Քրեական քաոս

Քաղաքական հետապնդումներն էլ իրենց տրամաբանությունն են ունենում՝ գոնե նրա համար, որ մարդիկ հասկանան, թե իշխանությունը ում եւ ինչի համար է թիրախավորում, որ խուսափեն կոնկրետ արարքներից։ Սակայն մեզանում, ինչպես ամեն ինչ, քաղաքական հետապնդումներն էլ են քաոսային ու անտրամաբանական։ Ասենք, եթե հայտարարում ես, որ ցուցարարներին ձերբակալում ես «ռազմական դրության ժամանակ հավաքներ կազմակերպելու համար», պետք է մնաս այդ տրամաբանության մեջ եւ ձերբակալես բացառապես հանրահավաքները նախաձեռնողներին։ Եվ ամենակարեւորը՝ պետք է կարողանաս ցույց տալ, թե որն է այն «ծանր հետեւանքը», որն առաջացրել է այդ հանրահավաքը, որովհետեւ Քրեական օրենսգրքի այդ հոդվածը հատուկ շեշտում է «ծանր հետեւանքներ» առաջացնելու հանգամանքը։ Բայց սա էլ մի կողմ․ պետք է բացատրես, թե ինչու ես Գագիկ Ծառուկյանի թիկնապահին կամ հայտնի պրոդյուսերին բռնում։ Ստացվում է, որ բռնում են այն անորոշ տրամաբանության շրջանակներում՝ ով դեմ է Նիկոլ Փաշինյանին, ով քննադատական ելույթ է ունենում, ով կարող է բռնվածներին փոխարինել, առաջիկայում կազմակերպել բողոքի ակցիաներ, պահանջել նրա հրաժարականը, բոլորը պետք է հայտնվեն բանտերում։ Փաշինյանական ռեժիմը նախ արյան ծով սարքեց Արցախը, հիմա էլ որոշել է «արյան մեջ» խեղդել Հայաստանում հասունացող դժգոհությունները եւ այսօր յուրաքանչյուր ոք մեզանում պոտենցիալ քաղբանտարկյալ է՝ բանտում հայտնվելու, եւ հետապնդվելու հեռանկարով։ Եթե սրան գումարենք նաեւ այն, որ իշխանությունը տենդագին ուժեղացնում է իր թիկնազորը, անվտանգության տարբեր միջոցառումներ է ձեռնարկում, պարզ կդառնա, որ մենք թեւակոխում ենք հանրային կարծիքն ու ցասումը խեղդելու, բռնությունների, հետապնդումների եւ հանրային պառակտումը խորացնելու փուլ։