The show musn't go on

2020 թվականի հունվարի առաջին կեսին ժողովրդավարության հրացոլք կատարվեց հայկական երկնակամարում. ՀՀ վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնող Փաշինյան Նիկոլը երկու անգամ որպես վկա ներկայացել է ՀՀ Քննչական կոմիտե: Սակայն քննչականում հարցաքննվել է որպես տուժող: Դա հայաստանյան հասարակությանը ներկայացվեց որպես ժողովրդավարության ամենաիսկական դրսևորում: Հրապարակվեց, որ հարցաքննությունները տևել են ընդհանուր 2 ժամ 35 րոպե: Խոսքը Փաշինյանի և ՀՀ ԱԱԾ նախկին տնօրեն Ա.Վանեցյանի, ինչպես նաև Վանեցյանի և ՀՀ ՀՔԾ պետ Ս.Խաչատրյանի միջև տեղի ունեցած հեռախոսային խոսակցությունների գաղտնալսումների առումով հարուցված քրեական գործի մասին է: Շոուն վաղուց է ավարտվել, և շուտով կլրանա այդ «պատմական» իրադարձության երեք տարին, սակայն նույն այդ հասարակությունը դեռևս տեղյակ չէ, թե ովքեր և ինչպես են կազմակերպել այդ գաղտնալսումները: Սակայն, ինչպես ասվում է ռուսական անեկդոտում՝ «Поручик! А Вы детей любите? Нет. Но сам процесс...»:

Պարզվում է, սակայն, որ «մեծարգո» Փաշինյանը հարցաքննվել է նաև երրորդ անգամ, և դա տեղի է ունեցել վերջերս: Երրորդ անգամ նրա հարցաքնվելը պահվել է գաղտնի, և դրա մասին մեզ տեղեկացրեց ամերիկյան հարկատուների հաշվին գոյատևող հայաստանյան լրատվական կայքը: Բայց ինչպես և սպասվում էր, այս անգամ տեղեկատվական շոու չէր բեմադրվել, քանի որ, նախ, Փաշինյանը վաղուց է հրաժեշտ տվել ժողովրդավարության թեմայով հասարակության հետ սիլի-բիլի անելուն: Երկրորդ, այս անգամ ևս նա հրավիրվել էր որպես վկա, սակայն իրական ժողովրդավարության պայմաններում Քննչական կոմիտեից ինքը դուրս կգար առնվազն քաղաքից չբացակայելու վերաբերյալ ստորագրություն տալու պայմանով: Փաշինյանը հարցաքննվել է զոհված զինվորների հարազատների պահանջի հիման վրա հարուցված քրեական վարույթի շրջանակում: Վերջիններս ապրիլից անընդհատ բողոքի ակցիաներ էին անում կառավարության և գլխավոր դատախազության շենքերի առջև։ Պահանջում էին հարցաքննել Փաշինյանին և նրան որպես մեղադրյալ ներգրավել այդ քրեական վարույթի շրջանակում: Կարծում եմ, որ զոհվածների հարազատների պահանջն, ի վերջո, կյանքի կկոչվի իշխանափոխությունից անմիջապես հետո: Որովհետև ոչինչ չի մնում անհետևանք այս աշխարհում: