Բա քեզ պե՞տք է՝ կովը է՞գ է, թե՞ որձ․․․

Էգ ու որձ կովերը «չջոկող կուսական մտքերով տոգորված» Փաշինյանին կուզեի հարցնել՝ բա քեզ պե՞տք է՝ կովը է՞գ է, թե՞ որձ։ Կովը արձա՞ն է, թե՞ իրական։ Կովը կո՞վ է , թե մարդ։ Գեյ պարադներով իշխանության եկածը կարծում եմ ոչ միայն հանրության մեջ պիտի սերմանի էգ ու որձ լինելու ոչ էական լինելը, այլ պիտի նույն կարգի հեղափոխություն անի նաև բարեկեցիկ կյանքով ապրող կովերի հետ։ Էն որ իբր միամիտ հարցնում է՝ կովը ո՞րձ է, թե՞ էգ, շատ բան հիշեցի նրա հանրախայտառակ գրքից։ Որ կովին շոյում էր, տեսնես մտածու՞մ էր՝ էգի՞ է շոյում, թե՞ որձի։ Ինքը իր «Երկրի հակառակ կողմը»՝ գրքում արձանին տենչալու մորմոքն էր գրել․ էջ 147․  

«Մեկ էլ տեսնեմ` Ֆրեդն ուսումնասիրում է մի կատարյալ գեղեցկուհու. քանդակի` նկատի ունեմ, անտիկ հունական քանդակի: Այդ մերկ գեղեցկուհին պառկած էր մեջքով դեպի ինձ: Կողքի էր պառկած` բայց մի քիչ էլ թեքված էր փորի վրա, ոտքերն էլ կիսածալ արած: Մոտեցա. ուղղակի հիանալի էր. նրա մարմնի ուրվագծերը զգլխիչ էին ու կատարյալ, հետույքը` կլորիկ ու գրգռիչ, ոտքերը` նրբին, մազերը` արձակ: Երբ մոտեցա, երևաց նաև կուրծքը` կատարյալ չափերի, պտուկը ցից էր և առաձգական: Արձանը կարծես ասում էր` վերցրու ինձ »։ 

Տեսնես կովի պտուկները տեսնելուց հետո նույն զգացողությությունը չառաջացա՞վ, կովը բան չասա՞ց։ Պաշտոնն է փոխել, բայց դե նույն մարդն է, չէ՞, նույն Նիկոլն է չէ՞։