիք։

- Այդպես չէ, ընդդիմությունը պետք է լուծման ճանապարհը ցույց տա, իշխանությունն իրավունք ունի ընդունելու կամ չընդունելու։ Եթե մենք բարձր գոռանք եւ շատ խիստ ասենք, որ մեզ 5  տոկոսը չի բավարարում, դրանից խնդիրը չի փոխվի, մենք շատ հանգիստ ասացինք, որ դա այն ցուցանիշը չէ, որ կարելի է հեղափոխություն անել։ Հիմա պարզ, հասկանալի ասելու փոխարեն այդ հինգ տոկոսը սարքել գերբնական թիվ, կապել նախորդ իշխանության թվերի հետ եւ այլն, եւ այլն… մեր մոտեցումներն ավելի առողջ ու հստակ են, մենք բարձր գոռալով չենք պայմանավորում ընդդիմության որակը, այլ՝ առաջարկների որակով։

- Դուք նախորդ վարչապետերից շատերի դեպքում ոչ միայն գոռում էիք, այլեւ սպառնում հրաժարականի պահանջով։

- Մենք սպառնալիքներով չենք խոսում, այս ծրագրերը, որոնք դրված են կառավարության ծրագրի հիմքում, պիտի սպասարկեն հանրային սպասումները, մենք կվերահսկենք եւ կքննադատենք դա, մենք ակնդետ հետեւելու ենք կառավարության ծրագրի իրականացմանը, եւ մեր վերաբերմունքը լինելու է համարժեք։