«Եթե չկա կապիտուլիացիա, պետք է գնալ խաղաղության փոխզիջման տարբերակով»

Հարցազրույց ՆԳ նախկին նախարար, գեներալ Սուրեն Աբրահամյանի հետ։ 

- Պարոն Աբրահամյան, որպես փորձառու զինվորական, ի՞նչ կասեք, այսպես կոչված, հակամարտ ուժերի  շփման գոտում լարված իրավիճակի մասին։ Նրանք կրակում են, մենք կրակում ենք, և պատերազմական վիճակը խորանում է։ Ի՞նչ կարծիքի եք, ճի՞շտ է հակահարվածներով առաջ գնալը։ 

- Ծանր հարց էր։ Ցավոք, ամբողջական ինֆորմացիա հանրապետությունում երկու-երեք մարդ ունեն, ոչ ավելի։ Իսկ սիրողական մակարդակով, էմոցիաների ազդեցության տակ գնահատական տալը սխալ է, երբ հարցը երկրի անվտանգությանն է վերաբերում։ Ոչ ուզում եմ պոպուլիզմ խաղալ, ոչ կուրծք ծեծել։ Համենայն դեպս, կարող եմ ասել, որ 1994 թվականից երբևիցե այսպիսի ծանր իրավիճակ չի եղել, նաև օգտագործված զինատեսակների առումով։ 

- Հակառակորդը օգտագործել է թուրքական TR-107 տիպի ռեակտիվ հրթիռահրետանային կայանք, ինչի իրավունքը չուներ, բայց ինչ՞ու սա որևէ կերպ չի դատապարտվում միջազգային հանրության կողմից։ 

- Ինչ է նշանակում իրավու՞նք։ Այդ կարգի պայմանավորվածություն երբևիցե չի լինում ու չի կարող լինել, երբ որ հատկապես սառեցված հակամարտություն կա։ Մի ճանապարհ գոյություն ունի։ Ավելին դեռ ոչ ոք չի հնարել աշխարհում, տիեզերքում։ Եթե չկա լիիրավ կապիտուլիացիա և պայմանագրային հստակ կետեր, ապա այս պայմաններում, ցավոք, միայն մի ճանապարհ գոյություն ունի՝ գնալ կայուն խաղաղության, քաղաքական կամք դրսևորել փոխզիջման տարբերակով։ Ինչքան էլ այդ խաղաղությունը ցավալի լինի թե մեկի, թե մյուսի համար, խաղաղությամբ այդ հարցը պետք է կարգավորվի։ Ուրիշ ձև չկա։ Կամ էլ ամբողջությամբ հակառակորդին կապիտուլիացիայի ես ենթարկում, պարտադրում քո կանոնները, հետո ձիդ նստած, հաղթանակած գալիս ես տուն։ Եթե նման բան չկա, ինչպես այս տարիների ընթացքում, երբ, ցավոք, առարկայական գործողություններ՝ հատկապես բանակցային գործընթացում, չեն եղել խաղաղություն հաստատելու առումով, ապա ով ինչի ընդունակ է, դա էլ անելու է։  

Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» թերթի վաղվա համարում։