Կարող է որոշ մարդկանց մոտ ԲՀԿ-ից նեղացվածություն կա

Երեւանի գերխնդիրը ընտրություններին մասնակցող կուսակցությունների համար կանաչապատումն է: Սոցիալական գերխնդիրները հետին պլանում են: Կամ, ինչպես ասում է ԲՀԿ ցուցակի 2-րդ համարի ներկայացուցիչ Գուրգեն Արսենյանը, դրանք կառավարության գործառույթն են:



 



Մինչդեռ առանց այս հիմնարար խնդիրների լուծման, կեղտոտ փողոցներում գազոն ցանելն ու ջանասիրաբար թարմացվող տնկիները գրոշի արժեք չունեն: Սակայն պարզվում է՝ ԲՀԿ ցուցակի 4-րդ համարը ներկայացնող Վայոց Ձորի նախկին մարզպետ Սերգեյ Բագրատյանը հակառակ կարծիքի է. նա կանաչապատումն ամենակարեւոր խնդիրը չի համարում: Թեմայի շուրջ զրուցեցինք Սերգեյ  Բագրատյանի հետ:    



 



-  Մարզպետները հպարտորեն հայտարարում են, որ ամեն ինչ անելու են ավագանու ընտրություններում ՀՀԿ-ի օգտին ձայն ապահովելու համար: Դուք, որպես նախկին մարզպետ, ԲՀԿ-ին այդ առումով ինչո՞վ եք աջակցում: Ի՞նչ լծակներով եք Ձեր համերկրացիներին հորդորում գալ-ընտրություն կատարել հօգուտ ԲՀԿ-ի:



 



- Մեզանից յուրաքանչյուրը ընտրությունների մասնակցության իր ձեւաչափն ունի, եւ կարծես դա նաեւ մարդու տեսակից է գալիս, ես երբեւէ նախընտրական շրջանում որեւէ մեկին չեմ ստիպում ինձ օգնելու համար: Բոլոր էն մարդիկ, ովքեր քո աշխատանքը հավանում են, համարում են, որ ճիշտ ես կառավարում՝ իմանալով քո թեկնածությունը կա, պիտի որ աջակցեն: Դա է տրամաբանությունը: Իսկ եթե մարդը չի ցանկանում եւ չի ընդունում քո մարտավարությունն ու կառավարման ոճը, չի ընտրելու քեզ, ի դեմս քեզ՝ կուսակցությանը:



 



 - Ձեր դեպքում ո՞րն է:



 



- Բայց ենթադրում եմ, որ մեր մարզի մի լուրջ հատված, ովքեր Երեւանում են ապրում, իհարկե, նաեւ ինձ կաջակցեն: Այդ իմաստով՝ նաեւ կուսակցությանը, հատուկ միջոցառումներ չեմ կազմակերպել, բայց շատերը դիմել են՝ առաջարկելով իրենց օգնությունը:



 



- Այդ առումով Ձեր եւ այժմյան ՀՀԿ-ական մարզպետի հետ շահերի բախում չի՞ լինում, ով նույնպես  համերկրացիների ձայներն է հավաքում հօգուտ ձեր մրցակից ՀՀԿ-ի:



 



- Ես, ճիշտն ասած, իրանով չեմ հետաքրքրվում՝ մասնակցում է, թե չէ կամ ինչ ձեւաչափով:  Ժողովուրդը իր վերաբերմունքով դա պիտի ցույց տա, վստահ չեմ:



 



- Իսկ Դուք ցուցակ ունե՞ք, որտեղ Ձեզ վստահող համերկրացիների նախնական համաձայնությունն է՝ ԲՀԿ-ին ընտրելու:



 



- Ես նման ցուցակ չունեմ, բայց մեր համակիրները, իմ ընկերներն իրենց բարեկամների, հարազատների ցուցակները ներկայացնում են, ովքեր պատրաստ են աջակցելու: Հիմա, բնականաբար, այդ մարդիկ, ովքեր աջակցություն են առաջարկում, մեզ հետ երկար ճանապարհ անցած մարդիկ են, ովքեր մեծ ընտրազանգվածի չեն տիրապետում, մի քանի տասնյակ հարազատներ ունեն, քույր, եղբայրներ, ովքեր ցանկանում են օգնել հարազատին:



 



- Դուք, որպես կառավարման փորձ ունեցող, ի՞նչ կարեւորագույն քայլեր կնշեք, որոնք առաջնահերթ խնդիր են Երեւանում: Իհարկե, կանաչապատումը մի կողմ թողնենք…



 



- Ճիշտն ասած, կանաչապատումից չէի ուզենա խոսել, քանի որ կարծում եմ, որ կանաչապատումն այսօր ամենակարեւորը չէ, ամենակարեւորն այսօր Երեւան քաղաքի բարոյահոգեբանական մթնոլորտն է, բոլորի մոտ տարածված արտահայտությունն է՝ գաղջ: Իհարկե, այդ արտահայտությունն ինձ դուր չի գալիս, չեմ ուզում այդպես ասել, բայց մարդկանց մոտ որոշակի հիասթափություն կա: Գիտեք, դրական սպասումների բացակայությունն է:



 



- Ձեր մատնանշած բարոյահոգեբանական մթնոլորտի խաթարման պատճառները որո՞նք են:



 



- Օրինակ. վերցնենք բաց, շիտակ քաղաքացին: Քաղաքացին ուզում է սեփականաշնորհել մի փոքրիկ տարածք, կամ նմանատիպ հարցի լուծման պարզ ընթացակարգը շատ հոգնեցուցիչ է: Եթե նման աշխատանքի ձեռնամուխ լինես, փաստաթղթային ձեւակերպումների շարունակական գործընթացը գարնանից կտեւի մինչեւ աշուն: Բյուրոկրատիան ծանրագույն խնդիր է եւ խեղդում է բնակչությանը:



 



- Օրինակ, սոցիալական խնդիրների լուծումը, մասնավորապես ծայրահեղ աղքատ բնակիչներին բնակարանով ապահովելու հարցը քաղաքապետի գործառո՞ւյթն է:



 



- Անշուշտ, ասեմ Ձեզ՝ քաղաքապետն ունի երկու տեսակի գործառույթ. պատվիրակված լիազորություն, այն է՝ կազմակերպել քաղաքապետի աշխատանքը, որը պրատակոլային է, թողնենք մի կողմ: Իսկ ինչ որ ասում եք, պրատակոլային չէ, այլ ստեղծագործական: Մարդը պիտի մտածի էդ մասին, որը եւս, ի վերջո, կարելի է համարել պրատակոլային, քանի որ գրված է, պետք է ապահովել բնակիչների իրավունքներն ու ազատությունը, որը նաեւ բնակարան ունենալու իրավունքն է: Սա կարելի է անել տնտեսումների հաշվին: Օրինակ, Հրազդանի կիրճի բարեկարգման համար նախատեսված է 650 միլիոն դրամ, ես կարծում եմ, որ պետք է կիրճի առեւտրային օբյեկտները պարտավորված լինեն որոշակի հատված բարեկարգելու հենց իրենց օբյեկտի բարգավաճման համար: Այսինքն, կխնայվեր  մեկ միլիոն դոլարից ավելի գումարը, եւ հանգիստ կարելի է կառուցել քառահարկ շենք ու տրամադրել սոցիալապես անապահովներին: Սա փոքրիկ օրինակ է, կարող եմ բազում օրինակներ բերել: Կամ՝ արվարձաններում մնացած կիսատ առեւտրաարդյունաբերական շենքերը ոչ մեծ միջոցներով բարեկարգել ու հատկացնել սոցիալապես անապահով խմբերին:



 



- Պարոն Բագրատյան, այս օրերին ԲՀԿ-ական ներկայացուցիչները, տուն առ տուն շրջելով,  ընտրողներին տարբեր ծառայություններ են առաջարկում, այդ թվում՝ առողջական: Դա ընտրակաշառք չէ՞:



 



- Դե, այդպես իմաստ չունի… Ցանկացած կուսակցության նման առաջարկը պետք չէ ընդունել, ես արմատական խնդրից եմ խոսում: Օրինակ, որ հնարավոր լիներ Երեւան քաղաքի բյուջեից գումար տրամադրելով անվճար բուժօգնության ծրագիր  իրականացնել, ես սրա մասին եմ խոսում: Հիմա տեսեք,  կանաչապատումը եւ այլն ես չեմ համարում համար մեկը, դրանք՝ հետո, երբ որ կլուծվեն այս խնդիրները: Կանաչապատում մենք բոլորս էլ կարող ենք անել, դա ծանր աշխատանք չէ:



 



 - Պարոն Բագրատյան, կարծիք կա, որ ԲՀԿ-ի նկատմամբ ոգեւորվածության նվազում կա ժողովրդի շրջանում, եւ նախկին ընտրությունների հետ համեմատած՝ նվազել է մարդկանց հետաքրքրությունը կուսակցության նկատմամբ: Դուք տեսնո՞ւմ եք նման փոփոխություն, եւ ինչո՞վ է դա պայմանավորված:



 



- Բարդ քաղաքական վիճակ է, եւ ես երեւույթները սկսում եմ բացասման բացասումով: Կա՞ քաղաքական ուժ Երեւան քաղաքում, որ երեւանցիները սիրով այդ քաղաքական ուժին ձայն կտան, անկեղծ չեմ գտնում: Իսկ եթե չկան, որ սիրով ձայն կտան, ուրեմն հավասարության բավականին դաշտ է ստեղծվել, այսինքն, ով որ ակտիվ կլինի, ավելի շատ կկարողանա հավատ ձեռք բերել, որովհետեւ քաղաքական ուժերի նկատմամբ բնակչության մի հատվածի մոտ հիասթափություն կա:



 



- Նախագահական ընտրություններից զերծ մնալն ազդե՞ց  ձեր կուսակցության հեղինակության, ժողովրդի տրամադրության վրա, իհարկե՝ բացասական իմաստով:



 



- Ազնիվ լինելու համար ասեմ, ամենայն անկեղծությամբ եմ ասում՝ Ծառուկյանը ոչ մի անգամ չի հայտարարել, որ թեկնածություն է դնելու, ակնկալիք կար ընդամենը: Նման հայտարարություն չի եղել, սպասում կար, միգուցե որոշակի բան էին սպասում, եւ եթե դա չի լինում, ու նեղացվածություն է առաջանում…  դա նորմալ է: Կարող է մի որոշ հատվածի մոտ նեղացվածություն կա: