Նրանց թվում է՝ սերն էլ, սեքսն էլ հավերժ իրենցից անբաժան են լինելու

Տարիներ շարունակ նույն տղամարդու (նույն կնոջ) հետ անկողին մտնելը հեշտ բան չի: Այդ խնդիրը տարբեր ընտանիքներում տարբեր կերպ է լուծվում: Ոմանք ինչ-որ պահից սովորույթի ուժ ստացած հարաբերություններ են կառուցում: Այսպես ասած՝ մեխանիկական ռեֆլեքս, ատամներ լվանալու նման սովորական ու կենցաղային ռիտուալ, որը ոչ թե հաճույք ստանալուն է ուղղված, այլ ամուսնական պարտականությունների կատարմանը: Մյուսներն ավելի արմատական մոտեցում են դրսեւորում՝ պարզապես հրաժարվում են իրար խոշտանգելուց եւ իրենց սեռական հարաբերությունները համարելով ավարտված՝ փակում են այդ էջը:



Երբեմն դա պատահում է անգամ շատ երիտասարդ տարիքում. ինձ ծանոթ 35-ամյա ամուսինները, օրինակ, իրար հետ չեն քնում: Երբեմն այդ սկզբունքն իհարկե խախտվում է, սակայն «տոնից տոն» ունեցած սեքսը բացի տհաճությունից ու անբավարարության զգացումից ոչինչ չի տալիս նրանց: Բայց նրանք չեն պատրաստվում բաժանվել՝ լավ ընկերներ են, իրար օգնում են ամեն ինչում, համատեղ կենցաղն ավելի հարմար է, ընդհանրապես՝ իրար հետ հեշտ են ապրում:



Կողքից նայողը երբեք չի կասկածի, որ նրանց կյանքում ինչ-որ բան պակասում է: Նրանք շատ երջանիկ ու հաջող ընտանիքի են նման՝ համապատասխանում են ու լրացնում իրար: Բայց բնական հարց է ծագում՝ արդյո՞ք այդ տարիքում նրանք սեռական պահանջներ չունեն, իսկ եթե ունեն, ապա ինչպե՞ս են բավարարում:



Սա արդեն կախված է տվյալ զույգի բարոյական, կրթական, մարդկային որակներից: Եթե 35-ամյա կինը կարող է հեշտությամբ եւ հիմնովին հրաժարվել սեքսից՝ հանուն ընտանիքի, հանուն բարեկեցության ու խաղաղ կյանքի, դա կարող է տեղավորվել նրա աշխարհընկալման մեջ, ապա այդ տարիքի տղամարդկանց համար դա գրեթե անհնարին է: Նման դեպքերում տղամարդը կամ սիրուհի է պահում՝ մշտական սեքսուալ պարտնյոր, կամ պատահական կապերի ու վճարովի ծառայությունների միջոցով է իր պահանջները բավարարում:



Եթե կնոջ նկատմամբ հարգանք կա, նրա զգացմունքները չվիրավորելու ձգտում, ապա դա արվում է հնարավորինս գաղտնի: Եթե առավել անկիրթ ու անտակտ տեսակ է, ապա անգամ կնոջից ոչինչ չի թաքցնում: Իսկ ո՞ւր է փախչելու խեղճ կինը: Եւ միայն եզակի ամուսիններ են կարողանում տարիների մեջ պահել-պահպանել սեքսի-սիրո այն նուրբ ու խորհրդավոր առեղծվածը, որը կնոջը կին է պահում՝ միշտ սիրահարված, միշտ ցանկալի: Իսկ տղամարդուն՝ տղամարդ, նախեւառաջ իր կնոջ սիրեկանը՝ նույնպես ցանկալի ու սպասված:



Յուրաքանչյուր զույգ՝ ամուսնության պահին, իհարկե, այլ բան է ծրագրում: Նրանց թվում է՝ սերն էլ, սեքսն էլ հավերժ իրենցից անբաժան են լինելու: Բայց դա պահպանելը քչերին է տրված: Նրանք ստիպված են գտնել համակեցության գաղտնիքը, սերն ու սեքսը միշտ վառ պահելու ձեւը: Իսկ դա հեշտ չէ՝ դա լուրջ, տքնաջան աշխատանք է պահանջում, որին մեզանից քչերն են ընդունակ:

Սոնա ԱՄԱՏՈՒՆԻ