Իշխանությունը մտադիր է ՍԴ գործող կազմից ազատվել ԱԺ-ի միջոցով

Իշխանությունը մտադիր է ՍԴ գործող կազմից ազատվել ԱԺ-ի միջոցով

Իշխանությունները, նույնիսկ երկրում մոլեգնող համավարակի պայմաններում, չեն մոռացել իրենց «գերնպատակի»՝ Հրայր Թովմասյանի ու Սահմանադրական դատարանի մասին, որից մտադիր էին հանրաքվեի միջոցով օր առաջ ազատվել։ Բայց կորոնավիրուսը «հարամ արեց» նրանց պլանները՝ չեղարկելով ՍԴ կազմից ազատագրվելու հարցով սահմանադրական հանրաքվեն։ Թեպետ, ասում են, իշխանությունների համար գուցե բարին էլ դա էր, քանզի ռիսկը մեծ էր, որ հանրաքվեին «այո»-ն չէր հաղթի։ Այսօր, սակայն, նորից ակտիվացել են քննարկումները՝ ՍԴ գործող կազմից որեւէ կերպ ազատագրվելու կամ, իրենց ձեւակերպմամբ, «ՍԴ ճգնաժամը հանգուցալուծելու» շուրջ։ Նիկոլ Փաշինյանն ու ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցությունը մտադիր են Հրայր Թովմասյանից ազատվել խորհրդարանի միջոցով, որը, սակայն, իրավաբանների կողմից քննադատության էր արժանացել։ Արդարադատության նախարարն արդեն նամակագրություն է սկսել Վենետիկի հանձնաժողովի հետ՝ այս հարցում ակնկալելով նրանց «դաբրոն»։

ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր Հերիքնազ Տիգրանյանը երեկ մեզ հետ զրույցում ասաց, որ քննարկումներ կան, սակայն դրանք դեռ վերջնական փուլին չեն հասել։
«Բայց փաստն այն է, որ գործընթացն արդեն սկսվել էր, սակայն գործընթացը կանգ առավ նոր կորոնավիրուսի համաճարակով պայմանավորված, ինչը չի նշանակում, որ խնդիրը, որը բարձրացվել է Սահմանադրական դատարանի շուրջ, վերացել է։ Բայց քանի որ նաեւ կանխատեսումները՝ վիրուսի տարածման եւ նրա վերացման, այդքան էլ լավատեսական չեն, եւ մոտ ժամանակներս չի ենթադրվում դրա ամբողջական վերացում կամ ռիսկերի նվազեցում, ուստի այս պարագայում, բնականաբար, որեւէ քաղաքական շահ չի կարող համադրելի լինել մարդկանց առողջության հետ, եւ հանրաքվեն արդեն լավագույն տարբերակը չէ, բնականաբար, Սահմանադրական դատարանի հետ կապված խնդիրը լուծելու»,-ասաց տիկին Տիգրանյանը։ Դրա համար էլ, ըստ նրա, իրավիճակն իրենց ստիպում է մտածել խորհրդարանի միջոցով հնարավոր լուծումների մասին։

Դիտարկմանը, թե ՍԴ գործող կազմից ազատվելն իրենց թիմի քաղաքական շա՞հն է, Տիգրանյանն ասաց․ «Ձեր ձեւակերպման հետ ես համաձայն չեմ, մեր հիմնավորումները տրված են հանրաքվեի հարցի հիմնավորումների մեջ, ես կխնդրեմ՝ էնտեղ նայեք»։
Այդ դեպքում ի՞նչ նկատի ունի «քաղաքական շահ» ասելով։ «Ես նկատի ունեմ, որ պետությունները վարում են որոշակի գործընթացներ՝ նույն դատական համակարգի առողջացման հետ կապված։ Դա մեր քաղաքական շահն է՝ ունենալ վստահելի դատական համակարգ։ Եվ «շահ» բառը խնդրում եմ ընկալել որպես օրինական շահ»,- ասաց նա։

«Իմ քայլի» պատգամավորներից Տիգրան Ուլիխանյանի կարծիքով էլ՝ առնվազն մոտ ժամանակներում հանրաքվե տեղի չի ունենա, որովհետեւ իրենց համար ՍԴ ճգնաժամը լուծելուց շատ ավելի կարեւոր է քաղաքացիների առողջությունը։

- Տեսակետներ կան, որ կորոնավիրուսի այս համավարակը փրկեց ձեր քաղաքական թիմին հանրաքվեում հավանական պարտությունից, որովհետեւ կանխատեսումներ կային, որ «այո»-ն չէր հաղթի։

- Տերմինաբանության մեջ ես մի քիչ ավելի զգույշ կլինեի, որովհետեւ այդպիսի արտահայտությունները որեւէ կերպ կանխատեսում չեն կարող համարվել, որովհետեւ, վստահաբար, քանի որ ինքս մասնակցել եմ քարոզարշավին եւ անմիջական տեղեկատվություն ունեմ հակառակի վերաբերյալ, որ հանրաքվեն 90 եւ ավելի տոկոսով անցնելու էր, սակայն ինքս էլ ինձ թույլ չեմ տալիս դրա մասին հակառակ պնդումներ կամ հակառակ կանխատեսումներ անել, հետեւաբար, չեմ տրվի ուղղակի այդպիսի արտահայտություններին։ Ինչո՞ւ, որովհետեւ, այնուամենայնիվ, մենք պետք է մշտապես քարոզենք մեր քաղաքացիներին, որ ամեն ինչ կախված է իրենց վարքագծից, իրենց ընտրությունից, եւ դա չի վերաբերում միայն սահմանադրական հանրաքվեին։

- Հիմա, եթե հանրաքվեն չի լինում, ի՞նչ տարբերակ եք մտածում՝ ՍԴ գործող կազմից ազատվելու։

- Մենք մեր առջեւ այդպիսի խնդիր չենք դրել, մեր խնդիրը հետեւյալն է․ մեր Սահմանադրական դատարանը բերել այնպիսի վիճակի, որը նկարագրված է այսօր գործող մեր Սահմանադրության մեջ։ Այսօրվա մեր Սահմանադրական դատարանն այնպիսի Սահմանադրական դատարան չէ, որը նկարագրված է մեր Սահմանադրության մեջ։ Այսինքն՝ մենք էդ իրավիճակն ենք փոխում, անձերի հետ որեւէ խնդիր չունենք։ Իսկ թե ինչպիսի քայլեր են ձեռնարկվում, արդեն, կարծեմ, հրապարակվել է, որ արդարադատության նախարարը կոնտակտի մեջ է Վենետիկի հանձնաժողովի հետ, տարբեր քննարկումներ կան, քննարկումների մանրամասները ես չեմ ուզում հրապարակել այն պարզ պատճառով, որ դրանք չեն դարձել առանձին որոշումներ, որոնք կարելի է հանրությանը ներկայացնել, քանի որ կարող է ընթացքում փոփոխության ենթարկվեն։

- Իրավական առումով, կարծում եք, հնարավո՞ր է Ազգային ժողովի միջոցով ազատվել ՍԴ գործող կազմից, որպեսզի, ինչպես Դուք եք ասում, այն բերվի այնպիսի վիճակի, որը նկարագրված է այսօր գործող մեր Սահմանադրության մեջ, օրինակ՝ փոխել 213-րդ հոդվածը, որը դրված էր հանրաքվեի հիմքում։

- Ուզում եմ շեշտել, որ այն, ինչ հիմա ես կասեմ, իմ անձնական տեսակետն է։ Ես կարծում եմ, որ ՀՀ-ում չի կարող լինել որեւէ իրավիճակ, որի վերջնական լուծումը հնարավոր չլինի տալ Ազգային ժողովով։ Դա, ընդհանրապես, ես բացառում եմ։ Իսկ թե ինչ որոշման կգանք, ինչպիսի միջոցառումներ կիրականացնենք Սահմանադրական դատարանի հետ կապված, իրոք գործող ճգնաժամը լուծելու առումով, այդ որոշումը կայացնելուց հետո կհրապարակվի, կիմանաք։

- Պարոն Ուլիխանյան, ձեր թիմի՝ ԱԺ-ում մեծամասնություն ունենալը չի՞ հանգեցնի կամայականությունների, երբ ցանկացած հարց կարող եք դնել քվեարկության եւ անցկացնել, որոնց հետ գուցե ժողովուրդն այնքան էլ համաձայն չէ։

- Իմ ասածը մի քիչ այլ էր։ Իմ ասածը նշանակում է, որ Հայաստանի Հանրապետությունում եթե լինի այնպիսի իրավիճակ, որ նույնիսկ Ազգային ժողովը չի կարող վերջնական հանգուցալուծում տալ, դա կհանգեցնի որեւէ ճգնաժամի։ Իսկ ճգնաժամը չի կարող երկար տեւել, եւ ճգնաժամը պետք է լուծվի։ Եվ ես կարծում եմ, որ եթե հայտարարվում է, որ սա խորհրդարանական հանրապետություն է, եւ Սահմանադրության 88-րդ հոդվածում նշվում է, որ Ազգային ժողովը ժողովրդի ներկայացուցչական մարմինն է, ապա ցանկացած հարցի վերջնական լուծում իրավասու է հանգուցալուծվել, այնուամենայնիվ, Ազգային ժողովում։ Ես տեսնում եմ, որ, այո, կան ռիսկեր, որ որեւէ իշխանություն, իր ծավալից, իր մեծությունից ելնելով, կարող է լճացում ունենալ, այսինքն՝ թույլատրելիի սահմանն անցնել, բայց նաեւ կարծում եմ, որ այսօր մենք ունենք այն երկիրը, որտեղ ցանկացած մարդ, այդ թվում՝ ընդդիմությունը, ունի իր դերակատարումը, եւ մեր ընտրողները կոնկրետ լծակներ ունեն մեզ վրա ազդեցություն ունենալու։ Եվ մենք չենք կարող կտրվել ժողովրդից եւ կամայականություններ թույլ տալ։

- Դուք գո՞հ եք, որ մենք ունենք խորհրդարանական հանրապետություն՝ գործող Սահմանադրությամբ, որն ընդունվել է նախկինների օրոք։

- Շատ ուրախ կլինեի, եթե դրա վերաբերյալ առանձին, լուրջ հարցազրույց վարեիք ինձ հետ, դա կոնցեպտուալ լուրջ հարց է, որի պատասխանը ես ինձ համար ունեմ, բայց այս պահի դրությամբ նպատակահարմար չեմ գտնում դա կարճ, ոտքի վրա ասել, որովհետեւ լրացուցիչ հարցեր է առաջացնելու։ Բայց այդ Սահմանադրությունը լավն է, թե վատն է, այժմ ես՝ որպես պատգամավոր, այդ Սահմանադրությունը համարում եմ գործող Սահմանադրություն։ Եվ քանի դեռ այն գործող է, պետք է հաշվի նստել այդ Սահմանադրության հետ, եւ այն, որ նախկինում է ընդունվել, որեւէ կերպ չպետք է նսեմացնի այդ Սահմանադրության դրույթների ուժը։

- Այդ դեպքում ինչո՞ւ հաշվի չեք նստում գործող Սահմանադրության 213-րդ հոդվածի հետ եւ ինչո՞ւ եք ուզում փոխել այն։

- Այդ հարցին բազմիցս անդրադարձ կատարվել է, այդ թվում՝ հանրաքվեն կազմակերպելու առումով Ազգային ժողովում կայացած նիստի ժամանակ։ Ճիշտն ասած՝ նպատակահարմար չեմ համարում կոնկրետ իմ անդրադարձը, քանի որ ես սահմանադրական իրավունքի մասնագետ չեմ, իրավաբան չեմ եւ այդ պալեմիկայի մեջ չեմ տրվի, բայց վստահ եմ, որ բոլոր հարցերի պատասխանները տրվել են։ Այնուամենայնիվ, ես կարող եմ ասել, որ նույնսիկ ԱԺ-ում, եթե չեմ սխալվում՝ նույնիսկ ընդդիմության կողմից այդ հարցի պատասխանն ընկալվել է։