Ես երկար տարիներ եմ աշխատել իմ անվան համար

Հարցազրույց կարատեի աշխարհի չեմպիոն, ֆեդերացիայի նախագահ Գոռ Վարդանյանի հետ



-Պարոն Վարդանյան, «Վրիժառու» հեռուստասերիալը վերջին շրջանում մեծ աղմուկ է բարձրացրել, մարդիկ քննադատում են, քննարկում են: Ի՞նչն  է պատճառը:



- Գիտեք, նախ «Վրիժառուն» սերիալ չէ, սա գեղարվեստական ֆիլմ է, մենք նկարահանել ենք ու տվել հեռուստաընկերությանը, հեռուստաընկերությունն է արդեն իր հերթին բաժանել մասերի եւ ցուցադրում է: Սերիալը նկարահանվում է ամեն օր, եւ այդ օրվա նկարահանածը ցույց են տալիս, իսկ մենք ավարտել ենք, նոր ենք ցույց տալիս: Քննադատություններին նորմալ եմ վերաբերվում, բայց միայն՝ առողջ քննադատություններին:



Իսկ չկայացած մարդկանց, հարբեցող մարդկանց ու նման կատեգորիաների քննադատություններին աշխատում եմ ուշադրություն չդարձնել: Կենտրոնական մասնագետ մարդկանց քննադատությունները շատ են, ես դա բնական եւ առողջ եմ համարում, ուրեմն կա արձագանք: Նախ ասեմ, որ ես եւ իմ ամբողջ թիմը պետական մտածելակերպով մարդիկ ենք, մեր նպատակն է ժողովրդի մեջ սերմանել առողջ  մտածելակերպը:



Մենք դեմ ենք կրիմինալին, դեմ ենք գողականին: Մենք ուզում ենք, որ երեխաները, նոր կյանք մտնող սերունդը սիրի, հարգի ոստիկանի, պետական մարդու, զինվորի կերպարը, փորձի նմանվել նրանց, այլ ոչ թե գողականին: Մեր ֆիլմում միշտ կրիմինալը պատժվում է: Ճիշտ է, «Վրիժառուի» մեջ կան գողական կերպարներ, որ մի փոքր ռոմանտիկացվել են, բայց դա չի նշանակում, թե նրանց ենք պրոպագանդա անում: Ովքեր այդպես են մտածում, խորհուրդ կտամ մեկ անգամ եւս նայել ֆիլմը. այլեւս այդպես չեն մտածի:



- Այն, ինչ կատարվեց 2011 թվականին՝ մի շարք բարձրաստիճան ոստիկանների, այլ պաշտոնյաների ձերբակալություններ, ԱՄՆ-ում «Հայկական ուժ» անունով բանդայի՝ օրենքով գող Պզեի գլխավորությամբ, վնասազերծում, ֆիլմում արտացոլվել են: Կա՞ այստեղ պետական պատվեր:



- Ասեմ, որ դա պարզապես զուգադիպություն է, ինձ էլ դրա մասին շատ անգամներ ասել են, ասեկոսեներ շատ են պտտվում, թե եղավ՝ նկարեցին: Ոչ, դա այդպես չէ, ասեմ ինչու: Նախ, մեր ֆիլմի սցենարը գրվել է 2009 թվականի ամռանը, եւ սկսվել են նկարահանումները նույնպես 2009 թվականից, ԱՄՆ-ում, իսկ դեպքերը կատարվել են իրական կյանքում՝ 2011 թվականին, տարբերությունը պարզ է: Մենք չունենք պետական պատվեր, նման բան չկա, պարզապես սա մեր թիմի հերթական ստեղծագործությունն է, որը համընկավ իրականության հետ:



- Շատերի մոտ, այդ թվում եւ իմ՝ որպես Ձեր ֆիլմերը դիտողի, հարց է առաջանում. ինչո՞ւ է գլխավոր կերպարի անունը Գոռ Վարդանյան, եւ ի՞նչն է պատճառը, որ այդ կերպարին կերտում է հենց Գոռ Վարդանյանը, այլ ոչ ուրիշ մեկը, որ մասնագիտությամբ դերասան լինի: Դերասանի վարպետության խնդիր չի՞ առաջանում:



- Նախ ամենասկզբից ես նպատակ չեմ ունեցել լինել սուպեր-սուպեր դերասան: Ես անում եմ աշխատանք, եւ մեր նպատակն է ֆիլմի միջոցով կերտել մի կերպար՝ Գոռ Վարդանյան կերպարը, որը պայքարում է արդարության համար, մարտնչող մարտիկ է ու որը կդառնա սիմվոլ, որովհետեւ ֆիլմը մի երեւույթ է, որը նստում է մարդկանց գիտակցության մեջ: Այս տարիների ընթացքում մենք կարողացել ենք ստեղծել ու պահպանել այդ սիմվոլը: Ինչ վերաբերում է, թե շատ վատ է դերասանական խաղը, այդքան էլ համամիտ չեմ, եթե այդքան սարսափելի վատ լիներ, չէինք շարունակի: Ես հանգիստ եմ՝ ժողովուրդն իր դրական գնահատականը տալիս է:



- Թաքնված գովազդն արգելվում է, սակայն կա Ձեր ֆիլմում:



- Օրինակ ո՞րն է:



- Օրինակները շատ են, հերոսի մեքենաները, ծխախոտի տեսակը, խմիչքը եւ այլն:



- Որպեսզի լինես պրոֆեսիոնալ կինեմատոգրաֆիայի մեջ, պետք է թաքնված գովազդը հաճելի մատուցես, որ մարդիկ չզզվեն: Եթե ստացվում է թաքնված գովազդ անել, դա շատ լավ է ֆիլմում: Անկեղծ ասած՝ շատ ուրախացա, որ նկատել եք դա, եթե նկատել եք՝ մենք հասել ենք մեր նպատակին: Գովազդի այդ տեսակը կա բոլոր արտասահմանյան ֆիլմերում, հոլիվուդյան ֆիլմերում, շատ լավ է, ու պետք է դա էլ պրոֆեսիոնալ մատուցվի:



- Դուք քաղաքապետ Գագիկ Բեգլարյանի խորհրդականն էիք՝ սպորտի, մշակույթի եւ երիտասարդության հարցերով: Կարեն Կարապետյանի հետ ինչո՞ւ չաշխատեցիք:



- Ես եկա Գագիկ Բեգլարյանի կողքը կանգնեցի, որովհետեւ լսում էի ինչ է ասում, հավատում էի նրան: Ես գիտեմ՝ նա աշխատելու համար էր եկել, մեր նպատակը մեկն էր՝ գործ անել  մեր քաղաքի համար: Ես իմ անունը դրեցի Հանրապետական կուսակցությունում եւ մտա քաղաքապետարան: Պետք է համակարգեի սպորտային օջախները, պետք է ստեղծվեին սպորտկոմիտեներ: Այստեղ կարեւորն իմ անունն է, այն ամեն ինչից թանկ է ինձ համար, ես շատ երկար տարիներ եմ աշխատել իմ անվան համար:



- Այն ժամանակ մայրաքաղաքում համատեղ սպորտկոմիտե ստեղծելն ու մեկ մարմնում կենտրոնացնելն աղմուկ բարձրացրեց:



- Շատ մեծ պետական գումարներ, որ առանձին-առանձին տրվում էին սպորտդպրոցներին, փոշիացվում էին, ես փաստեր էլ ունեմ: Օրինակ ասեմ. եթե մի դպրոցում գրված է 35 աշխատող, բայց հինգն են աշխատում եւ գումար ստանում, կամ 100 աշակերտ, բայց 20-ն է, ինչի՞ մասին է խոսքը: Ես  չէի ուզում, որ նման բաներ կատարվեն սպորտի անվան տակ: Ես կազմեցի ծրագիրը, կոորդինացրեցի: Հետո ԱՄՆ գնացի, որտեղ երկար մնացի, ոտքս կոտրվել էր: Երբ եկա, արդեն Գագիկ Բեգլարյանն էլ քաղաքապետ չէր, ես էլ հրաժարական տվեցի:



- Երկար տարիներ եղել եք Ազգային անվտանգության ծառայությունում, նախագահի թիկնազորում, ինչո՞ւ այժմ համակարգում չեք:



- Ես ամենասկզբում եղել եմ նախագահ Լեւոն  Տեր-Պետրոսյանի եւ Գագիկ Հարությունյանի առաջին անձնական թիկնապահը: Հետո՝ հակաահաբեկչական խմբի ղեկավար: 10 տարի էլ Ռոբերտ Քոչարյանի ժամանակ եմ եղել Ազգային անվտանգությունում, անցել եմ ամբողջ այդ ուղին:



- Ինչ է, Սերժ Սարգսյանի իշխանությունը չունե՞ր Ձեր կարիքը:



- Ես պետք է նկարահանեի «Ճակատագիր» ֆիլմը, որը շատ ժամանակատար էր, չէի կարող լինել եւ նկարահանման հրապարակում, եւ համակարգում: Դիմում եմ գրել, իմ դիմումի համաձայն խնդրել եմ ինձ ազատեն: Այն ֆիլմը, որ նկարում եմ, նույնպես շատ կարեւոր դեր ունի մեր ժողովրդի եւ պետության համար: Ինչ  վերաբերում է նախագահ Սերժ Սարգսյանին, ես միշտ իր կողքին եմ, շատ եմ հավանում մեր նախագահին, պատրաստ եմ ամեն պահի էլ աջակցել, նրա ծրագրերն ու մարտավարությունը շատ լավն է:



- Իսկ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի մասի՞ն ինչ կասեք:



- Լեւոն  Տեր-Պետրոսյանն ինձ համար բարձր էր, երբ երկրորդ անգամ չէր վերադարձել քաղաքականություն, եւ ինձ համար նա առաջին նախագահ էր: Հիմա այլեւս չեմ վստահում նրան, Սերժ Սարգսյանը կարողանում  է թե արտաքին քաղաքականությամբ, թե ներքին  քաղաքականությամբ լավ կառավարել Հայաստանը, իսկ հասարակության վատ կենսապայմանները, օրենքի բացակայությունը արդեն մենք՝ քաղաքացիներս, պետք է լուծենք:



Հարություն  Մկրտչյան