Սա հանձնաժողովի որոշումն ա, ոչ թե «Շարմ»-ի, բայց ես կողմ եմ դրան

Սա հանձնաժողովի որոշումն ա, ոչ թե «Շարմ»-ի, բայց ես կողմ եմ դրան

Հարցազրույց «Շարմ հոլդինգի»-ի գլխավոր տնօրեն Կարեն Ղազարյանի հետ։






- Պարոն Ղազարյան, Ցեղասպանության 100-ամյա տարելիցի խորհրդանշան ընտրված մանուշակագույն անմոռուկի տարբերանշանը մի քանի օր է՝ քննարկման առարկա է դարձել, քանի որ, ինչպես հայտնի դարձավ, մանուշակագույն անմոռուկի տեսքով բազմաթիվ այլ տարբերանշաններ էլ կան։ Դուք տեղյա՞կ էիք դրա մասին։






- Ես չեմ ուզում գնահատական տալ ու ոչ էլ ուզում եմ որեւիցե վերաբերմունք ունենալ, դիզայնի ու պլագիատի կրիտիկները, գրողները երեւի շատ լավ տեղյակ են դիզայնից, թող գրեն, տպեն, մեզնից էլ ի՞նչ են ուզում։



 



- Իսկ Դուք տեղյա՞կ էիք, որ նման տարբերանշանով բազմաթիվ լոգոտիպեր կան։






- Իհարկե տեղյակ էի, 20-21-րդ դարն է դրսում, ու վաղուց լիքը տարբեր ձեւի դիզայներներ են աշխատում ամբողջ աշխարհում, տոչնի նույնից չկա, բայց շատ նորմալ ա, որ անմոռուկի գաղափարով ինչ-որ լոգոտիպեր կարան լինեն, ինչպես նաեւ ցանկացած այլ լոգոտիպ, որն ստեղծվում է, դրա որեւիցե էլեմենտներ տարբեր տեղեր օգտագործվում են։ Ինքը՝ գաղափարը, մեր դուրը շատ գալիս է, եւ կարամ ասեմ, որ տարբեր դիզայներների կողմից տարբեր մոտեցումներ էին առաջարկվել եւ ոչ միայն մեր կողմից, այլ կազմակերպություններ, դիզայներներ էլ էին ներկայացրել, եւ հանձնաժողովն ընդունել է էս տարբերակը։ Սա հանձնաժողովի որոշումն ա եւ ոչ թե «Շարմ»-ի, բայց ես կողմ եմ, որ ընդունել ա, որովհետեւ իմ դուրը գալիս ա, մարդկանց դուրը գալիս ա, եւ դրա մանրամասն բացատրությունը կա, թե որ էլեմենտն ինչի համար ա։ Եթե դրա դիմաց ինչ-որ մարդիկ ինչ-որ բաներ են ուզում շահագործել ու ասել այսօր, էն էլ 100-ամյակի վերաբերյալ, երբ մեր ազգը հազիվ ինչ-որ մի տեղ պետք ա ինչ-որ մի բան միասին կարողանա արտահայտի, եթե դա էլ ենք փչացնում, պաժալուստա, թող գիտունիկներն ու սաղ, ովքեր լավ դիզայն գիտեն, գրեն կամ գրելուց էլ թող մի 4-5 հատ էլ իրենց դիզայնները ներկայացնեն, ես 47 հատ պլագիատ կբերեմ աշխարհի ցանկացած տեղից…



 



- Այսինքն՝ դուք չեք ընդունում, որ պլագիատն ակնհայտ է։






- Աբսալյուտնը, մենք մինչեւ մեր առաջարկելը, մի 2 էջի վրա, աշխարհում ինչքան նեզաբուդկայով լոգոտիպ կա, ուսումնասիրել ենք, սաղ, ոչ մի նման լոգոտիպ, ադնազնաչնո, որ ինքը լրիվ իրանից վերցրած լինի՝ չկա։ Երկրորդ գաղափարը լրիվ ուրիշ ձեւով ա տված՝ իրա գույները, էլեմենտները, այսինքն՝ շատ լուրջ աշխատանք ա վրեն տարվել, հիմա եթե ինչ-որ մարդիկ, ինչ-որ մեկին դուր չի գալիս, դա իր խնդիրն ա։



 



- Իսկ Դուք հանձնաժողովին ներկայացրե՞լ էիք, որ ընտրվում է մի տարբերանշան, որի պատկերով, ձեւով էլի շատ տարբերանշաններ կան, գուցե հանձնաժողովը, կանխատեսելով այս աղմուկը, չհաստատեր դա, եւ մեկ այլ տարբերանշան ընտրվեր։






- Մենք աշխատել ենք լոգոտիպի վրա եւ գտնում ենք, որ պլագիատ չկա, նորից եմ կրկնում, եթե այդքան խելոք են գրողները, ցանկացած գրողի, ով այդքան խելոք ա ու գնահատական ա տալիս, ես տամ 3 ամիս ժամանակ, թող իրանց դիզայներները որոշեն մի հատ լոգոտիպ, բացատրեն, թե խի են էդ լոգոտիպն ընտրել, ինչով ա դա գաղափարապես մոտիկ մեր խնդրին, եւ ես դրանից 2 օր հետո առնվազն 40 հատ նմանատիպ լոգոտիպ կգրեմ, որ աշխարհում արդեն կային։ Այսինքն՝ եթե Դուք խոսում եք նմանակումից, էդ նույն բանն ա, որ էսօր ասես չնշենք 100-ամյակը, որովհետեւ Հոլոքոստի ինչ-որ յուբիլեյ արդեն նշվել ա, եւ մեր կողմից արդեն պլագիատ ա էդ թեման արծարծելը։ Նեզաբուդկան՝ անմոռուկը, ինքը ծաղիկ ա, եւ շատ նորմալ ա, որ ցանկացած՝ մի քիչ կրեատիվ ունեցող մարդու մտքով անցնի, որ նեզաբուդկան կարելի ա որպես լոգոտիպ իրա անունով-բանով օգտագործել։ Նորմալ բան ա դա, նայած թե ինչ գույների, ինչ ձեւի մեջ, ինչ մոտեցումով ես իրան օգտագործում։ Նեզաբուդկան ինքը նեզաբուդկա ա, մի ձեւի ծաղիկ ա։ 21-րդ դարում ենք, ու ինչ որ հնարավոր ա, շատ վաղուց լիքը մարդիկ հորինել են, կարա՞ս՝ բեր ինչ-որ նորը, բայց եթե դու ինչ-որ մի կոնտեքստի մեջ ես անում, հաստատ ինչ-որ տեղ ինչ-որ բան կրկնվել ա, դու հո չե՞ս կարա ամեն ինչ կանխատեսես։ Ես կարծում եմ, որ գոնե 100-ամյակի վերաբերյալ, էն, ինչ որ կատարվում ա, պետք ա մի քիչ ավելի չափի մեջ լինենք ու հասկանանք ինչ ենք գրում, ինչքան մեր հարեւան պետություններն ուրախ են նրա համար, որ նույնիսկ նման բաների վերաբերյալ եսիմինչեր ենք սկսում իրար ասել, իրար ինչ-որ բաներում մեղադրել։



 



- Հենց մտավախություններից մեկն էլ այն է, որ կարող ենք ծիծաղի առարկա դառնալ հարեւան երկրների եւ ընդհանրապես ամբողջ աշխարհի առաջ։՛






- Մենք ծիծաղի առարկա չենք դառնա, ես շատ վաղուց զբաղվում եմ կրեատիվով, շատ վաղուց դիզայնից գաղափար ունեմ, շատ լուրջ կոլեգաներ ունեմ աշխարհի տարբեր երկրներում միջազգային գործակալություններում, որոնք իրենց գնահատականներն էլ են տվել դիզայնին ու հաստատ ասել են, որ նորմալ ա, դրա համար մենք հաստատ ծիծաղի առարկա չենք դառնա։



 



- Մամուլում գրվել էր, որ 500 հազար է տրվել լոգոտիպի համար, Դուք, փաստորեն, արդարացված եք համարում այդ ծախսված գումարը։






- Ով գիտի ինչքան է տրվել, իրան հարցրեք, ես տեղյակ էլ չեմ, ու ոչ էլ գումար ենք ստացել դեռ, երբ որ կստանանք, նոր կարամ ասեմ։ Պռոստը ես զարմանում եմ ու չեմ ուզում խորանամ, անհեթեթություն ա էն, ինչ որ խոսվում ա։ Կան շատ ավելի լուրջ թեմաներ, որոնց մասին կարելի ա խոսալ, որն իսկականից խնդիր ա մեր ազգի համար, իսկ էն հարցը, որի շուրջ պիտի միաբանվենք ու մի հատ նորմալ սաղ աշխարհին մեր ասածն ասենք, մարդիկ փորձում են էդտեղ կեղտ մտցնել։ Բա էդ խելոք մարդիկ ինչի՞ չեն գնում տարբեր փառատոններում ժյուրիի անդամներ լինեն, գնահատական տան սրա-նրա դիզայնին, եթե էդքան լավ ամեն ինչից հասկանում են, կամ էդ ժուռնալիստները, որ էդքան գրում են, մի հատ պրեմիա ստացած կա՞ն աշխարհում, որ լուրջ հետազոտություն են արել…



 



- Այսինքն՝ սովորական քաղաքացին, ով պրեմիա չի ստացել, չի՞ կարող կարծիք հայտնել։






- Սովորական քաղաքացին կարա իրա կարծիքը հայտնի, գնահատական տա, նստենք դրա մասին խոսանք, բայց սովորական քաղաքացին չի տպում, հանում ֆեյսբուքներում գցում, որ հազարավոր օտարերկրացիներ նայեն ու հայերի մասին կարծիք կազմեն ու ասեն, որ նույնիսկ էս հարցում իրար հետ չեն կարում լեզու գտնեն։ Ես նորից եմ ասում՝ բացի մեզանից, տարբեր դիզայներներ ներկայացրել են իրանց առաջարկները, եւ հանձնաժողովն ընտրել ա էդ, ես դեմ չեմ այդ ընտրանքին, որովհետեւ իմ դուրն էլ ա գալիս, եթե ինչ-որ մեկի դուրը չի գալիս, իրա խնդիրն ա, թող գրի։



 



Սոնա ԱԴԱՄՅԱՆ



[email protected]