Տեղակալների տիրակալ Նիկոլ Փաշինյանը

«Թավշյա Հայաստանը տեղակալապետություն է դարձել» հրապարակումը շարունակելու միտքը ծնվեց, երբ հիշեցի, որ թավշյաները Հայաստանում երեք միլիոն վարչապետ էին տեսնում, խոստանում էին տեղական հանրաքվեներով շատ հարցեր լուծել, խոստանում էին մերժել Սերժին: Մերժեցին, բայց՝ հովհարաձեւ, ըստ նպատակահարմարության: Պետական գերատեսչությունների ղեկավարների տեղակալների անորոշ քանակը դրա վառ ապացույցն է:

ՀՀ Սահմանադրության 147-րդ հոդվածի համաձայն, կառավարությունը կազմված է վարչապետից, փոխվարչապետներից եւ նախարարներից, նախարարությունների ցանկը եւ կառավարության գործունեության կարգը սահմանվում են օրենքով, փոխվարչապետների թիվը չի կարող գերազանցել երեքը, իսկ նախարարներինը` տասնութը: 

Սերժ Սարգսյանի՝ երկրորդ անգամ վարչապետ դառնալուց մեկ ամիս առաջ՝ 2018-ի մարտին, ընդունվել է «Կառավարության կառուցվածքի եւ գործունեության մասին» օրենք, որի 8-րդ հոդվածի համաձայն, վարչապետը նախարարի առաջարկությամբ սահմանում է փոխնախարարների թիվը, նշանակում է փոխնախարարներին: Սահմանվել են 3 փոխվարչապետ եւ 17 նախարարություն:

Նիկոլ Փաշինյանի՝ վարչապետի աթոռին նստելուց հետո օրենքը 8 անգամ փոփոխվել է․ 17 նախարարությունը դարձել է 12, որոշ անուններ են փոխվել, բայց Սերժին մերժող թավիշը չի փոխել հիշատակված 8-րդ հոդվածը՝ վարչապետը նախարարի առաջարկությամբ սահմանում է փոխնախարարների թիվը, նշանակում է փոխնախարարներին: Նիկոլ Փաշինյանը միանձնյա է որոշում փոխնախարարների քանակը: Եվ ոչ միայն փոխնախարարների: Թավշյա Հայաստանում կա կառավարության ենթակա 11 մարմին (տեսչական մարմիններ եւ կոմիտեներ) եւ վարչապետին ենթակա 3 մարմին՝ ԱԱԾ, ոստիկանություն, պետական վերահսկողական ծառայություն: Բոլոր ղեկավարների տեղակալներին, հաստիքացուցակները հաստատում է վարչապետը:
Բոլոր նախարարություններն ու պետական գերատեսչություններն ունեն կանոնադրություններ, որոնցով եւ առաջնորդվում են: Այս կանոնադրություններում հստակ սահմանված են կառույցի նպատակները, գործառույթները, խնդիրները, կառավարման ձեւը, կառուցվածքային ստորաբաժանումների անուններն ու քանակը: Տեղակալների քանակի մասին՝ ոչ մի խոսք:

Թավշյաները թող չշտապեն հակադարձել, թե բա էլ ո՞վ, եթե ոչ վարչապետը պիտի ղեկավարի գործադիր իշխանությունը: Այո, վարչապետը պիտի ղեկավարի: Դա բնական է, անբնական ու հակապետական են տեղակալների քանակ չսահմանելն ու ըստ քաղաքական նպատակահարմարության, առանց պետական գերատեսչության խնդիրներն ավելացնելու տեղակալների քանակն ավելացնելը՝ պետական միջոցները վատնելը: Եթե կարելի է օրենքով հստակ սահմանել, որ կա 12 նախարարություն, 10 մարզպետարան, պետական այլ օղակներ ու երկիր կառավարել, ինչո՞ւ չէր կարելի օրենքով հստակ սահմանել փոխնախարարների թիվը՝ ըստ նախարարության պարտականությունների ու լիազորությունների, պատասխանատվության ոլորտների: Կարելի էր ու պետք էր: Չի արվել եւ չի արվում: Տեղակալական հավակնություններ ունեցող ու միաժամանակ կառավարման հմտություններ չունեցող թավշյաները շատ են: Հո օրումեջ օրենք չե՞ն փոխի:

Արեգ ՄԱՐԳԱՐՅԱՆ