էլ Սերժ Սարգսյանի ու ԱԱԾ-ի գործակալ, էլ քոչարյանական, էլ Միքայել Մինասյանի պրոյեկտ` ինչ ասես ասացին ինձ

«Հրապարակի» զրուցակիցը «Ժողովրդավարական համախմբում» կուսակցության ղեկավար, քաղաքագետ Սուրեն Պետրոսյանն է:
- Հոկտեմբերի 2-ին Բագրատ սրբազանը Հանրապետության հրապարակում հանրահավաք էր հրավիրել: Այժմ բոլորը քննարկում են այդ հանրահավաքը եւ սրբազանի գործողությունները: Միքայել արքեպիսկոպոս Աջապահյանն էլ հայտարարել է, որ Ռոբերտ Քոչարյանն ու Սերժ Սարգսյանն իրենց ներկայությամբ խամգարում են սրբազան շարժմանը` պետք է ասպարեզից հեռանան: Ի՞նչ կարծիք ունեք Դուք:
- Ես այդ ամենի մասին հայտարարել եմ դեռ մեկ ամիս առաջ` Պետրոսի մոտ: Բայց չեմ ուզում ասել, որ Աջապահյանն իմ ասածներն է կրկնում: Ես Միքայել սրբազանին խոր հարգանքով եմ վերաբերվում, նա այն քիչ մարդկանցից է, ով խոսում է այդ մակարդակում` առանց վախենալու: Անհամեստություն չթվա, բայց ինձանից ու Աջապահյանից բացի ոչ ոք այդ մասին չի խոսում: Դա ոչ թե ճշմարտություն է, այլ իսկություն: Կապ չունի ով է ում կրկնում, դա իսկություն է, որի մասին խոսելով մենք կարող ենք քանդել այս համակարգը: Այս մեկ մարդու դեմ պայքարը կեղծ օրակարգ է, մեր խնդիրը այս համակարգի դեմ է, իսկ ներկա իշխանությունը բոլոր համակարգերի հավաքական կրողն է` բոլոր վատ արժեքներն ու ախտերը կրում է նա իր մեջ: Մենք համակարգի հետ խնդիր ունենք, պետք է կարողանան ճեղքել ու անցնել այն: Դա կարող են անել բացառապես այն մարդիկ, ովքեր պատրաստ են զոհաբերությունների, մարդիկ, ովքեր չեն վախենա դուրս գալ համակարգի դեմ: Այդքան լուտանք, այդքան ստեր, այդքան կեղծիք լսեցի իմ մասին, այդ պայքարի գինը դա է: Ոչ ոք ինձ ծափ չէր տալու, որովհետև ես դուրս եկա համակարգի դեմ, բայց երբ մի օր այդ համակարգը փլուզվեց, իրենք ուղղակի ոչինչ անել չեն կարողանալու: Ինձ էլ Սերժ Սարգսյանի գործակալ, էլ Քոչարյանական, էլ Միքայել Մինասյանի պրոյեկտ, էլ ԱԱԾ-ի գործակալ, ինչ ասես ասացին, բայց տակը բան չկար, չաշխատեց…. իրենց համար սարսափ է նա, ով վերահսկողությունից, կապանքներից դուրս է գալիս: Հ1-ի եթերից հետո որևիցե լրատվամիջոց ինձ հետ չէր խոսում, բայց հիմա, քանի որ Միքայել սրբազանն է այդ մասին խոսում, իսկ վաղը խոսելու են մյուսները, այս թեման դառնալու է նորաձև: Միայն հարվածներին դիմակայելով է հնարավոր փոխել այս համակարգը:
- Իսկ ինչպե՞ս եք պատկերացնում համակարգի դեմ պայքարը: Ի դեպ` Բագրատ սրբազանի հանրահավաքներին հիմնականում գնում են նույն նախկին նախագահների թիմերի ներկայացուցիչները, եթե նրանք էլ չաջակցեն համոզվա՞ծ եք, որ ամեն ինչ դեպի լավը կփոխվի: Այստեղ ամեն բան 50-50 ռիսկային է` գուցե ավելի լավ լինի, գուցե` ավելի վատ:
- Ոչ, այս պահին չի կարող վատը փոխվել, այն ժամանակ, երբ այդ մարդիկ չկային ասպարեզում, հրապարակում լիքը մարդ կար, իրե՞նք էին այդքան մարդ բերել, դե թող հիմա էլ բերեն, անգամ 3000 մարդ չկար վերջին հանրահավաքի ժամանակ: Ես էլ այդ 3000 հոգուն կարող էի հրապարակ բերել:
- Բայց նույն նախկին իշխանության ներկայացուցիչները մայիսի 9-ի հանրահավաքի ժամանակ էլ կային:
- Այո, կային, բայց հետո ազդեցություն ունեցան, ես էի 24 ժամ աշխատում դրանք կանխելու համար, իսկ մարդիկ սպասում էին այլ բանի: 2018 թվականի չափ մարդ էր հավաքվել մայիսի 9-ին, ի՞նչ եք կարծում այդքան մարդ նախկին իշխանություննե՞րն էին բերել հրապարակ, դե սպասում եմ, թող հիմա էլ բերեն, ինչո՞ւ չեն բերում: Մարդիկ մտածում են, որ ամեն նոր հանրահավաք կարող է փրկություն լինել, որ կարող են ազատվել այս համակարգից: Մարդիկ չեն ուզում վերարտադրվեն նախկինները, նաև չեն ուզում ներկաներին, սա է խնդիրը: Պատահական չէ, որ երբ տեսան Բագրատ սրբազանը գնում է պառլամենտական ընդդիմության հետ բանակցելու, 30 տոկոսի չափ մասնակիցների թիվը պակասեց: Այդ մարդիկ միակ խոչընդոտն են ամեն առումով: Լրատվականներով իլյուզիա են ստեղծում մարդկանց մոտ, բայց դա էլ է հաղթահարվելու, մարդիկ սկսելու են չվախենալ և խոսել իրականության մասին, դա թրենդ է դառնալու և այս համակարգը փլուզվելու է: Նույն պառլամենտական ընդդիմությունն առաջ է տանում Նիկոլ Փաշինյանի օրակարգը: Հիշո՞ւմ եք Փաշինյանն ասաց` կամ ես եմ լինելու վարչապետը, կամ վարչապետ չի լինելու, նրանք էլ ասում են, կամ մենք ենք անելու իշխանափոխություն, կամ Հայաստանում չի լինելու իշխանափոխություն: Ի դեպ` իրենք իրար հետ էլ խնդիրներ ունեն և թքած ունեն հողի և հայրենիքի վրա:
- Ասում եք` Դուք էլ կարող եք 3000 մարդ հավաքել հրապարակում, այդ դեպքում ինչո՞ւ չեք սկսում առանձին պայքար, առանձին գործողություններ, եթե ամեն ինչ այդքան հեշտ է:
- Ես դա փոխաբերական իմաստով էի ասում: Այս պահին ամեն ինչ ժամանակավրեպ է: Ես ամեն ինչ արել եմ, որպեսզի հետք մնա. Ոսկեպար, Կիրանց և այլն…. Ես ոչ թե չարամտորեն եմ ասում` ոչ, ես Բագրատ սրբազանի հետ ճանապարհ եմ անցել, այլև ասում եմ, որ ժամանակ կանցնի և նա կտեսնի ով, ով էր: Այսօր սրբազանին «ժերտվա» տալու վերջին շտրիխներն են դնում:
Կարծիքներ