Տո ապուշ, Շուշիի Սուրբ Ղազանչեցոցն Ադրբեջանիցդ հին է, ի՞նչ ես դուրս տալիս. Շուշիի քաղաքապետ

«Հրապարակի» զրուցակիցը Շուշիի քաղաքապետ Արծվիկ Սարգսյանն է:

«Ես մինչ օրս էլ Շուշիի քաղաքապետն եմ: Խնդրում եմ ինձ նախկին քաղաքապետ չներկայացնել, մարդիկ այդ խոսքերից ավելի են կոտրվում: Շուշեցիներն ինձ փողոցում տեսնելիս հարցնում են. մի օր նորից կտեսնե՞նք Շուշին, պատասխանում եմ` այո, Շուշին էլ, Հադրութն էլ մի օր անպայման մերն են լինլեու»- նշում է Արծվիկ Սարգսյանը:

- Ընդդիմադիրները, կրկին, իրենց բողոքի ձայնն են բարձրացնում, հետևո՞ւմ եք Հայաստանի ներքաղաքական կյանքին:

- Իհարկե, հետևում եմ: Ընդդիմադիրները պետք է վերջնականապես իրենց նպատակին հասնեն: Եթե որոշել են, որ պետք է այս իշխանություններին հեռացնեն, գիշերն էլ տուն չեն գնում, ուրեմն այս անգամ պետք է հասնեն իրենց նպատակին: Իշխանափոխություն պետք է անպայման լինի, այսպես մնալով՝ Հայաստանն էլ է ձեռքից գնալու: Արցախի հարցը, եթե վարչապետն ասում է՝ որոշված է, ուրեմն իսկապես վիճակը լուրջ է: Ալիևը նորից հայտարարում է, որ Երևանը, Սևանն ու Սյունիքն իրենցն են: Տեսնո՞ւմ եք մարդու ախորժակը ոնց է բացվել: Մարդը փաստացի ինչ ասել` արել է: Գոնե Հայաստանը փրկվի:

- Արցախում ի՞նչ տրամադրություն է: Արցախցիներն ինչպե՞ս են իրավիճակից դուրս գալու ելքը տեսնում:

- Արցախցիները հող չունեն տալու, ենթակա չենք լինելու Ադրբեջանին երբեք: Սա է մեր տրամադրությունը:

- Վերջին շրջանում շատ է խոսվում, որ Արցախը կարող է միանալ Ռուսաստանին:

- Այո, կան նման խոսակցություններ: Ասում են, եթե Հայաստանը հրաժարվում է Արցախից, ուրեմն մեր փրկությունը Ռուսաստանի ձեռքին է: Եթե Ռուսաստանն էլ տեր չլինի, չգիտենք ինչ կլինի: Միակ փրկությունը դա է: Ուրիշ բան չենք տեսնում դեռ:

- Ռուս-ուկրաինական պատերազմով պայմանավորված դաշնակից Ռուսաստանը հիմա, կարծես, զբաղված է իր խնդիրներով: Ի՞նչ անել, որպեսզի գոնե այս ընթացքում Հայաստանի վարչապետը որևէ փաստաթղթի տակ չստորագրի:

- Վարչապետը պիտի իր ՔՊ-ականների հետ միասին հայտարարի` ժողովուրդ, թուրքն էսպես է ուզում, համաձա՞յն եք: 30 տարվա մեր ստեղծածը ջուրն է լցվում, ինչպես Աննա Հակոբյանն է ասում, մեր տղաները զոհվել են հանուն ոչնչի: Պիտի խոսի, ժողովրդին ոտքի կանգնեցնի ու էս հարցերը տա: Ոչ թե խեղճացած գնա նստի Ալիևի մոտ, նա էլ ինչ ուզի, անի: Ալիևը տեսնում է, որ խեղճացած են, ազգի մեջքը ծռված է, լկտիացած ինչ խելքին փչում, անում է: 90-ականներին մոռանում են, որ հետևներից չէինք հասցնում ընկնել, փախչում էին, հիմա էլ հայտարարում են, թե Երևանն էլ է իրենցը: Տո ապուշ, Շուշիի Սուրբ Ղազանչեցոցն Ադրբեջանից ավելի հին է, ի՞նչ ես դուրս տալիս:

- Շուշին ինչո՞ւ ընկավ….

- Հայաստանի վարչապետը հայտարարում է, որ կռիվը եղել է Շուշիի համար: Ինչի՞ Շուշիի համար չէ՞ր կարելի կազմակերպված կռվել, որ ազերիները քայլելով չգային հասնեին Շուշի: Զորք էր պետք, զենք էր պետք: Մենք կանգնած կռվում էինք, բայց չգիտեինք, թե կուլիսներից այն կողմ ինչ է կատարվում:

- Այսօր Արցախի իշխանությունների անելիքը ո՞րն է:

- Ժողովուրդը պետք է միավորվի: Սփյուռքը, Հայաստանն ու Արցախը պետք է միասին լինեն: Պայքար պետք է սկսել զրոյից, ինչպես 88-ին եղավ: Հայ զինվորին պետք է դուխ տալ, որ մեր բանակի պես բանակ չկա: Էսօր բոլորն ընկճված են դարձել: Պետք է կազմակերպվել ու կազմակերպված հասնել արդյունքի:

- Ազերիները վերջերս վնասում էին Արցախի գազատարը: Հիմա ի՞նչ իրավիճակ է:

- Արցախցու ճակատը պինդ է: Այդ բոլոր հոգսերը մենք քաշել ենք: Սովոր ենք: Ցուրց է եղել, ցրտին դիմացել ենք: Միշտ էլ այդպես լինելու է: Իրենք դիտավորյալ այն օրերին են գազատարը վնասում, երբ ցուրտ է լինում: Մինչև դրանց սահմաններից չհեռացնեն, գազատարը հա էլ վնասելու են: Դեռ շատ-շատ հիմարություններ են անելու, սա դեռ ինչ է:

- Այս ծանրագույն իրավիճակից դուրս գալու ելքը ո՞րն է:

- Ելքը մեր ուժեղանալն է: Պետք է հզորանանք:

- Իսկ ունե՞նք հզորանալու ժամանակ:

- Դե պիտի հզորանանք, երբեք ուշ չէ:

- Արցախցին ինչպե՞ս պետք է պայքարի իր հողի ու ջրի համար:

- Արցախում մնալով: Չպետք է Արցախից դուրս գան: Այս երկիրը պետք է արցախցին պահի, դրա համար առաջնահերթ պետք է մարդկանց կենցաղով ապահովել: Մարդիկ պետք է Արցախում շատ լինեն, ապրեն, ստեղծեն, թշնամին էլ տեսնի ու…. մարդիկ այսօր ինֆորմացված չեն, շատ հարցեր են առաջանում: Պետք է զրուցել մարդկանց հետ, բացատրել:  Շուշեցիներն ինձ փողոցում տեսնելիս երբ հարցնում են. մի օր նորից կտեսնե՞նք Շուշին, պատասխանում եմ` այո, Շուշին էլ, Հադրութն էլ մի օր անպայման մերն է լինլեու: Պետք է այպես խոսել մարդկանց հետ, մարդկանց պահել: Թե չէ, ասելով, թե թույլ ենք, ո՞նց կարող ենք պայքարել, լավ բանի չի հանգեցնի: Պետք է շատ ճիշտ գործել: Թշնամին ո՞վ եղավ, որ էդպես դուխավորվել է: