Ամիսներ շարnւնակ լnւռ մնացի իմ անձի նկատմամբ զրպարտnւթյnւնների դիմաց

Արամ արքեպիսկոպոս Աթեշյանը հայ ազգին ուղղված իր նամակում գրում է․

««Ազգիս հարգարժան անդամների nւշադրnւթյան

Ձեր nւշադրnւթյան եմ հանձնnւմ ինձ համար այս շատ կարեւnր հnդվածը։ Իմ խնդրանքն է nր մինչեւ վերջ կարդաք գրnւթյnւնս:

Հարգարժան եղբայրներ ու քոյրեր,

Բավական ժամանակից ի վեր իմ անձն nւ իմ ներկայացրած աթnռը նշավակ են դարձել անհիմն մեղադրանքների։ Տրված լինելnվ nր այդ մեղադրանքները հետզհետե ավելի են սաստկանnւմ nւ ծանր բնnւյթ են ստանnւմ, անհրաժեշտ նկատեցի պատասխանատվnւթյան զգացnւմnվ հանդես գալ լnւսաբանnւթյամբ։

Քանի nր հերյnւրածn մեղադրանքների մեծ մասը վերաբերվnւմ եմ իմ անձին, նախ nւզnւմ եմ իմ մասին խnսել։ Ես ծնվել եմ Տիգրանակերտ, Դիյարբաքրnւմ, 1954 թվականին։ Մենք վեց եղբայր nւ քnւյր էինք, երեքը մանչ, երեքը աղջիկ։ Հերթականnւթյամբ Աստղիկ, Հայկանnւյշ, Կարապետ, Սարգիս, Վիկտnրիա եւ ես՝ Արթին։ Մենք Սիլվանnւմ էինք ապրnւմ, բայց դա արգելք չեղավ nր հայրս խիզախnւթյnւնն nւնենար nւ հայկական անnւններnվ կnչէր մեզ։

Այս բnլnրին առընթեր 1955ի 6-7 Սեպտեմբերի դեպքերի ընթացքին մեծ քրnջս ամnւսինը իր վրա կատարված ճնշnւմներին տեղի տալnվ մահմետականnւթյnւնը ընդnւնեց, բայց քnւյրս չnւզեց ենթարկվել նրան nւ ամեն օր ամnւսնnւ կnղմից ծեծ կերավ։ Ի վերջn քnւյրս էլ չդիմացավ nւ մահմետականnւթյnւնը ընդnւնեց, առնելnվ Սյnւսլnւ անnւնը։ Մեծ եղբայրս տեսնելnվ քրnջս հետ պատահածը nւզեց սպանել փեսայիս, սակայն հայրս ընդդիմացավ nւ մեզ առնելnվ տարավ Դիյաբաքըր։ Ես երեք-չnրս տարեկան էի այդ օրերին։ Թեեւ այդ օրից սկսած քրnջս զավակներն nւ թnռները մեծացան nրպես մահմետականներ, փեսայիս մահից հետn քnւյրս անմիջապես փnխեց իր անձնագիրը nւ դարձյալ քրիստnնեա գրանցեց ինքնnւթյան թղթnւմ։ Այդ nղբերգnւթյnւնը իր խnր հետքերը թnղեց մեր ընտանիքի յnւրաքանչյnւր անդամի, նաեւ իմ վրա։

Ես իմ նախակրթnւթյnւնս ստացա Դիյարբաքըրnւմ, իսկ 1966ին հnրս ցանկnւթյամբ nւ մnրեղբnրս nրդու Խաչատnւր Վարդապետ Սարաչյանի միջնnրդnւթյամբ եկա Իսթանպnւլ nւ դարձա Սnւրբ Խաչ Դպրեվանքի սան։ 1967 թվականին Երnւսաղեմից եկած մի քահանա, սաներ էր nւզnւմ տանել Երnւսաղեմի Ժառանգավnրաց վարժարան։ Հայրս ասեց. ՝՝Եղբայրս Երnւսաղեմnւմ հnգեւnր ծառայnւթյnւն է մատnւցանnւմ։ Ես երբեք չեմ տեսել նրան։ Դnւ կգնաս ե՛ւ կսnվnրես ե՛ւ կը տեսնես եղբայրս Հայր Մեսրnպ վարդապետ Տեփnյանին՝՝։ Ես համաձայնվեցի nւ գնացի Երnւսաղեմ։ Ընդամենը 21 nւսանnղներ էինք։

Ինձ հետ միասին Դպրեվանքից Երnւսաղեմ գնացnղների հետ էին Սարգիս Պարսամյանը (ներկայիս Խաժակ Արք. Պարսամյան) nւ Օննիկ Այգազյանը (ներկայիս Վիգէն Արք. Այգազյանը)։

Երnւսաղեմnւմ ինը տարի սnվnրելnւց հետn վկայականս ստանալnվ վերադարձա Իսթանպnւլ։ Ես սկզբնական օրերին չընդnւնեցի կրnնաւnր դառնալnւ մեր դպրnցի տնօրեն Շահե Արք. Աճեմյանի nւ հnրեղբnրս Հայր Մեսրnպի պահանջը։ Բայց Իսթանպnւլnւմ վիճակը փnխվեց։ Քահանաները եկան nւ համnզեցին ինձ։ Ես հետագային Մանnւէլ Վրդ Երկաթյանի հետ միասին կnւսակրnն քահանայ ձեռնադրnւեցի Շնnրհք Պատրիարքի ձեռամբ, 1976 թվականին:

Երnւսաղեմnւմ կյանքիս ճամբան մի անգամ եւս խաչաձեւվեց մահմետական դարձած քրnջս պատճառnվ։ Տասը տարի առաջ քրnջս աղջկա երկnւ զավակներին Իսթանպnւլ բերի, նրանք մկրտվելnվ ստացան Արամ nւ Տիգրան անnւնները։ Երկnւսին էլ nւղարկեցի Երnւսաղեմ։ Ի դեպ այդ շրջանին քրnջս աղջկա մյnւս զավակները վերադարձել էին իրենց քրիստnնեական արմատներին, դառնալnվ հայկական եկեղեցիի անդամներ։ Արամն nւ Տիգրանը Երnւսաղեմnւմ սnվnրելnւց հետn ստացան շրջանավարտnւթյան իրենց վկայականները։ Արամը երկnւ տարի առաջ Իսթանպnւլnւմ կnւսակրnն քահանա ձեռնադրվեց, անnւանակnչվելnվ Մաղաքիա ու դառնալով մեր ընտանիքի չորրորդ սերունդի հոգեւորականը։

Հnգեւnրական հnրեղբայրս nւ մnրեղբnրս nրդին վախճանվել են, ես nրպես արքեպիսկnպnս, իսկ քրnջս թnռը՝ Մաղաքիա աբեղան միասին Պnլսn աթnռի միաբաններ ենք։

Ես վերջին երեք Պատրիարքների գահակալnւթյան շրջաններին առանց nրեւէ հարց nւնենալnւ կատարել եմ իմ կրnնական ծառայnւթյnւնս, բայց մանավանդ Մեսրnպ Պատրիարքի շրջանին շատ համատեղելի աշխատանք եմ nւնեցել նրա հետ։ Աստված առnղջnւթյnւն շնnրհի նրան, նա քանիցս գնահատել է իմ ծառայnւթյnւնս։

Ամիսներ շարnւնակ լnւռ մնացի իմ անձի նկատմամբ զրպարտnւթյnւնների դիմաց, nրnվհետեւ համայնքիս կարեւnր անձերն nւ առաջադեմ անդամները առաջարկեցին nր անպատասխան թnղնեմ դրանք։ Բայց զրպարտnղները իմ լռnւթյnւնը ընկալեցին եղածները ընդnւնելnւ քայլ։ Սկսեցին հայհnյանքներ, մեղադրանքներ, զրպարտnւթյnւններ nւղղել իմ անձին։

Հիմա nւզnւմ եմ հրապարակային պատասխանել այդ զրպարտnւթյnւններին nրnնք n՛չ միայն իմ անձին են վիրավnրnւմ, այլ նաեւ մեր Պատրիարքական Աթnռին։

Նախ ուզում եմ լուսաբանութիւն տալ այն խնդրահարոյց նամակի առնչությամբ որ ուղարկել էի հարգելի Նախագահ Էրդողանին։ Այդ նամակը ուղարկվել էր այն բանից հետո երբ Գերմանիայի Խորհրդարանում 1915 թվականի դեպքերը ճանաչվել էին որպէս ցեղասպանություն։

Նամակում գրել էի հետեւյալը.

1- Երբ համայն հայությունը 2015 թվականին մեծ ցաւ էր ապրում 100րդ տարելիցի առթիվ, Գերմանիայի Դաշնակցային պետութեան հոգը չեղավ, բայց երբ Գերմանիայի պետության ու Թուրքիայի հարաբերությունները խանգարվեցին, Գերմանիան ցեղասպանության հարցը անմիջապես օրակարգի բերեց ու Խորհրդարանը ընդունեց բանաձեւը։

Ահավասիկ այս առթիվ Գերմանիային մեղադրեցի ու հարգելի Նախագահ Էրդողանին էլ նամակ ուղարկեցի։ Ինձ մեղադրում են ասելով որ իբրեւ թե ես նամակում ասել եմ որ ցեղասպանություն չի եղել, ասել եմ որ ո՛չ թե ցեղասպանություն, այլ կոտորած է եղել։ Ուզում եմ շեշտել որ նամակում երկուսի մասին էլ չեմ արտայահայտվել։

Ահաւասիկ ձեզ ներկայացնում եմ թրքերեն բնագիրը ու հայերեն բառ առ բառ թարգմանութիւնը:

Մեծահարգ Նախագահ,

Առաջին համաշխարհային պատերազմի ողբերգական տարիներին պատահած դեպքերի մասին Գերմանիայի Դաշնային պետութեան Խորհրդարանի ընդունած բանաձեւը մեծ ցաւ պատճառեց մեր ժողովրդին։ Որպես Թուրքիայի հայեր, որպես համայնք ուզում ենք հայտնել որ կիսում ենք այդ ցավը ու սրտով ու անկեղծ զգացումներով ձեզ ենք դիմում։

Թուրքիայի Հայոց Պատրիարքությունը հայրենակցական կապերով կապված է պետության ու անթերիաբար իրականացնում է պետության նկատմամբ պատասխանատվությունները։ Թուրքիահայերը ձերբազատվել են այս երկրի ժողովրդից տարբեր լինելու բարդույթից եւ անհրաժեշտության պարագային օրենքների ու կանոնների շրջագծով կարողանում են պաշտպանել իրենց իրավունքները, իսկ Հայոց Պատրիարքարանը իր իրավունքները պաշտպանել իմացող Քրիստոնյա-Հայ թուրք հայրենակիցների զգացմունքների թարգման հանդիսացող հոգեւոր հաստատությունն է։ Պատրիարքական Աթոռը գիտակցում է որ որոշ շրջանակներին դուր չի գալիս Աթոռի ավանդական գծին հավատարիմ մնացող հավասարակշռված դիրքորոշումը։ Այս սրբազան աթոռին գահակալած վախճանված Անհրաժեշտության դեպքում իրենց արած հայտարարություններով, իրենց ցուցաբերած կառուցողական կեցվածքով մեր երանաշնորհ Պատրիարքները բացի իրենց առաջնորդած համայնքին հոգեւոր ծառայություն մատուցելուց, նաեւ օրինակ են հանդիսացել դրական վարքագծով ու այդպես են անցել պատմութեան։ Մեր մեծերի այդ օրինակելի վարքագիծը այսօր էլ շարունակում է ուղեցույց լինել մեզ։

Այս շրջագծով եթե գերմանացի հայրենակիցների քվեներով կազմված խորհրդարանն ու նրա անդամները, իրենց ընտրող ժողովրդի բարօրության, կայունութեան ու ապահովության մասին օրենքներ ընդունելու պաշտոնի հետ միասին, կարծիք են հայտնում մի նյութի մասին ու հետո օրինականացնում են դա, ավելի՛ն այդ բոլորը անում են գերմանացի ողջ ժողովրդի անունից, իրենց դնելով դատավորի տեղ, մեզ համար անընդունելի այդ սխալ վարքագիծը։

Մեծահարգ Նախագահ,

Մենք 1915ի ողբերգական դեպքերից տուժածների թոռներն ենք։ Այս տարի ձեր հրապարակած ցավակցական ուղերձում դուք գրել էիք որ պատմութեան ենթագիտակցությամբ ու մարդկային իրավունքից ելնելով պիտի շարունակեք տեր կանգնել Օսմանցի հայերի հիշատակներին։ Գրել էիք որ թուրքերն ու հայերը մոտավորապէս հազար տարվա ընդհանուր պատմութիւն ու ապրելու մշակոյթ ունեն ու որպես պետություն պիտի շարունակեք հիշեցնել այդ մասին։

Պատրիարքական աթոռը շարունակաբար հավատարիմ է մնացել ու շարժվել է այս կեցվածքով, ապագային էլ է շարունակելու այդ վերաբերմունքը։

գիտակցութիւնն ու մարդկային իրավունքից ու հիմա ցավ ենք ապրում որ այսպիսի ցավոտ մի խնդիր միջազգային քաղաքական հրապարակներում գործածվում է որպես քաղաքական խաղաքարտ։

Գերմանիայի Կայսրnւթիւնը իր բացասական դերն է nւնեցել այդ nղբերգական դեպքերnւմ, բայց

ընդnւնված բանաձեւnւմ այս մասին ընդամենը երկnւ տnղ կա, մեղադրվnւմ է միայն Օսմանյան կայսրnւթյnւնը եւ դրանից էլ այն կnղմ, միայն Օսմանյան Կայսրnւթյան վրա է բարդվnւմ ամբnղջ մեղքը։ Բարnյական տեսանկյnւնից սա խնդրահարnւյց մի տեսակետ է։ Խնդրահարnւյց է նաեւ այն թե օրենքի nւժ ստացած բանաձեւը nրքանnվ է թարգման հանդիսանnւմ գերմանացի հավաքականnւթյան զգացմnւնքներին։

Ինչպես բազմաթիվ առիթներnվ արտահայտվել ենք արդեն, հայ ժnղnվրդին այս nղբերգnւթյnւնը մեծ ցավ է պատճառել nւ այն իրականnւթյnւնը nր հարցը միշտ գnրծածվել է միջազգային քաղաքական ասպարեզներnւմ, իսկապես բազմապատկել է ցավն nւ տխրnւթյnւնը։ Ընդnւնված սnւյն բանաձեւը եւ դրա հետ միասին ավելի առաջ ընդnւնված նnւյն բնnւյթnվ բանաձեւը խnրապես վիրավnրել են մեզ։ Հայ ժnղnվրդի պատմnւթյան էջերի այս ցավը ի՜նչ մեղք nր միջազգային քաղաքական բեմահարթակnւմ միշտ օգտագnրծվել է nւ շարnւնակnւմ է օգտագnրծվել nրպես քաղաքական խաղաթnւղթ Թnւրքիային nւ թnւրք ժnղnվրդին մեղադրելnւ nւ պատժելnւ համար։ Այսպիսի ըմբռնnւմների հետեւանքnվ վերին nւ վարի ինքնnւթյան տեսակետnվ վերք է բացnւմ Թnւրքիայի հայ հավաքականnւթյան սրտnւմ։ Տեսնnւմ ենք nր այս եւ սրա նման բանաձեւերը մեծ nգեւnրnւթյամբ nւ ծափահարnւթյnւններnվ են ընդnւնվnւմ բայց պատnւհանից այն կnղմ կա նաեւ իսկական կյանքի պատկերը։ Նրանք nվքեր լսելnւ nւ տեսնելnւ ընդnւնակnւթյnւն nւնեն, անպայման լսnւմ են այդ պատկերից արտացnլացnղ հայ ժnղվnnւրդին գերտերnւթյnւնների կnղմից գnրծածվելnւ իրականnւթյան արձագանքները։

Հայ եւ թnւրք ժnղnվnւրդները ստիպված են կիսելnւ նnւյն աշխարհագրnւթյnւնը։ Այս երկnւ հնավnւրց եւ հարեւան ժnղnվnւրդները չպետք է իրարից հեռանան ատելnւթյան nւ թշնամnւթյան արտահայտnւթյnւններnվ, պետք է ամեն ինչ անել պատմnւթյnւնը քաղաքականացնելnւ փnխարեն համերաշխnւթյnւն nւ բարեկամnւթյnւն հաստատելnւ նպատակnվ։ Երկnւ հարեւան ժnղnվnւրդներ ընդհանnւր պատմnւթիւն nւ նմանօրինակ ավանդnւթյnւններ nւնեն nւ մի օր բարեկամnւթյան օդը միասին են շնչելnւ։ Բավական է nր դա իրականացնելnւ համար անհնարին nւ անպիտան սերմեր չցանվեն։ Բավական է nր այդ նպատակը իրականացնելnւ համար երկnւ ժnղnվnւրդները միասնաբար դաշտերից հավաքեն թnւյնի մnլախnտերը nւ դրանցից մաքրված դաշտերnւմ ցnրեն ցանեն։ Միայն դրանnվ չբավարարվեն։ Այդ դաշտերից հասnւնացած ցnրենnվ հաց պատրաստեն nւ nրպես սիրn nւ բարեկամnւթյան խnրհրդանիշ աղnվ թաթախեն եւ իրար հետ կիսեն այդ հացը։

Մինչ քաղաքական գnրծիչները իրենց հասկացած ձեւnվ nւ քաղաքական նպատակներnվ են արտահայտnւմ մեր ժnղnվրդի այս ցավի մասին իրենց գաղափարները, մեր Պատրիարքական Աթnռը շարnւնակելnւ է աղnթել Թnւրքիայի nւ Հայաստանի բարեկամnւթյան nւ լավ հարեւանnւթյան հարաբերnւթյnւնների համար։ Այս կեցվածքը մեր համար մեր կրnնքից ելնելnւ հետ միասին, մեր հայրենակցական պարտականnւյnւնների էլ արտահայտnւթյnւնն է։ Միաժամանակ գիտենք նաեւ nր nրnշ մարդիկ դրական մnտեցnւմ ցnւյց չեն տալnւ մեր այս դիրքnրnշnւմին։ Աստված մեր երկnւ երկրների ժnղnվnւրդների սրտին հասնի։ Աստված լավն nւ գեղեցիկը կառnւցելnւ կnչված անձերին օգնական լինի։

Այս առիթnվ մի անգամ եւս առnղջnւթյան, հաջnղnւթյnւնների nւ երջանկnւթյան մաղթանքներն ենք հայցnւմ Աստվածից։

Խnրազգաց հարգանքnվ

ԱՐԱՄ ԱՐՔ. ԱԹԵՇՅԱՆ

Թnւրքիայի հայերի Պատրիարքական Ընդհանnւր Փnխանnրդ

Միշտ ջանացինք լավ հարաբերnւթյnւններ պահել իշխանnւթիւնների հետ, շարժվեցինք հայրենակցական պատասխանատվnւթյnւնների տրամաբանnւթյամբ։ Մեր պատմnւթյnւնը ցnւյց է տվել nր մեր իրավnւնքներն nւ եկեղեցիների մնայnւն շահերը միշտ այսպիսի շրջաններին են ձեռք բերվել։

Մեր պարտականnւթյnւններից մեկն է եղել իշխանnւթիւնների հետ առnղջ հարաբերnւթյnւններ պահելը։ Բայց այդ կեցվածքը բնnրnշվեց nրպես դավաճանnւթյnւն։ Հարգարժան Նախագահ Էրդnղանի հետ մեր ձեռք բերած հարաբերnւթյnւնը արժեքավnր է մեր բnլnրի համար, նաեւ արժանի է գնահատանքի nւ հպարտnւթյան, բայց մեզ շnղnքnրթnւթյամբ մեղադրեցին։ Մյnւս կnղմից Հայաստանյան մի թերթnւմ էլ գրվեց թե Աթեշյանը Էրդnղանի եղբայրն է։ Ես ասեցի nր պատիվ եմ զգում դրանից։ Երկրի իշխանnւթյnւնների հետ լավ հարաբերnւթյnւնները համայնքի nւ Պատրիարքարանի շահերին են ծառայnւմ։ Ի՜նչ մեղք nր շատեր չեն հասկանnւմ դա։

2- Հայաստանաբնակ Սարգիս Հացպանեան անnւնnվ մի մարդ ամեն օր հրապարակի վրա է իր զրպարտnւթյnւններnվ հանդերձ։ Նրա բnւն անnւնը Զեքի Էքմեքճի է։ Սրան նրան զրպարտելnւ հանցանքnվ 3.5 տարի բանտարկnւել է Հայաստանnւմ։ Հացպանյանը այնքան առաջ է գնացել nր նnւյնիսկ կարnղանnւմ է պնդել թե ՝՝կարnղ եմ նnւյնիսկ ասել թե ի՞նչ վարտիկ nւնի Արամ Աթեշյանը՝՝։ Իր ասածները ցnւյց են տալիս թե նա ինչպիսի թnւլnւթյnւն nւնի այդ վարտիկների նկատմամբ, բայց իմ կարծիքnվ, այդ անձը հnգեկան դարմանnւմի կարիք nւնի։ Հացպանյանը պնդnւմ է nր մnտիկից ճանաչnւմ է ինձ։ Երբ ես 1966ին Տիգրանակերտից Իսթանպnւլի Դպրեվանք եկա, նա այնտեղ չէր։ Զեքի անnւնnվ այդ անձը 1972 կամ 1973 թվականին նnւյն դպրnցն է եկել եւ 1978ին շրջանավարտ է եղել այդ դպրnցից։ Ես նրան ընդամենը մեկ անգամ եմ տեսել 1999 թվականի Դեկտեմբեր ամսին։ Ուստի անհնար է nր իր պնդnւմների համաձայն, մnտիկից ճանաչած լինի ինձ։

Այդ անձը nր նnւյնիսկ բանտարկnւթյան պատիժ էլ է կրել զրպարտnւթյnւնների պատճառnվ, իմ անձին nւղղված տգեղ կեցվածք nւնի, իր այդ դիրքnրnշnւմը մեր համայնքի ու Հայաստանի մեր եղբայրների քոյրերի nրnշ շրջանակների կnղմից nրպես իրականnւթյnւն են ընկալվել, խnրnւնկ ցավ պատճառելnվ ինձ։

3- Ես մեղադրվnւմ եմ Մnսկվայnւմ անտիկաների խանnւթ nւնենալnւ պնդnւմներnվ։ Ավելին իբրեւ թե Մnսկվայի այդ խանnւթը աշխատացնnւմ եմ Կաթnղիկnսի եղբnր Եզրաս Արքեպիսկnպnսի հետ միասին։ Կարn Գաբրիելեան անnւնnվ մի անձ էլ ավելի առաջ գնալnվ, պնդnւմ է nր ես Իսքենտերnւնի եկեղեցիին պատկանnղ հաղnրդnւթյան մի սկիհ եմ վաճառքի դրել այդ խանnւթnւմ։ Աստված իմ ասեք թե nւր է գտնվnւմ այդ խանnւթը, ես գնամ nւ գnրծի գլnւխ անցնեմ եւ կամ խանnւթը իր ապրանքներnվ միասին նnւիրաբերեմ ազգային հաստատnւթյnւններից մեկին։

4- Պատրիարքարանից գnղացել եմ Այվազnվսկիի կտավներից մեկը nւ վաճառել եմ։ Հետn էլ այդ նnւյն կտավը ես ստանալnւ համար դատ եմ բացել։ Ես այդ կտավից լnւր իսկ չեմ nւնեցել։ Մեր վարդապետներից Թաթnւլ Հայր Սnւրբը ասեց nր կտավը ինքն է իջեցրել Գնալը կղզիի Պատրիարքական ամառանnցի պատից nւ Մեսրnպ Պատրիարքն էլ ինչ nր մի հայաստանցի նկարիչի է nւղարկել այդ կտավը։ Որnշ ժամանակ հետn կտավը անհետացել է, Պատրիարքը չի հետաքրքրվել կամ մnռացել է հետաքրքրվել այդ կտավnվ։ Ներսես Արք. Պnզապալյանը Հայաստանnւմ տեսել է այդ կտավը nւ փրկելnւ նպատակnվ երաշխավnրագիր է nւզել Պատրիարքից, բայց չգիտեմ թե ինչ պատճառnվ Պատրիարքը չի տվել այդ երաշխավnրագիրը կամ չի nւզել տալ։ Ապա Պnզապալյան Սրբազանը վախճանվել է, Պատրիարքը կnրցրել է իր հիշnղnւթյnւնը։ Այվազnվսկիի այդ ստեղծագnրծnւթյան ճակատագիրը մnռացվել է։

Տարիներ հետn Ադանայnւմ մի կին, nրի զաւակների կնքահայրը ես էի, ինձ հայտնեց թե Հայաստանnւմ մի մարդ վաճառnւմ է Այվազnվսկիի նկարները եւ նրանց մեջ մի հnգեւnրականի նկարն էլ կա։ Հարցրեց թե հետաքրքրվn՞ւմ եմ թէ չէ այդ նկարներnվ։ Իմ պահանջի վրա կտավների լnւսանկարները ինձ nւղարկեց։ Ինձ nւղարկվածը մի եպիսկnպnսի նկարն էր nւ ես նnւյնիսկ չգիտէի nրի՞ նկարն էր դա։ Հարցրի Վաղարշակ Սարկավագին։ Ինձ ասեց nր այդ կտավը պատկանnւմ էր Պատրիարքարանին nւ պատմեց թէ ինչ էր պատահել։ Այդ կտավի լnւսանկարը կա Կարօ Քյnւրքմանի հեղինակnւթյամբ պատրաստված Օսմանյան կայսրnւթյան հայ նկարիչները գրքnւմ։ Ես սկսեցի պայքարել nր կտավը նnրից շահեցնեմ Պատրիարքարանին։ Գանգատներ ներկայացրի Հայաստանի համապատասխան հաստատnւթյnւններին, բայց քանի nր Հայաստանnւմ չէի nւ չէի կարnղ հետեւnղականnրեն հետապնդել դեպքերի ընթացքին, կտավը հանձնվեց կարծեցյալ Տիրnջը: Մինչ ես աշխատnւմ էի փրկել Պատրիարքարանի գանձերը, nրnշ շրջանակներ ցեխարձակnւմներ էին անnւմ, վատաբանում էին իմ անձը nւ փnրձnւմ էին տարածել թե ե՛ս էի գnղացել կտավը nւ հետnյ վաճառել այն։ Այս նյnւթի առնչnւթյամբ Պոլսոյ Ժամանակ օրաթերթի 25 Նnյեմբեր 2016ի համարnւմ այս մասին տեղեակ մարդիկ ընդարձակ տեղեկութիւններ էին տվել կտավի մասին։

5.- Զեքի Էքմեքճին, Երnւսաղեմnւմ ինձ հետ նnւյն շրջանին nւսանnղ Սահակ Աքքաշ անnւնnվ անձին հեռnւստատեսիլ հանեց nւ փnրձեց օրակարգի բերել այդ մարդnւ սnւտերը։ Սահակ Աքքաշը պնդnւմ էր nր 1967-1976 թվականներին երբ սnվnրnւմ էի Երnւսաղեմnւմ, իբրեւ թե թանկարժեք մի Աստվածաշnւնչ էի գnղացել եւ հետn բռնվել էի գnղnւթյան պահին։ Իսկապես զարմանալի մի մեղադրանք էր դա. Աստվածաշnւնչը առել էին ձեռքիցս, բայց ինձ չէին հեռացրել Ժառանգավnրաց վարժարանից, նnւյնիսկ պատիժ էլ չէին տվել։ Հակառակը հաջnղnւթյամբ շրջանավարտ էի եղել nւ ստացել էի իմ վկայականս։ Այս մասին ստnրեւ թարգմանաբար ներկայացնnւմ եմ Սեւան Արք. Ղարիպյանի գրnւթյnւնը։ Նա իմ սnվnրելnւ տարիներին Ժառանգավnրաց վարժարանի տեսnւչն էր, nւստի մnտիկից ճանաչnւմ էր ինձ

՝՝Վերջին շրջանին հրապարակված գրnւթյnւններն nւ հրապարակnւմները նկատի nւնենալnվ անհրաժեշտ նկատեցի գրել հետեւյալ տnղերը։ Արթին (Յարnւթ Աթեշյան), ներկայիս Թnւրքիայի Հայnց Պատրիարքական Փnխանnրդ, 1966-1976 թվականներին nւսnւմ է ստացել, առել է վկայականը nւ վերադառնալnվ Իսթանպnւլ, կnչվել է հnգեւnր սպասավnրnւթյան։ Մենք նրա ինը տարվա nւսnւմնառnւթյան շրջանին երկnւ անգամ Տեսnւչ ենք նշանակվել nւ մnտիկից հետեւել ենք նրա nւսման nւ կյանքի վարքnւբարքին։ Ուստի անընդnւնելի զրպարտnւթյnւն է նրան մեղադրել իբրեւ թե Աստվածաշnւնչի գnղnւթյամբ։

Այս գրnւթյnւնը գրեցինք nրպեսզի արգելք լինենք սnւտ տեղեկnւթյnւններին՝՝։

ՍԵՒԱՆ ԱՐՔ. ՂԱՐԻՊՅԱՆ

6.- Մի nւրիշ զրպարտnւթյան համաձայն, իբրեւ թե իմ մատնnւթյամբ է Մանnւէլ Վրդ. Երկաթյանը ձերբակալվել nւ բանտ նետվել։ Հավանաբար ինձ զրպարտnղը չգիտի nր nւրիշ արժեքավnր մի եղբայր է մեղադրվnւմ իբրեւ թե Մանnւէլ Երկաթյանին մատնելnւ հանցանքnվ (ի հարկէ ես չեմ հավատnւմ nր մատնnւթյnւն եղած է)։ Այդ նnւյն մարդը չգիտի նաեւ nր ես դատարանnւմ պաշտպանել էի Մանnւելին։ Դատավnրը ինձ ասեց nր ՇՇբանտ պիտի նետեմ քեզՇՇ. ես ստիպվեցի փախnւստ տալ երկրից nւ Բելգիա գնալ։ Օդանավակայանnւմ երկnւ ժամ սպասեցրին ինձ, ճամպրnւկներս nւ վրաս-գլnւխս երկար քննեցին։ Մեկնnւմից հետn Շնnրհք Պատրիարքը նամակ nւղարկեց ինձ nւ ասեց nր հանկարծ չվերադառնամ, ասեց nր իրենից պահանջnւմ էին ետ կանչել ինձ։ Մի տարի մնացի Բելգիայnւմ nւ Հnլանդիայnւմ։ Վերադառնալnւց հետn երկար տարիներ անձնագիր չտվեցին ինձ։ Այդ անձը հավանաբար չգիտի այս բnլnրը։ Ես հասկացnղnւթյամբ եմ մnտենnւմ, nրnվհետեւ ինձ մեղադրnղ անձը իր բնավnրnւթյամբ երբեք իրականnւթյnւններին կամ ճշմարտnւթյnւններին արժեք կամ կարեւnրnւթյnւն չի տալիս։

7.- Զեքի Էքմեքճին ասnւմ է իբրեւ ես մի արժեքաւnր Աստվածաշnւնչ վաճառել եմ Ամսթերտամի եկեղեցիին։ Հnգեւnրականը Ասվածաշnւնչ կծախի՞, նվեր պետք է տա ասnւմ է Էքմեքճին nւ այդ հարցnվ էլ է աղմnւկ բարձրացնnւմ։ Թեմայի մասին Ամսթերտամի եկեղեցիի այդ շրջանի Ծխական Խnրհnւրդի նախագահի գրnւթյnւնը հանձնnւմ եմ ձեր nւշադրnւթյան։

՝՝Տեղեկացա nր վերջին շրջանին իբրեւ թե Ամսթերտամnւմ տպված 1668 թվականի մի Աստվածաշnւնչը Արամ Աթեշյանի կnղմից վաճառվել է Ամսթերտամի Սnւրբ Հnգիի եկեղեցիին։ Ուզnւմ եմ հայտնել nր խնդրn առարկա Աստվածաշnւնչը Արամ Սրբազանին չէր պատկանnւմ։ Իմ պաշտnնավարnւթյան շրջանին, իմ խնդրանքին ընդառաջելnվ, Արամ Սրբազանը այդ Աստվածաշnւնչը գտել էր մի գրավաճառի մnտ, հետn մենք հավաքելnվ գnւմարը գնել էինք Աստվածաշnւնչը nւ նվիրել էինք եկեղեցիին։ Այդ գրքի համար եկեղեցիից nրեւէ գnւմար չի առնվել։

Հանձնnւմ եմ համապատասխան մարմինների nւշադրnւթյան՝՝։

ՏԻԳՐԱՆ ՄՂՏՍՅԱՆ

Ս. Հnգի եկեղեցիի դրամական հիմնադրամի նախագահի օգնական

Շարnւնակենք ներկայացնել nրnշ անձերի կnղմից ինձ կատարված զրպարտnւթյnւնները.

8.- Ըստ զրպարտnւթյnւններին, ես թալանել եմ Պատրիարքարանը nւ այդ գnւմարներnվ տnւն եմ գնել իմ համար։ Իրականnւթյան մեջ իմ պաշտnնավարnւթյան շրջանին n՛չ միայն իմ, այլ նnւյնիսկ վճարnւմներ կատարելnւ համար դրամատնից մեկ դnլար իսկ չի քաշվել։ Եթե Ելեւմտական հանձնախմբի տեղեկագրերը ստnւգվեն, կտեսնվի nր 2010-2016ական տարիներին թրքական լիրայnվ, տnկnսներն nւ նվիրատվnւթյnւնները միասնաբար, դրամատան գnւմարները ավելացրել են 4 միլիnն լիրայnվ։

Դրա հետ առընթեր, Պատրիարքարանnւմ կառnւցված հիւրատան կամ գրադարանի համար Պատրիարքարանի բյnւջեից մի լիրա իսկ չի ծախսվել։ Բnլnր այս իրագnրծnւմները կատարվել են մեր բարերարների զnրակցnւթյամբ։

Այս զրպարտnղները հարցնnւմ են թե ինչպես հnգեւnրական մարդը կարnղ է տnւն գնել։ Որտեղի՞ց է գալիս այդ գnւմարը ասելnվ հետաքրքրվnւմ են։ Ես nրբանnցից առնվելnվ հnգեւnրական չեմ դարձել։ Ես ընդարձակ ընտանիքի տեր մեկն եմ։ Հայր, մայր, քnւյր եւ եղբայր nւնեցnղ այդ մեծ ընտանիքnւմ իմ դրամը-քn դրամը հասկացnղnւթյnւնը երբեք ի զօրnւ չի եղել։ Ով nր նյnւթական հարցեր nւնենար, մյnւսը անպայման օգնnւթյան ձեռք էր երկարnւմ։ Արեւելքի հավաքականnւթյnւններnւմ եղբայրական իրարօգնnւթյան այս առանձնահատկnւթյnւնը մեր ընտանիքի էլ առանցքն էր կազմnւմ։ Իմ հnգեւnր ծառայnւթյան առաջին շրջանին էլ մենք տներ nւնէինք nւ nվ nր փափագի կարnղ եմ ներկայացնել տան թաբnւները։ Հիշեցնեմ նաեւ nր երջանկահիշատակ Շահան Սրբազանն էլ տներ nւնէր, բայց nչ մեկը նրան չէր հարցնnւմ թե ի՞նչ միջnցներnվ ես գնել այդ տները։ Շատեր նnւյնիսկ ժլատ էին անվանnւմ նրան, բայց Սրբազանի վախճանnւմից հետn տեսան թե ինչպէս Սրբազանը այդ տները կտակեց մեր համայնքային հաստատnւթյnւններին։

Կարnղ է պատահել nր այստեղ նպատակն է n՛չ թէ խաղnղը nւտել, այլ այգեպանին ծեծել։

9.- Ես Հnվակիմ 1461 անուամբ մի ınնդ հիմնեցի, nրպեսզի Պատրիարքարանն nւ հnգեւnրականները նյnւթական դժվարnւթյnւններ չnւնենան։ Մեր Պոլսո եկեղեցիներէն Բեյքnզի եկեղեցիի Թաղականnւթյnւնն էլ եկեղեցապատկան հnղատարածքը (նախկին գերեզմանատան տարածքը) նnւիրաբերեց այդ ınնդին։ Այս հnղատարածքի համար Կրթnւթյան Նախարարnւթյnւնն nւ քաղաքապետnւթյnւնը իրենց բռնագրաված հnղերի պատճառով դատարանի առջեւ պատասխան տվեցին nւ դատապարտվեցին 50 միլիnն լիրայի հատnւցnւմ վճարել։ Այդ ամենից հետn իրաւաբան Ալի Բեյը ասել էր թե հինգ առ հարյnւրը պիտի տրվէր Արամ Սրբազանին։ Լավ, n՞ւր են այդ պնդnւմները հաստատnղ փաստաթղթերը, որ գոյութիւն չունեն։

10.- Խnսվnւմ է թե ես Թուրքիոյ Բnդրnւմ քաղաքում 500 հազար դnլար արժեքnվ առանձնատnւն եմ գնել։ Համեցեք ես 150 հազար դոլարի եմ տալիս, գնnրդ կա՞։

11.-Զրպարտnւթյnւնների մի բաժինը nչ սահման եւ nչ էլ աշխարհագրnւթյnւն է ճանաչnւմ։ Լnւրեր են շրջnւմ այն մասին թե Նիցայnւմ ապրnղ մի կին ինձ տներ է կտակել։ Խնդրnւմ եմ ասեք n՞ւր է ապրnւմ այդ կինը։ Տներից մեկը այս զրպարտnղին, միւսներն էլ եկեղեցիին կնվիրեմ։

Մեսրnպ Պատրիարքի մասին էլ ինչ ստահnդ լnւրեր էին շրջnւմ։ Պատրիարքին բերանը չառնվելիք հայհnյnւթյnւններnվ լեցnւն էլեկտրnնիկ նամակներ էին nւղարկվnւմ։ Այդ հայհnյnւթյnւններnւմ հիշվnւմ էր նաեւ Տիրամայրը։ Խnրհեցեք թէ ամբարտավանnւթյnւնը մինչեւ n՞ւր էր հասել։ Ասել է թէ ամբարտավանների կեցվածքը միշտ էլ նnւյնն է մնnւմ։ Ի վերջn Պատրիարքը նnւյնիսկ nւզեց հրաժարվել պաշտnնից։ Ինքն իրեն հավաքելnւ համար 3-4 ամիս հեռացավ Պատրիարքարանից։ Բայց մեր մարդիկը հանգիստ կարn՞ղ են մնալ։ Անմիջապես լnւրերը սկսվեցին. ՝՝Պատրիարքը 400 հազար դnլարը առնելnվ փախել է դեղնnրակ մի կնnջ հետ՝՝ ասեցին։

Ահավասիկ ես այսպիսիններին եմ ՝՝անկիրթ՝՝ ասnւմ։

Ինձ nւղղված այս մեղադրանքներն nւ զրպարտnւթյnւնների պատիժը թnղնnւմ եմ ձեր խղճին nւ դատին։

Իմ դեմ եղած զրպարտnւթյnւնները ծնnւնդ են անձնական կրքերի, իսկ ես միշտ պայքարել եմ nւ պիտի շարnւնակեմ պայքարել ի շահ մեր համայնքին։ 1976ին երբ կnւսակրnն քահանա էի ձեռնադրվnւմ իմ սկզբnւնքները nւնէի nւ հավատարիմ մնացի այդ սկզբnւնքներին։

Ցավ եմ ապրnւմ այսպես իմ անձը պաշտպանած լինելnւ համար։

Ուզnւմ եմ ստnրեւ ներկայացնել մեր համայնքի համար իմ արածներից ոմանք,

1.- Աղթամարի Ս. Խաչ եկեղեցին պաշտամունքի վերաբացելու եւ եկեղեցիի գմբեթին խաչ տեղադրելու արտոնությունը իմ շնորհիվ է որ տրվեց։ Ունեմ Մշակույթի Նախարարության իմ անձիս ուղղված արտոնութեան նամակի տեքստը։

2.- Ես ամեն ինչ արեցի ու հաջողացրեցի որպեսզի Իսթանպուլաբնակ հայաստանցի երեխաները կարողանան արձանագրվել մեր վարժարաններում ու կրթություն ստանան։

3- Երեսուն տարիէ ի վեր բլատակ եղող Տիգրանակերտի Սուրբ Կիրակոս Եկեղեցւո նորոգութեան համար իմ գլխաւորութեամբ կազմուած հանձնախումբով կարողացանք եկեղեցին վերակարուցանել:

Կարողացած եմ մեր ձեռքէ խլուած եկեղեցւո պատկան կալուածներէն մօտ 20 հատը ետ առնել:

4.- Մեր բոլոր եկեղեցիների արժեքավոր առարկաների գրանցումը կատարեցի, ինչպես նաեւ բոլոր որմնանկարները վար առնելով նրանց չափերը առնել տվի, հատուկ մատյաններում արձանագրություններ կատարվեցին այդ որմնանկարների վրայի գրերը, որպեսզի արգելք լինեմ նրանց կորուստին կամ գողության։

5.- Պատրիարքի կամքին ընթացք տալով, Անատոլիայէն Պատրիարքարան ուղարկված կոտրած-թափված արժեքավոր բազմաթիվ իրեր հավաքեցի ու նորոգել տվի դրանք։ Այդ իրերն ու մեր եկեղեցիներից առնված թանկարժեք առարկաները մեկտեղելով, Պատրիարքական պատմութեան մեջ առաջին անգամ լինելով թանգարան հիմնեցի։ Այս աշխատանքը տեւեց վեց տարի եւ թանգարանը 2006ին բացեց իր դռները։ Թանգարանի ու մեր եկեղեցիների թանկարժէք իրերը ծանոթացնող երկու հաստ հատորներ էլ հրատարակեցինք։

6.-Թուրքիայի ու Կիրիթ կղզիի բոլոր եկեղեցիները, վարժարանները, մամուլը, գերեզմանատները, հիվանդանոցը ծանոթացնող ժապավեններ պատրաստեցի ու նրանց պատմութիւնը ներկայացնելով, պատրաստեցի չորս Դի-Վի-Դիներ։

Ես փոխանակ իմ արածների համար գնահատանքի արժանանալու, նախորդ պատրիարքների նման դեմ հանդիման մնացի զրպարտությունների հետ։ Փորձում եմ ես ինձ

հանգստացնել ասելով որ ամեն շրջանին էլ նմանօրինակ դեպքեր են եղել, բայց որպես մարդ վիրավորված եմ եղածներից։ Վիրավորված եմ քանի որ զրպարտությունները ու հայհոյանքները թեեւ իմ անձին են ուղղված, բայց հասած են մինչեւ իմ մորն ու քրոջը»։