Շատերը ներդրված են իշխանության կողմից, որպեսզի լղոզեն դաշտը

Գյումրիում հոկտեմբերի 2-ին կայանալիք ՏԻՄ ընտրություններին առաջադրվել է 11 կուսակցություն՝ «Ալյանս» առաջադիմական ցենտրիստական, «Բալասանյան դաշինք», «Բարգավաճ Հայաստան», «Գաղափարակից լիբերալների ալյանս» (ԳԱԼԱ), «Գյումրեցու ոգի», «Գործարար», «Համախմբում», Հայ ազգային կոնգրես, Հայ հեղափոխական դաշնակցություն, «Հայկական վերածնունդ», «Քաղաքացիական պայմանագիր»։

Մենք զրուցեցինք ԳԱԼԱ-ի հիմնադիր եւ ղեկավար Վահան Խաչատրյանի հետ։ Հիշեցնենք, որ ԳԱԼԱ-ն նորաստեղծ կուսակցություն է, որի կորիզը համանուն հեռուստաընկերության անձնակազմն է՝ սեփականատեր, խմբագիր եւ այլք։ Նրանք նպատակ ունեին դաշինքով մասնակցել այս ընտրություններին, այդ ուղղությամբ բանակցություններ էին ընթանում տարբեր քաղաքական ուժերի հետ, բայց, ի վերջո, ամեն մեկը որոշեց իր սեփական ցուցակով մասնակցել։ Միայն «Ասպարեզ» ակումբի նախագահ, Գյումրու ավագանու անդամ Լեւոն Բարսեղյանն է, որ անկուսակցական է, բայց կդաշնակցի ԳԱԼԱ-ի հետ՝ ընդգրկվելով նրանց ցուցակի երկրորդ տեղում։ Վ. Խաչատրյանն ասաց, որ իրենք թեպետ ընտրության կգնան առանձին, բայց ձեւավորվել է դաշինքի պես մի բան, երբ մի քանի ուժեր կսատարեն իրենց։ Այդ ուժերից առայժմ միայն «Հայազնն» է հայտարարել այդ մասին, բայց կլինեն նաեւ այլ անուններ։ Ցուցակի առաջին համարը կզբաղեցնի ինքը, երկրորդը՝ Լեւոն Բարսեղյանը, երրորդը՝ ԳԱԼԱ-ի խմբագիր Քրիստինա Մկրտչյանը։

- Եթե չեմ սխալվում, «Քաղաքացիական պայմանագրի» եւ «Լուսավոր Հայաստանի» հետ բանակցությունների մեջ էիք, սպասվում էր, որ կոալիցիա կկազմեիք, բայց չստացվեց։ Խնդիրը ո՞րն էր։

- Մենք չորս-հինգ ամիս զբաղվել ենք էդ խնդրով, եւ ես չէի ուզենա հիմա էդ մասին խոսել, որովհետեւ պետք է շատ նրբություններից խոսեմ եւ մի երկու ժամ կխոսեմ այդ թեմայով։ Այնուամենայնիվ, ունենք էն, ինչ ունենք։ Հիմա եթե մենք քննարկենք այդ հարցերը, կարծում եմ՝ դա կառուցողական չի լինի։ Բոլոր այն ուժերը, որոնք ընդդիմություն են, մենք չպետք է քննադատենք միմյանց, որովհետեւ դրանից շահում են միայն գործող իշխանությունները։ Ես չեմ ուզում հանրային հնչեղություն տալ էս բանակցություններին, ամեն ինչ նորմալ է, ես կարող եմ ասել՝ ոչ մի ողբերգական բան տեղի չի ունեցել։ Եվ այդ համագործակցությունը, եթե դաշինքի տեսքով չի ստացվել, այլ տեսքով անպայման կստացվի։

- Եթե այդ համագործակցողների մեջ լինեն այն ուժերը, որոնք մասնակցելու են այս ընտրություններին, այդ սատարումը ես լավ չեմ պատկերացնում՝ ինչպե՞ս են նրանք ձեզ սատարելու, եթե մրցակից են լինելու ձեզ։

- Ասեմ՝ ինչպես։ Մենք միասին աշխատելու ենք, օրինակ, տեղամասերում ձայները պահելու ժամանակ։ Հանձնաժողովի անդամները, որոնք որ ընդդիմադիր կուսակցություններից են առաջադրված, պետք է միասին աշխատենք, որ լցոնումների դեմն առնենք։ Սա շատ լուրջ համագործակցություն է։ Եվ, քանի որ առաջիկայում 2017-ի ընտրություններն են, ամեն մի կուսակցություն ունի խնդիր՝ ապահովել իր հաջորդ քայլը։ Եվ դա է, որ արդարացնում է այն, որ դաշինք չի կայացել։

- Կարելի՞ է ենթադրել, որ քաղաքական ամբիցիաների խնդիր կար, թե ով պետք է լիդերությունն ստանձներ ցուցակում, ով պետք է շահեր գլխավոր դիվիդենտները, այդ պատճառով չկայացավ դաշինքը։

- Չէ, այդպիսի բան չկա, որովհետեւ բազմիցս մենք զրուցելիս բոլոր ուժերի կողմից էլ այդ ըմբռնումը եղել է։ Իհարկե, կան քաղաքական ամբիցիաներ, բայց ոչ մի դեպքում այդ ամբիցիաները լուրջ հակասությունների չեն բերել։ Փորձել ենք հաղթահարել բոլոր բարդությունները։

- Չե՞ք կարծում, որ նման պարագայում ստվերվում է Գյումրու շահը։ Վստահաբար՝ բոլոր թեկնածուներն էլ պնդելու են, որ իրենք գնում են Գյումրու խնդիրները լուծելու, բայց երբ դաշինքից հրաժարվում են՝ միայնակ գնալով ընտրության, կարծես այստեղ էգոն է գերակշռում, ոչ քաղաքի շահը։ Ի վերջո, դաշինքի դեպքում հաղթելու շանսերն ավելի մեծ են, իսկ այսպես հավանականությունը մեծ է, որ նորից իշխանական թեկնածուն կհաղթի։

- Չէ, ես էդպես չեմ համարում։ Ոչ մի ողբերգություն տեղի չի ունենա, եթե այդպես լինի։ Իսկ իշխանական թեկնածուին դժոխք է սպասվում, եթե հաղթեց։ Ավագանու կազմում ունենալով այն ընդդիմությունը, որ հիմա կա՝ ի դեմս մեզ, ի դեմս այլ ուժերի, իշխանության թեկնածուին այդ պարագայում դժոխք է սպասվում, քանզի նա չի կարողանալու լվալ այն գումարները, որոնք մտնելու են Գյումրի, չի կարողանալու անել այն, ինչ ինքը մինչ օրս անում էր։ Այսինքն՝ ցանկացած պարագայում հաղթանակած է Գյումրու ժողովուրդը։ Խնդիրն այն է, թե ինչ աստիճանի է այդ հաղթանակը գրանցվելու։

- Ես ճի՞շտ հասկացա, որ գերնպատակը հաղթանակը չէ, կարեւոր է նաեւ ներկայացվածությունն ավագանու կազմում։

- Գերնպատակը պարտադիր հաղթանակն է եւ ոչ միայն Գյումրիում։ Բայց եթե իշխանական թեկնածուն անցնի, սա ես չեմ որակում որպես իշխանության հաղթանակ, որովհետեւ ես ասում եմ՝ հաղթանակը ցանկացած պարագայում մերն է լինելու, ժողովրդինը՝ նկատի ունեմ։

- Լավ, ի՞նչ եք առաջարկելու գյումրեցուն, ո՞րն է լինելու ձեր ծրագիրը, որ, բացի ձեր անցած ուղուց, նաեւ դրա համար գյումրեցին ձեզ վստահի ու ձայն տա։

- Մեր ծրագրով չէ, որ գյումրեցին պետք է մեզ վստահի։ Գյումրեցին մեզ վստահում է արդեն, որովհետեւ իր աչքի առաջ տարիների այն աշխատանքն է, որը մենք ունեցել ենք։ Եվ հիմա նոր ինչ-որ ամպագոռգոռ բաներ ասելը, կարծում եմ, անգամ PR տեխնոլոգիաներից դուրս գալով էլ սխալ է։ Եթե ուժը նոր է ձեւավորվել կամ նոր է հայտնվել գյումրեցու առաջ եւ ասելիք չունի, ինքը պետք է ներկայանա իր ծրագրերով եւ բացատրի, թե ինչ է ուզում անել, ինչպես։ Մեկը կարուսելներ է սարքում, մյուսն ասֆալտ է փռում, երրորդը բակեր է բարեկարգում։ Մենք էդպիսի խնդիր չունենք, որովհետեւ մեզ գյումրեցիները ճանաչում են եւ գիտեն մեր արած գործը։

- Ի դեպ, Գյումրու այս ընտրություններին աննախադեպ մեծ քանակի մասնակցություն կա՝ 11 կուսակցություն եւ դաշինք։ Սա ինչո՞վ է պայմանավորված։

- Սա պայմանավորված է նրանով, որ իշխանությունը խաղի մեջ մտցրեց նորանոր ուժեր։ Շատերը ներդրված են իշխանության կողմից, որպեսզի իրենք լղոզեն դաշտը, եւ որպեսզի տարբեր կուսակցություններ, փոքր տոկոսներ տանելով, ստեղծեն մի իրավիճակ, որ որոշիչ ոչ մի ուժ ձայն չունենա։

- Այս տեսանկյունից ավելի ձեռնտու չէ՞ր դաշինքը։

- Միանշանակ։

Վահե ՄԱԿԱՐՅԱՆ